به گزارش خبرگزاری مهر، به منظور تهیه و تدوین برنامه منسجم و جامع برای حفاظت از یوزپلنگ آسیایی، جلسهای با حضور حمید ظهرابی معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی و مجید خرازیان مقدم مدیرکل دفتر حیات وحش و آبزیان آبهای داخلی، متخصصان ملی و بینالمللی، اساتید دانشگاه و کارشناسان و صاحبنظران امروز (۱۷ بهمن) در سالن سرو پارک پردیسان برگزار شد.
در این جلسه اقدامات انجام شده جهت بررسی وضعیت سلامتی جسمانی و دستگاه تناسلی سه یوزپلنگ مستقر در پارک پردیسان توسط متخصصان بینالمللی و کارشناسان داخلی انجام گرفته بود، تشریح شد.
مجید خرازیان مقدم، مدیرکل دفتر حیات وحش گفت: تمام توان و تلاش ما بر این است که بتوانیم با همکاری و همفکری تمامی ظرفیتهای تخصصی موجود، برنامههای منسجمی برای حفاظت از یوز در زیستگاه و خارج از زیستگاه تدوین و اجرا کنیم.
وی ادامه داد: با توجه به اینکه پیش نویس فاز سوم پروژه بینالمللی یوز آسیایی تهیه شده و به زودی مبادله خواهد شد، در نظر است در کنار پروژه، برنامههای تکمیلی مورد نظرمان را با محوریت معاونت محیط طبیعی تهیه و اجرایی کنیم.
خرازیان مقدم خاطرنشان کرد: به همین منظور نیز طی روزهای اخیر، پذیرای متخصصانی از افریقای جنوبی و آلمان برای تهیه و اجرای برنامه مدنظر بودهایم و در تلاشیم با همکاری پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار، در آینده نزدیک با دعوت مجدد از متخصصان ذیربط، در کنار انجام برنامههای مدتظر، کارگاههای آموزشی نیز برای ظرفیتسازی کارشناسان داخلی داشته باشیم.
همچنین ایمکه لودرز متخصص لقاح مصنوعی حیاتوحش از موسسه «ژئو لایف» که برای معاینه یوزهای پارک پردیسان به ایران آمده در این جلسه گفت: مسلما علاوه بر حفاظت یوز در زیستگاه باید به فکر تکثیر در اسارت هم باشیم تا بتوانیم در آینده با دست بازتری برای یوز تصمیم بگیریم.
وی ادامه داد: نخستین تولد یوز در شرایط اسارت در سال ۱۹۵۶ در باغوحش فیلادلفیا اتفاق افتاد و تا سال ۱۹۷۴ در سراسر جهان ۱۴۰ توله یوز در شرایط اسارت متولد شدند. با اینحال تا سال ۲۰۰۸، حدود ۷۰ درصد از یوزهایی که در شرایط اسارت در ایالات متحده نگهداری میشدند موفق به جغتگیری و زادآوری نشدند.
لودرز اضافه کرد: یوزها نر در ۱/۵ سالگی و مادهها در ۲/۵ سالگی آماده جفتگیری و زادآوری میشوند. بیشترین موفقیت زادآوری برای نرها در ۶ سالگی و برای مادهها بین ۴ تا ۸ سالگی است. اما پس از ۸ سالگی، توانایی تولید مثلی کاهش پیدا میکند.
این متخصص بینالمللی خاطرنشان کرد: برای افزایش شانس موفقیت برنامه تکثیر در اسارت نباید زمان را از دست بدهیم، دائما باید وضعیت یوزهای در اسارت را بررسی کنیم، روشهای لقاح مصنوعی مختلف را استفاده کنیم و سیکلهای تولید مثل یوزها را به دقت بررسی و ثبت کنیم.