به گزارش خبرنگار مهر، منصور غلامی صبح امروز در نشست «بررسی پروژه ارتقای پنج دانشگاه و پنج پژوهشگاه برتر کشور به تراز بین‌المللی» در وزارت علوم اظهار داشت: برای دستیابی به تراز جهانی باید یک تعریف داشته باشیم و بدانیم که قرار است به کدام سمت حرکت کنیم. همچنین باید وظایف این مراکز در خصوص تراز جهانی نیز تعریف شده باشد.
وی افزود: در داخل کشور با یکسری شرایط جدید روبرو هستیم که طبعاً همه دانشگاه‌ها باید به نوعی مسئله را مورد توجه قرار داده و برای تغییرات، اقدامات ضروری انجام دهند.
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری خاطرنشان کرد: در حرکت به سمت تراز جهانی باید مأموریت‌های ملی را نیز مد نظر قرار دهیم.
غلامی اظهار داشت: در شرایط فعلی نقدهایی به عملکرد آموزش و پژوهش کشور صورت می‌گیرد که متأسفانه این نقدها با نگاه سطحی توسط برخی اساتید، دانشگاهیان و مدیران تکرار می‌شود.
وی تصریح کرد: عدم تطبیق دانشگاه‌ها با نیاز جامعه و عدم تأمین نیاز فنی و کارشناسی کشور از سوی دانشگاه‌ها، نگاه‌هایی است که به مراکز دانشگاهی و پژوهشی وجود دارد اما این دو نوع نگاه‌ها نادیده گرفتن زحمات دانشگاه‌ها به شمار می‌رود.
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری گفت: ممکن است طی سال‌های گذشته به برخی توفیقات دست نیافته باشیم اما ۴۰ سال زحمت دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی را نباید نادیده بگیریم.
غلامی بیان کرد: در شرایط فعلی اکثر قریب به اتفاق مسئولین کشور از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی هستند.
وی تأکید کرد: در حال حاضر ما مواجه هستیم با برخی از اشخاص که عادت دارند نیمه خالی لیوان را ببینند.
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری خاطرنشان کرد: در بحث ارتقای دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها به تراز جهانی، باید به جایگاه فرهنگی این مراکز توجه خاص شود.
وی گفت: باید در شاخص‌های بین‌المللی شدن دانشگاه‌ها، باورهای ملی و اعتقادی مد نظر قرار گیرد. گاهی اگر بر این مسئله تأکید نکنیم، از طرف منتقدین مورد نقد قرار می‌گیریم؛ به طوری که در زمینه علمی نیز نقدهایی به ما وارد کرده‌اند مبنی بر اینکه علمی که تولید می‌کنیم، برای دیگران است گرچه به آنها پاسخ منطقی داده شده است.
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری تأکید کرد: در این راستا باید دانشگاه‌ها اعضای هیئت علمی و محققان جوان کیفی را جذب کنند که به بهره‌وری بیشتر دانشگاه‌ها کمک کنند.
وی خاطرنشان کرد: ما ذیل قوانین تکالیف بالادستی، طرح ساماندهی آموزش عالی کشور را در دستور کار خود قرار داده‌ایم و تلاش ما این است بدون آنکه حاشیه‌ای ایجاد شود، واحدهای کوچک که نمی‌توانند در پیشبرد اهداف کلان و ملی و حضور بین‌المللی کشور در حوزه علم نقش مؤثری داشته باشند، در شبکه‌های علمی قرار دهیم که در رأس یک دانشگاه قوی قرار بگیرند؛ این موضوع عوارض و حاشیه‌های غیرعلمی را کم کرده و باعث می‌شود واحدهای بزرگ، حامی مراکز علمی کوچک باشند. همچنین نظارت راحتر صورت می‌گیرد.