مجله مهر: «رد پای تاجران افغانی در گرانی آجیل شب یلدا» این تیتری بود که دیروز در شبکه های اجتماعی سر و صدای زیادی به پا کرد. تیتر برای مصاحبه‌ای از رئیس اتحادیه آجیل و خشکبار به خاطر گرانی های اخیر بود. او در کنار توضیحات مفصل برای علل گوناگونی مثل بی آبی و خشکسالی در یکی دو جمله آخر از تاثیر حضور تاجران افغانستانی هم روی نوسان قیمت آجیل گفته بود. اما تیتر کار خودش را کرد. از روی همین یک خط ساده بیشترمان مقصر اول و آخر گرانی های آجیل را نه در خاک ایران که در مرزهای کشور همسایه پیدا کردیم و باز هم اثری از مسئولان مرتبط وطنی ندیدیم.
این اظهار نظر عجیب از سوی رئیس اتحادیه آجیل و خشکبار درحالی بود که او سه ماه پیش نیز در گفتگو با همین خبرگزاری گفته بود که گرانی آجیل به دلیل خرید عراقی‌هاست!
تیترهایی که فقط ذهن‌مان را مسموم می‌کند!
تیترهای مسمومی که این روزها ولع دیده شدن رسانه‌ها یا ترجیح مصلحت های حزبی و گروهی، با آنها کاری کرده که می شود رد پایشان را بیش از پیش در مطبوعات و خبرگزاری‌هایمان دید. عنوان‌های زهرآلودی که گاه اتفاقات بزرگ را کوچک نشان می‌دهند و گاه ازچیزهای کوچک، معضل‌های ترسناک می سازند. آنها این قابلیت را دارند که علاوه بر تشویش اذهان عمومی حتی به اختلاف افکنی بین کشورهای همسایه هم دامن بزنند.کافی است کمی به عقب برگردید و نگاهی به نمونه‌های متفاوت آن در چند وقت اخیر بیندازیم؛ از سوء استفاده جنسی زائران عراقی در مشهد گرفته تا گرانی سیب زمینی به خاطر صادرات آن به آذربایجان و یا حتی فروش خاک ایران به امارات و قطر!
سم پاشی‌های رسانه‌ای که پشت هرکدامشان خواسته و ناخواسته می‌شود یا جنجال‌دوستی را دید یا هیاهویی برای به حاشیه رفتن مقصرهای اصلی، آن هم با تیترهای مسمومی که در یک خط کار را برای مخاطب عجول امروزی تمام می‌کنند؛ مخاطبی که خودمان هم نمی‌دانیم چقدر باید روی حوصله اش برای کلیک کردن یا نکردن روی یک خبر و خواندن همه متن آن حساب کنیم!