دکتر محمد مختاری نایب رئیس کارگروه شناسایی، هشدار و اعلام عمومی وقوع سونامی (وابسته به کمیسیون بین دولتی اقیانوس شناسی یونسکو) و دبیر علمی نشست عالی تخصصی– مشورتی ارزیابی علمی مخاطره سونامی در ناحیه فرورانش مکران در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: چندین دهه پس از واقعه سونامی ۱۹۴۵ که باعث از بین رفتن صدها تن شد، همچنان سوالات بی پاسخ زیادی در مورد احتمال وقوع سونامی‌های مشابه در آینده در منطقه مکران وجود دارد.
استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله عنوان کرد: اکنون بر اساس برنامه‌های عمران و توسعه در نظر گرفته شده برای منطقه مکران نیاز مبرمی به ارزیابی خطرات ناشی از سونامی در این منطقه وجود دارد.
وی ادامه داد: از جمله پارامترهای عمده و حائز اهمیت در تولید سونامی می‌توان به شناسایی دقیق‌تر چشمه ایجاد زمین لرزه و سونامی (گسل اصلی مکران) اشاره کرد از این رو نیاز به مطالعات لرزه نگاری بخش دریایی منطقه مکران ضروری به نظر می‌رسد.
وی با بیان اینکه پیش از اینها برداشت لرزه نگاری خشکی در همکاری‌های بین المللی به انجام رسیده است، بیان کرد: در همین راستا در صدد بر آمدیم تا نشستی با حضور متخصصان عالی رتبه داخلی و بین المللی ۱۵ کشور از جمله کشورهای استرالیا، تایلند، آلمان، روسیه، پرتغال، هند، اندونزی، سوئیس، پاکستان، فرانسه، عمان و سازمان‌های بین المللی و نمایندگان سازمان ملل متحد (یونسکو، اسکاپ) برگزار کنیم.
مختاری با بیان اینکه این نشست هفدهم اسفند ماه سال جاری در جزیره کیش با میزبانی پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی و کمیسیون بین دولتی اقیانوس شناسی یونسکو برگزار می‌شود گفت: «شبکه‌های لرزه نگاری موجود در جهت آماده سازی آنها در برقراری سیستم‌های هشدارسریع در منطقه فرورانش مکران»، «امکان محاسبه حداکثر بزرگای زمین لرزه درون دریایی قابل وقوع در منطقه فرورانش مکران»، «تأثیر سونامی ایجاد شده در منطقه فرورانش مکران بر دریای سرخ و خلیج فارس» از موضوعاتی هستند که در این نشست مورد بررسی قرار می‌گیرد.
به گفته وی، همچنین «امکان ایجاد سونامی با منشأ غیر لرزه‌ای مانند زمین لغزش درون دریا، زمین لرزه‌های ساحلی، فوران آتشفشانی زیر دریایی» و «خطرات ناشی از وجود و فعالیت گلفشان ها برای سازه‌های خشکی و دریایی» از دیگر موضعات مورد بحث در این نشست است.
وی ادامه داد: همچنین ارزیابی دقیق‌تر خطرات ناشی از سونامی و تقویت سامانه‌های هشدار مربوطه، تهیه دستورالعمل‌های عملیاتی استاندارد بین سازمانی، تشکیل زنجیره‌های هشدار، توسعه نقشه‌های فرار، افزایش ظرفیت واکنش اضطراری و بالا بردن سطح آگاهی عمومی، ایجاد آمادگی و بازسازی پس از وقوع سونامی (کاهش خطرات سونامی) از جمله اهداف این نشست هستند.