از آنجا که دو کشور ایران و پاکستان در معرض تبعات پدیده‌ی شوم تروریسم قرار دارند، طبیعتاً منافع هر دو کشور حکم می‌کند که همکاری‌های گسترده‌تری در مقابله با پدیده‌ی تروریسم صورت بگیرد.

به گزارش خبرگزاری مهر، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی عصر دوشنبه ۱۳۹۸/۰۲/۰۲ در دیدار آقای عمران خان نخست‌وزیر پاکستان و هیئت همراه، ارتباط ملت‌های ایران و پاکستان را ارتباطی قلبی و عمیق برشمردند و تأکید کردند: این روابط، دشمنان جدی دارد که باید برخلاف میل آن‌ها، همکاری‌ها و ارتباطات در بخش‌های مختلف تقویت شود.

به‌همین مناسبت، در گفتگویی با آقای مهدی هنردوست سفیر جمهوری اسلامی ایران در پاکستان، به بررسی ابعاد دیدار نخست‌وزیر پاکستان با رهبر انقلاب و ظرفیت‌های مشترک در روابط دو کشور پرداخته‌ایم:

همانطور که در جریان بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار آقای عمران‌خان نخسبت وزیر پاکستان هستید، ایشان تاکید ویژه‌ای داشتند بر اینکه روابط ایران و پاکستان دارای دشمنان جدی است. تبیین جنابعالی از دلیل دشمنی‌ها با این روابط ویژه چیست؟

دو کشور جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اسلامی پاکستان به‌عنوان دو عضو مؤثر و بزرگ از کشورهای اسلامی از پتانسیل همکاری بسیار بالایی برخوردار هستند که استکبار جهانی مخالف هرگونه ورود این دو کشور در زمینه‌های همکاری باهم است. طبیعی است که هر گونه انسجام و اتحاد در جهان اسلام به‌ویژه درون کشورهای بزرگ اسلامی این مخالفت را از جانب استکبار جهانی به‌دنبال خواهد داشت. لذا رابطه‌ی ایران و پاکستان هم از این مقوله جدا نیست و طبیعی است که مخالفت‌ها در خصوص گستردگی همکاری‌ها بین دو کشور صورت بگیرد.

ارتباط دو ملت ایران و پاکستان نیز دارای ریشه‌های تاریخی طولانی است و این مسأله به رابطه ویژه دو کشور کمک می‌کند.

ببینید مشکل بتوان در جهان و یا در منطقه دو کشوری را با تمامی اشتراکات فراوانی که بین دو کشور همسایه‌ی ایران و پاکستان وجود دارد، پیدا کرد. و لذا این علقه‌ها و ویژگی‌ها و منافع مشترک درواقع ریشه در تاریخ دارد و اگر در اشتراکات فرهنگی ما بیشتر توجه کنید، درواقع وجه تمایزی نمی‌توان قائل شد. قرابت زبانی، اشتراکات فرهنگی، دینی و… که نشان می‌دهد ما از بیشترین اشتراکات در بین کشورهای منطقه برخوردار هستیم. خب طبیعتاً بخشی از آن به زمینه‌های تاریخی چند صد سال گذشته و حضور قدرت و حکومت مسلمانان در شبه قاره برمی‌گردد. و الان هم آن بخش اسلامی شبه قاره، در کشور پاکستان قرار دارد.

از نظر شما اهمیت سفر نخست وزیر پاکستان به ایران چیست؟

اهمیت سفر آقای عمران خان به ایران را باید در ابعاد مختلفی مورد بررسی قرار داد. یک بعد مهم آن به همسایگی این دو کشور با هم در منطقه برمی‌گردد. منطقه‌ای که تحولات در آن زیاد است و منافع و نگرانی‌های مشترک بسیار بین دو کشور ایران و پاکستان اقتضا می‌کند که مراودات در سطوح رؤسای دولت دو کشور به‌طور متوالی و مرتب صورت بگیرد. بعد دیگر آن به اهمیت گسترش مسائل تجاری دو طرف و همچنین بحث مبارزه با تروریسم برمی‌گردد. تروریسمی که امروزه آسیب جدی بر حسن مناسبات دو کشور در منطقه‌ی مرزی ما وارد کرده است.

