مجله مهر - این روزها که جشنواره فیلم فجر از فیلم‌های نچسب پر شده، تنها چند فیلم توانسته‌اند که حواس مردم را به خود جلب کرده و آنها را درگیر قصه کنند. « دیدن این فیلم جرم است» یکی از فیلم‌هایی است که در جشنواره فجر امسال توانسته تا حدود زیادی توجه مخاطبان را به خود جلب کند.
در باره این فیلم نوشته‌اند که برای اولین بار است در تاریخ انقلاب، فیلمی با بودجه یک نهاد انقلابی ساخته می‌شود که در آن، دو نهاد خدوم و فداکار انقلاب که آرامش و ثبات مثال‌زدنی کشور مرهون آن‌هاست، روی هم اسلحه می‌کشند. اما باید در نظر داشت که دیدن این فیلم جرم است اثر خوش ساختی است که در ۴۰سالگی انقلاب بسیاری از "خط قرمزهای خودساخته"را از بین برده و فضای جدید درسینمای سیاسی ایجاد کرده است.
اگرچه بسیاری از مخاطبان این فیلم را با آژانس شیشه‌ای مقایسه می‌کنند اما برخی از کارشناسان بر این باورند این اثر در برخی موارد جسورتر از ساخته حاتمی کیا است. این روزها که مردم جامعه از اشرافی‌گری و دور زدن قانون خسته شده‌اند و به هر اتقاق مشابهی واکنش نشان می‌دهند فیلمی ساخته شده که حرف دل آنها را می‌زند. قضاوت نمی‌کند و هر کاراکتر از فیلم را نماینده طیفی در جامعه قرار داده است. کاربران شبکه های اجتماعی نیز واکنش‌های متفاوتی نسبت به این فیلم نشان دادند.
حسین دهباشی مستندساز و فعال سیاسی، در خصوص این فیلم نوشته است: « "دیدن این فیلم جرم است" قرائتی تبلیغی و جذاب است از آنچه "آتش به اختیار" نامیده می‌شود. و گرچه اول‌اش مخاطب عادی را می‌گریزاند اما بعد چنان داستان نفس‌گیری دارد که به سختی می‌توان پلان بعدی را پیش‌بینی کرد. به جهت ساختار سینمایی خیلی خوب و به لحاظ فیلم اول کارگردان فوق‌العاده است.»
محمدحسین آزادبخت فعال رسانه‌ای هم در این باره نوشت:
همچنین خانم شهره پیرانی همسر شهید داریوش رضایی نژاد از شهدای هسته‌ای کشور، در صفحه اینستاگرام خود نوشته که پس از دیدن این فیلم سوال‌هایی در ذهن آرمیتا (دختر شهید) ایجاد شد که نتوانستم پاسخ قانع کننده‌ای به آنها بدم.
سید محمود رضوی تهیه کننده فیلم‌های سیانور، دارکوب و... که خود با قسمت دوم فیلم ماجرای نیمروز در جشنواره حضور دارد، در صفحه اینستاگرام خود درباره «دیدن این فیلم جرم است» نوشته است: «بعد از چند ساعت که از فیلم گذشته، هنوزدیالوگی از فیلم در ذهنم راه می‌رود؛ امیر جون میدونم حق با توئه اما من جیگرشو ندارم... این واقعیت هر روز خیلی ازماست، همه ما می‌دانیم که حق با امیرهای جامعه است ولی آن‌قدر محافظه‌کار و ترسو شده‌ایم که جگر همراهی با امیرها را نداریم...»