خبرگزاری مهر، گروه بین الملل-عطیه قشونی: تاریخ نشان دهنده این است که از زمان یونان باستان تا به امروز زنان همواره با انواع خشونت روبه رو بوده اند، به طوری که در سراسر جهان یک زن از هر سه زن در طول عمر خود خشونت را از اطرافیان خود، تجربه کرده است.
خشونت علیه زنان و دختران هزینه بزرگی بر خانواده ها و جوامع تحمیل می کند. این نوع خشونت یکی از فراگیرترین موارد نقض حقوق بشر در دنیای امروز است که همه کشورها اعم از پیشرفته و در حال توسعه مبتلا به این معضل هستند بر همین اساس طی قطعنامه ای در ۱۷ دسامبر ۱۹۹۹ مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ۲۵ نوامبر را به عنوان روز جهانی محو خشونت علیه زنان نام گذاری کرد و از دولت ها، سازمان های بین المللی و سازمان های غیر دولتی برای طراحی و سازماندهی فعالیت هایی جهت افزایش آگاهی عمومی از این پدیده خطرناک دعوت به عمل آورد.
بر این مبنا از ۲۵ نوامبر، روز جهانی محو خشونت علیه زنان، تا ۱۰ دسامبر، روز جهانی حقوق بشر، دروه ۱۶ روزه جهت فعالیت کمپین مبارزه با خشونت های جنسیتی و زمانی برای اقدام و آگاهی بخشی جهت پایان دادن به خشونت علیه زنان و دختران در سراسر جهان است.
متاسفانه خشونت های جنسی به ویژه در هنگام بروز جنگها نمود بیشتری دارد. در جنگ ها زنان و کودکان جزو نخستین گروه قربانیان هستند. در جنگهایی که از ابتدای قرن بیستم تاکنون رخ داده است، زنان از آسیب پذیرترین اقشار جوامع بوده‌اند و بیشترین آسیب‌ها را متحمل شده‌اند.
به عنوان نمونه در هشت سال جنگ تحمیلی رژیم صدام علیه جمهوری اسلامی ایران، چه بسیار زنان و کودکان بی گناهی که در خون خویش غلتیدند، به اسارت رفتند و وحشیانه مورد ظلم و تجاوز قرار گرفتند.
در جنگ صربستان و بوسنی با آن همه کشتار بی رحمانه و ظالمانه، چه بسیار زنانی که یا کشته شدند و یا دچار آسیب‌های جدی جسمی و روحی و تجاوز شدند. در غزه که محدوه بسیار کوچک با جمعیت زیاد است، رژیم صهیونیستی طی دهه اخیر سه جنگ ناجوانمردانه انجام داده است که بیشترین کشته‌ها، از زنان و کودکان بوده است. یا در حمله این رژیم به لبنان درجنگ ۳۳ روزه از رهگذر حملات هوایی رژیم صهیونیستی، بیشترین خشونت علیه زنان صورت گرفت.
در دوره حضور داعش در عراق، زنان خفت‌بارترین و تحقیرآمیزترین دوران عمر خویش را در عصر حاضر سپری کردند و وحشیانه مورد ظلم و تجاوز و خشونت گروه تروریستی داعش قرار گرفتند. اکنون نیز زنان یمن باید هر روز رنج از دست دادن فرزندان و خانوده خود را بر دوش بکشند.
براساس تعریف ارائه شده از سوی «سازمان ملل متحد»، اعمال هرگونه رفتار و یا گفتار آزاردهنده از سوی مردان یا زنان که سبب آسیب‌های فیزیکی، جنسی، ذهنی یا رنج زنان شود خشونت علیه زنان تعریف می‌شود. استفاده از کلمات توهین‌آمیز و تحقیر کننده، استفاده از عبارات تهدیدآمیز، فریاد کشیدن، کتک زدن، اعمال زور برای برقراری رابطه جنسی و عاطفی و تجاوز جنسی از جمله رفتارهای خشونت‌آمیز علیه زنان است.
در حالی که دولت ها با اجرای اقداماتی که خشونت علیه زنان را جرم تلقی می کند، فرایندی را تضمین می کنند که در جای خود قادر به بازرسی، محاکمه و دسترسی به راه حل های موثر و غرامت است، به مجازات کسانی که مرتکب خشونت علیه زنان می شوند، متعهد هستند؛ با این وجود زنانی که اغلب با خشونت مواجه هستند با موانع متعددی در دسترسی به عدالت روبرو می شوند.
موانع ممکن است شامل موانع نهادی در سیستم قضایی مانند فقدان تجربه متخصصان حقوقی، عدم هماهنگی و همکاری در میان نهادهای مرتبط و همچنین بی تفاوتی یا فقدان منابع باشد. دسترسی به عدالت ممکن است در کشورهایی که در آن سیستم های موازی حقوقی و یا مکانیسم اختلاف سنتی وجود دارند، پیچیده تر باشد.
همچنین لازم به ذکر است عوامل زیادی همانند برخی سنت‌های مخرب، آداب و رسوم و هنجارهای ضد فرهنگی، کلیشه‌های جنسیتی، نابرابری‌های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی از جمله مواردی هستند که به‌راحتی می‌توانند حقوق زنان را به‌طور کامل نقض کنند.
«پومسیل ملامبو انگوکا» مدیر اجرایی امور زنان در سازمان ملل متحد در بیانیه‌ای مطبوعاتی که در وب‌سایت سازمان ملل منتشرشد، نوشت: «خشونت علیه زنان هم علت و هم معلول نابرابری و تبعیض جنسیتی است.» او در بیانیه خود افزود: «ادامه خشونت علیه زنان یکی از روشن‌ترین نشانه‌های نبود توازن در جوامع مختلف است و ما مصمم هستیم چنین وضعیتی را تغییر دهیم.».
این مقام نهاد امور زنان سازمان ملل هشدار داده است که به‌رغم تلاش‌های انجام‌گرفته، خشونت علیه زنان و دختران در همه کشورهای جهان جریان دارد. وی معتقد است برای پیشگیری از خشونت و پایان بخشیدن به آن، نخستین گام، آشنا کردن زنان با ابعاد خشونت و اشکال آن است و تنها پس از آگاه‌سازی و آشنایی زنان با واقعیت ، می‌توان امید تغییر شرایط را داشت.
در پایان باید گفت به‌رغم تلاش‌های انجام‌گرفته، خشونت علیه زنان و دختران جریان دارد واین خشونت می‌تواند اثرات منفی بر سلامت جسمی، روانی، جنسی و باروری آنان بگذارد و زندگی آنان را به انواع مختلف تحت تاثیر قرار دهد.
درواقع خشونت علیه زنان ناقض اصول برابری حقوق و احترام به کرامت انسانی است و با توجه به اینکه خشونت باز تولید خشونت می باشد و زنان نبایستی به واسطه زن بودن در معرض خشونت باشند و برای آنکه زنان در محیطی امن و با آرامش زندگی کنند، وجود قوانین الزام آور و اثر گذار و آشنا کردن زنان با ابعاد خشونت و اشکال آن ضرورت جهان امروز است و حمایت نهادهای دولتی و بین المللی از حقوق زنان برای رسیدن به این هدف امری ضروری است.