به گزارش خبرگزاری مهر، فرزانه صادق مالواجرد دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در نخستین روز برگزاری همایش تهران، چهار دهه معماری و طرحهای شهری بابیان اینکه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی زمان بسیار مناسبی است تا مرور کنیم در بحث معماری، شهرداری، سازمانها و سمنها و هر آنکسی که نقش داشته و نداشته چه اقداماتی را انجام دادهاند، اظهار کرد: طی سالهای گذشته هیچگاه فرصت نشده تا بهصورت حرفهای مصوبات شورای عالی شهرسازی و معماری را بررسی و مرور کنیم و ببینیم چه اتفاقاتی طی ۴۰ سال گذشته به وقوع پیوسته است.
وی با اشاره به مغایرانی که در طرح جامع و تفصیلی مشاهده میشود، در این زمینه به بحث باغات کن اشاره کرد و گفت: زمانی قرار بود انبوهی از شبکههای معابر در کن ساخته شود که پس از مدتی این تصمیم ملغی شد، درنهایت تصمیم گرفتند تا باغات کن را به یک پارک عمومی تبدیل کنند.
معاون وزیر راه و شهرسازی بابیان اینکه باغات کن ریشه تنفسی شهر تهران هستند، عنوان کرد: مردمی که در آن منطقه زندگی میکنند الفت و توجه ویژهای به باغات کن دارند. درحالیکه ما در آن زمان گمان میکردیم اگر باغات به پارکهای عمومی تبدیل شود و دولت و شهرداری آنها را تملک کنند، اتفاق خوبی میافتد، اما پس از سه سال از تصمیمگیری هیچ اعتباری برای این موضوع فراهم نشد.
صادق مالواجرد ادامه داد: پس از مدتی مردمی که در آن منطقه زندگی میکردند مراجعه کردند و گفتند که میخواهند مالکیت باغهایشان را خودشان بر عهده داشته باشند و به آنها اجازه دهیم خود از باغاتشان محافظت کنند. درنهایت دوباره از شورای عالی معماری و شهرسازی درخواست کردیم تا اجازه دهند اقداماتی در این زمینه از سوی مردم برای حفظ باغات انجام شود تا با ضوابط و مقررات باغات حفظ شوند و ساختوسازها کاهش پیدا کنند.
وی بابیان اینکه توجه به مردم و استفاده از نقطه نظرات آنها میتواند بسیار راهگشا و تأثیرگذار باشد، اضافه کرد: ما باید با مردم بهعنوان سرمایههای اجتماعی رفتار کنیم. هر زمان که به مردم توجه نشود گرفتاریهایی به وجود خواهد آمد.
دبیر شورای عالی معماری و شهرسازی بابیان اینکه طی ۱۰ سال گذشته ۱۲۸ هکتار از باغات تهران در معرض تخریب قرارگرفتهاند، اضافه کرد: اما دهها هکتار باغ دیگر وجود دارد که میتوانیم از آنها حفاظت کنیم. هر زمان که ما حقوق عمومی را فراتر از حقوق خصوصی در نظر گرفتیم و آن را مقدم دانستیم بسیار اثربخش بوده است. اگر بتوانیم در طرحهای شهری به مردم توجه کنیم قطعاً در برنامهریزیهایمان موفقتر خواهیم بود و این امر مستلزم آن است که دچار شعارزدگی نشویم.