بحث تروریسم درد مشترک میان ایران و پاکستان است. با توجه به این سفر آیا می‌توان امید داشت که مبارزه با تروریسم جدی‌تر از قبل پیگیری شود؟

از آنجا که دو کشور جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اسلامی پاکستان در معرض تبعات پدیده‌ی شوم تروریسم قرار دارند، طبیعتاً منافع هر دو کشور حکم می‌کند که همکاری‌های گسترده‌تری در مقابله با پدیده‌ی تروریسم صورت بگیرد و حتماً آینده‌ی همکاری‌ها در این زمینه روشن‌تر و شفاف‌تر خواهد بود. چرا که تروریسم امروزه در منطقه از حمایت‌های بیرونی برخوردار است و همانگونه که مسئولین بلندپایه‌ی دو کشور همکاری‌هایشان را در این زمینه گسترده‌تر کرده‌اند، باید بیشتر به این آسیب بپردازند و آن را ریشه کن کنند.

نخست‌وزیر پاکستان روز قبل از دیدار با رهبر انقلاب اذعان داشت که برخی کشورها از گسترش روابط ایران و پاکستان خرسند نیستند. از نظر شما علت این ماجرا چیست؟

متأسفانه امروزه ما در بدترین شرایط انسجام و اتحاد کشورهای اسلامی قرار داریم. این هم علتی است که زمینه را برای آمریکایی‌ها آماده می‌کند تا منطقه‌ی جولان و بیت‌المقدس را پایتخت متعلق به رژیم صهیونیستی بداند. خب بخشی از این رویکردهای استکباری به‌دلیل از هم گسیختگی و عدم انسجام بین کشورهای اسلامی است. و طبیعتاً نقش کشورهای بزرگ و مهم در جهان اسلام در این خصوص بیشتر است.

ایران و پاکستان به‌عنوان دو کشور بزرگ و تأثیرگذار در معادلات منطقه‌ای و همچنین دو کشور همسایه و مسلمان از پتانسیل بسیاری زیادی برای همکاری و توسعه‌ی مناسبات برخوردارند که به هیچ‌وجه این مورد نظر مثبت قدرت‌های استکباری نیست. فلذا طبیعی است که مناسبات فی مابین ایران و پاکستان دارای دشمنانی باشد که به هر طریقی و هر فرصتی برای ایجاد سوءتفاهم و یا درگیر کردن، و یا کم کردن سرعت همکاری‌های دو کشور فعال باشند. اگر به حرکات تروریستی چند ساله‌ی اخیر در منطقه‌ی مرزی ایران و پاکستان توجه کنید، متوجه می‌شوید که در تمامی گام‌های مثبتی که از سوی دو کشور برای همکاری‌های بیشتر در حال برداشته شدن است، چنین حوادثی اتفاق افتاده است و به‌وضوح دستان فعال طرف‌های سوم را در این مناسبات دیده‌ایم و قابل مشاهده است.

پیشنهاد شما برای گسترش روابط میان این دو کشور چیست؟

ببینید در خصوص مسائل گسترش همکاری‌های تجاری، ابتدا من این را بگویم که از ویژگی‌های بسیار بارز اقتصادی دو کشور، اقتصاد مکملی است. بسیاری از اقلام تجاری و کالاهایی که در پاکستان موجود است مورد نیاز ایران است و بالعکس بسیاری از محصولات ایران، چه در زمینه‌های انرژی و چه در زمینه‌های دیگر صنعتی مورد نیاز پاکستان است. فلذا دو کشور ایران و پاکستان که از نظر اقتصادی مکمل یکدیگر هستند، از زمینه‌های بسیار زیادی برای گسترش توسعه‌ی مناسبات تجاری فی ما بین برخوردارند. جمهوری اسلامی در طرح‌های بزرگ انرژی همچون برق، گاز، نفت، پتروشیمی و سایر بخش‌های صنعتی و دانش فنی می‌تواند نیازهای کشور دوست و همسایه را برطرف کند و همچنین پاکستان بویژه در زمینه‌ی برنج، گوشت و برخی از اقلام کشاورزی می‌تواند نیاز ایران را برطرف کند.

دو کشور نیز از مرزهای بسیار طولانی با همدیگر برخوردارند و ما باید این مرزها را که کمافی السابق در طول تاریخ مرزهای دوستی و برادری و صلح و ثبات بوده است را حفظ کنیم و تحرکات گروهک‌های تروریستی که قصد به آشوب کشاندن این منطقه را دارند را کنترل کنیم تا به بخش تجارت در مرزها کمک شود.

نکته‌ی قابل توجه دیگر اینکه در طی دو سال اخیر روند فزاینده‌ای در مسائل اقتصادی داشته‌ایم. دو ملت ارتقای بخش اقتصادی را انتظار دارند. در بخش مردمی و اتاق‌های بازرگانی نیز آینده‌ی روشنی برای دو کشور پیش‌بینی می‌شود.

منبع: KHAMENEI.IR