یاسوج- کهگیلویه وبویراحمد سرزمین چهارفصلی است که طبیعت نقشی دیگرگونه برآن نگاشته و یکی از این نقشها روستایی است در راه سلطنتی شوش به تخت جمشید که نگین دامنه های کوه خامی است ومارین نام دارد.

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها- صدیقه امیدی: اینجا در خشتهای هر خانه‌ای در مارین تاریخی نهفته است از مردمانی مهربان که عشق را در نگاهشان ارزانی می‌دارند.

روستای مارین که تاریخ آن را با سه دوره هخامنشی، اشکانی و ساسانی پیوند داده، پیوندی است از طبیعتی بکر و تاریخی کهن که قلعه‌های متعدد روستا حکایت از این تاریخ دارد.

این روستا در فاصله ۱۹۸ کیلومتری جنوب غربی یاسوج و۳۶ کیلومتری گچساران قرار داشته و همچون ماسوله دارای خانه‌های پلکانی است و بافت زیبا و پیشینه تاریخی اش هر گردشگر و تاریخ شناسی را به طبیعت زیبا و قلعه‌های متعدد روستا می‌کشاند.

شرق و جنوب غرب و شمال روستا را کوه‌های مختلف فرا رفته و روستا را دژی در برابر ناملایمات تاریخی ساخته است و دژی استوار در برابر نفوذ دشمن در گذشته. علاوه براین اطراف این روتا را باغات انار فرا گرفته و مارین در دل این انارها جای گرفته است.

عبور راه سلطنتی شوش به تخت جمشید و بی شاپور تنها در فاصله‌ای کمتر از هفت هزار متر از این روستا خود گویای سرگذشت عجین شده مارین با تاریخ است و آنچه بیشتر از هرچیز روستا را به روستایی با مختصاتی خاص تبدیل کرده ساخت خانه‌هایی پلکانی است که در آن حیاط هر خانه سقف خانه‌ای دیگر است.

این روستای تاریخی با طبیعتی شگفت انگیز و زیبا در مسیر جریان رودخانه شاه بهرام است و این رودخانه از شمال شرقی روستا می‌گذرد و ردپایی سبز و طبیعتی شگفت انگیز بر جای می‌گذارد که دل هر بیننده‌ای را می‌رباید.

کوه خامی این روستا را همچون نگینی در دل خود جای داده و آب و هوای مارین در فصول بهار و پاییز ملایم و مطبوع، در تابستان نسبتاً گرم و در زمستان نیز سرد و خشک است.

مارین روستایی با چشمه زارهای متعدد، باغ‌های زیبا قلعه‌ها، امامزاده و رودخانه و درخت و سبزه است و هر آنچه از زیبایی است در خود جای داده تا مقصدی باشد برای کسانی که طبیعت و تاریخ را در کنار هم به تماشا می‌نشینند.

در این روستا در کنار هر کوچه باغی بوی نم خاک و طراوت آب در تلالو تابناک خورشید که از لابلای درختان سرک می‌کشد، تو را با نسیم و آب و آفتاب پیوند می‌دهد.

در این روستا ساده زیستی و زندگی بر پایه طبیعت به چشم می‌خورد، زندگی ارگانیک را می‌توان در جای جای این روستا حس کرد، از بنه های مغز شده که سالیان درازیست به هنر مارینی ها مشهور است گرفته تا رب انارهایی که هر گردشگری را برای چشیدن طعم آن وسوسه می‌کند، همه و همه این را می‌رساند که زندگی در مارین با کوه و دشت و طبیعت جریان دارد.

باغات لیموشیرین، لیموترش، بادام و انگور که درختانشان هر کدام در کنجی از روستا جا خوش کرده، هر بیننده‌ای را مسحور خود می‌کند و آسمان لاجوردی اش در طول روز جولان گاه پرندگانیست که بال گسترانیده تا زیبایی‌های خلقت را به رخ همگان بکشند و شاهین و کبک در میان پرندگان این منطقه بسیار دیده می‌شود.

مارین از روستاهای زیبای کهگیلویه و بویراحمد است که گردشگران و زائران فراوانی را برای زیارت آستانه امامزاده بی‌بی حمیده خاتون (ع) که در ضلع شرقی روستا قرار دارد، راهی روستا می‌کند.

نسب شریف این امامزاده بنا به شجره نامه‌ای به تاریخ تحریر ۱۳۲۰ (ه. ق)، به امام موسی کاظم (ع) منتهی می‌شود نسبت این امامزاده بدینگونه در این شجره نامه آمده است: بی‌بی حمیده خاتون بنت احمد بن الحق بن عقیل بن عبدالله بن حسن بن امام بحق موسی کاظم (ع).

بنای ساختمان بقعه‌ای قدیمی، شش ضلعی مدور با گنبدی استوانه‌ای است که به احتمال گنبدخانه آن مربوط به بناهای عصر صفویه بوده است.

این بنا در سال ۱۳۶۴( ه. ش) توسط اولاد درویش رضا با مشارکت مردم روستا تخریب و ساختمانی با دو باب اطاق بزرگ در آن احداث شد.

بنای مرقد این امامزاده نیز در وسط و دو زائرسرا نیز در دو طرف آن قرارگرفته است.

همه ساله بخصوص در فصل بهار گردشگران زیادی با هدف زیارت بی بی حمیده خاتون قدم در مسیر این روستا می‌گذارند.

آداب و سنن قدیمی روستا هنوزهم در خانواده‌ها جریان دارد و یکی از مهمترین مراسم ویژه این روستا، مراسم «کوسه گلین» است که در فصل زمستان و هنگام خشکسالی به منظور طلب باران برگزار می‌شود.

در این مراسم مردم روستا برای طلب باران و مغفرت دعا می‌کنند.

موسیقی محلی نیز در آداب و رسوم و جشن‌ها و مراسم مختلف این روستا جایگاهی ویژه دارد و در کنار صدای کوک شده و همیشه به راه طبیعت، سرنا، دهل و نقاره یک سمفونی تاریخ ساز را رقم می‌زند.

پوشش زنان و مردان روستا نیز همچون بیشتر نقاط استان، پوشش محلی و سنتی است که ریشه در تاریخ مردمان این دیار دارد.

همچنین در این روستا زنان از هنرهای دستی بی بهره نبوده و صنایع دستی و بافته‌های پشمی، پیوند طبیعت و مردم را قوی‌تر از همیشه نمایان می‌کند.

هنر مردمان این روستا در گل‌ها و نقش و نگارهای جاجیم، گلیم، قالی و توبره متولد شده و جان می‌گیرد و چون تابلویی زیبا در تاریخ زندگی زنان روستا ثبت می‌شود.

بافندگان اغلب طرح‌ها و الگوهای خود را از دل طبیعت گرفته و ترسیم می‌کنند.

اینجا در مارین غذاهای سنتی به مذاق مردم بیشتر خوش می‌آید و دوغ محلی، ماست، روغن محلی، کره، نان محلی، آش کارده، شیربرنج، آش دوغ و دیگر غذاهای محلی استان زینت بخش سفره‌های مردمان این دیار است.