به گزارش خبرنگار مهر، طی روزهای گذشته محمد کاظم کاظمی شاعر و ادیب نام‌آشنای افغانستانی که سال‌هاست مقیم ایران است و نیز همسرش زینب بیات با انتشار پست‌هایی در فضای مجازی از مسدود شدن ناگهانی حساب‌های بانکی خود خبر دادند.
کاظمی در یادداشت خود در این زمینه در کانال شخصی‌اش در فضای مجازی صحبت از این به میان آورده بود که این اقدام بدون هماهنگی قبلی صورت پذیرفته است و همین مساله برای وی عجیب و البته غیر قابل پذیرش بوده است.
در همین زمینه خبرنگار مهر با کاظمی گفتگویی انجام داد و وی ابعاد این اتفاق را اینگونه تشریح کرد: ماجرای انسداد حساب‌های بانکی عموم مهاجران ساکن در ایران به ویژه مهاجران افغانستانی را درگیر کرده است. ما در ایران دو دسته مهاجر داریم. نخست مهاجرانی که دارای کارت شناسایی و اقامت هستند که حضور آنها در ایران در اداره اتباع خارجی ثبت شده است و دیگری مهاجرانی که دارای گذرنامه هستند و اجازه اقامت آنها با گذرنامه ثبت شده است و البته در کنار اینها پناهندگان و مهاجران غیرقانونی را هم باید افزود.
وی افزود: ماجرا از این قرار است که دولت ایران تصمیم گرفته است که برای مهاجرانی که اقامت آنها با کارت شناسایی و بدون گذرنامه است، خدمات بانکی را حذف کند. اما چرا باید کسی که سی سال است در ایران و با کارت شناسایی و تحت نظارت اداره اتباع و کمیساریای عالی سازمان ملل زندگی کرده است و صاحب خانواده و فرزندانی است از این امکان محروم کرد؟ پاسخش را بنا بر گفته مسئولان باید در موضوعات اقتصادی از جمله جابجایی غیرقانونی پول جستجو کرد که بیان و توجیه صحیحی نیست.
کاظمی ادامه داد: شاید گفته شود با مسدود شدن این کارت‌ها امکان انتقال غیرقانونی پول میان دو کشور حذف می‌شود اما کسی پاسخی به این سوال نمی‌دهد که مگر همین اقدامات را نمی‌شود با کارت‌های بانکی که صاحبش ایرانی است انجام داد؟ چرا باید هر مشکل اداری و اجتماعی از این دست را نخست متوجه مهاجران کرد و محرومیت مداوم آنها را رقم زد.
این شاعر و نویسنده و عضو فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی در ادامه گفت: کارت شناسایی مهاجران مدرکی ثبت شده در اداره اتباع و سازمان ملل است و همه صاحبان آن مهاجران قانونی ثبت شده هستند. بسیاری از خانواده‌های مهاجران نیز به دلیل ضعف مالی امکان این را که پاسپورت تهیه کنند ندارد. این اقدام برای یک خانواده حدود یک میلیون تومان هزینه بردار است و خارج از توان بیشتر مهاجران است. از سوی دیگر پس از دریافت گذرنامه اجازه اقامت شما در اختیار اداره گذرنامه خواهد بود و مشخص نیست با آن موافقت شود یا خیر. به همین خاطر بسیاری از مهاجران با دریافت این مدرک مشکل دارند و ترجیح می‌دهند با کارت اقامت زندگی کنند.
این گزارش می‌افزاید برخورد عجیب و توجیهات موجود در مواجهه با مهاجران افغانستانی ساکن در ایران که برخی از آنها در زمره اساتید دانشگاهی و چهره‌های فرهنگی نامدار به شمار می‌روند مسبوق به سابقه است و پیش از این نیز در موارد متعددی رخ داده است. پیش از این نیز در این زمینه رفتارهای ناشایستی با نجیب مایل هروی از اساتید زبان فارسی ساکن ایران صورت گرفته بود که در گزارش‌های دیگری درباره آنها صحبت به میان آمده است.