خبرگزاری مهر - گروه استانها: حضرت زینب (س) با واژه صبر و استقامت در برابر مصائب و سختی‌ها قرین است به حدی که ایشان را «ام المصائب» و «ام العزائم» نامیده‌اند.
با ورق زدن صفحات تاریخ در می‌یابیم که حضرت زینب علیها السلام از دوران کودکی با رنج و سختی آشنا بودند و در برابر هر مصیبت و رنجی که برای ایشان پیش می‌آمد با صبر و شکیبایی مثال زدنی ایستادگی می‌نمودند و راه رضای خدا را در پیش می‌گرفتند. این امر سبب شده بود که آن بانوی بزرگ الگوی پایداری و شجاعت شناخته شود و لذا دانشمندان اسلامی اعم از شیعه و اهل سنت در کتب خود زبان به تحسین گشوده‌اند و با الفاظ و عبارات مختلف از آن حضرت تجلیل نموده‌اند.
برای نمونه ابن اثیر از مورخین بزرگ اهل سنت می‌گوید: «وکانت زینب امراة عاقلة لبیبة جزلة … وهو یدل علی عقل وقوة جنان، زنی بود عاقل و خردمند و با زکاوت… و این (یعنی کلام حضرت زینب در مجلس یزید) برعقل و قوت قلب [و پایداری او] دلالت می‌کند.»
ایشان به‌رغم چنین مقام و منزلتی و علی رغم تمام سفارشات و وصایای رسول گرامی اسلام در مورد اهل بیت علیهم السلام آماج بیشترین نامهربانی‌ها قرار گرفت و با صبر و بردباری و استقامت بی‌نظیر، چشم‌های جهانیان را خیره کرد.
حضرت زینب (س) گرچه زنی است که در چهارده قرن قبل زندگی کرده است، اما به علت خاتم بودن مکتبش، امروز هم می‌تواند نقش هدایت انسان‌ها را برعهده داشته باشد. زنان امروز به مراتب بیشتر نیازمند وجود آن حضرت برای نیل به سعادت حقیقی هستند.
باور به توحید در رفتار حضرت زینب (س)
رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، با اشاره به اینکه حضرت زینب (ع) یک انسان خدا گرا به تمام معناست، اظهار کرد: خدا گرایی و خدا باوری در رفتار ایشان متجلی بود.
حجت الاسلام نجف لک زایی ادامه داد: وقتی یزید گفت خدا با شما چه کرد؟ در جواب می‌گوید «ما رایت الا جمیلا» که این جمله نشان از توحید و خدا گرایی و باور به معاد و رهبری الهی دارد.
این استاد حوزه و دانشگاه افزود؛ حضرت زینب(س) در تمامی لحظات حضور در کربلا صلابت و استواری داشتند که زنان مسلمان و جهانیان از ایشان صبر الگو بگیرند.
این استاد دانشگاه باقرالعلوم(ع) گفت: حضرت زینب (س) در کربلا، حضرت سجاد (ع) را دلداری می‌دادند و این نشان از صبر و استقامت در برابر مصائب را دارد.
دو حکایت زیبا در کمالات توحیدی حضرت زینب(س) در کودکی
نقل است که حضرت علی (علیه السلام) به حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) در زمانی کودکی فرمودند: بگو یک! او گفت: یک.
به علت خاتم بودن مکتب حضرت زینب( س)، امروز ایشان می‌تواند نقش هدایت انسان‌ها را برعهده داشته باشد
حضرت ادامه دادند: بگو دو! زینب (سلام الله علیها) نگاهی به پدر کرد و گفت: خجالت می‌کشم به زبانی که گفتم یک، بگویم دو!
هم‌چنین نقل شده است: که حضرت زینب (سلام الله علیها) در کودکی برای پدر شیرین‌زبانی می‌کردند، گفت: پدر! ما را دوست داری؟ امام (علیه السلام) پاسخ دادند: بله دختر عزیزم، فرزندان من جگرگوشه‌های من هستند. حضرت زینب (سلام الله علیها)، لبخندی زدند و گفتند: پدر جان، دوگونه دوستی، در قلب مؤمن جمع نمی‌شود، دوستی خداوند و دوستی فرزندان. حال اگر ناگزیر از تعریف باشیم، برای ما شفقت و مهر است و برای خداوند دوستی خالص.
حضرت زینب (س) که در دوران زندگی خود با حوادث و مصائب بزرگی مواجه شده بود، در نیمه رجب سال ۶۲ هجری در سن ۵۶ سالگی با کوله باری از غم و اندوه، دنیای فانی را وداع گفت و به دیار حق شتافت.