به گزارش خبرگزاری مهر،این کتاب شامل سه فصل است که طی آنها به بررسی تجربه عرفانی و تجربه دینی پرداخته است.
نگاه تاریخی به مکاشفه و تجربه عرفانی موضوع فصل نخست این اثر پژوهشی است که به بررسی تاریخچه، جایگاه، حوزه و قلمرو و مکاشفه می‌پردازد و تجربه دینی و عرفانی را در گذر زمان بررسی می‌کند. مولف کتاب « تجربه دینی و مکاشفه عرفانی» معتقد است که ریشة مکاشفه را از نظر تاریخی باید ابتدا در قرآن، سپس در حدیث و پس از آن آراء کلامی و عرفانی جستجو کرد.
وی در ادامه جهت تبیین جایگاه تجربه عرفانی، شاخه‌های دین‌پژوهی مدرن را مطرح کرد، و ابعاد تجربه عرفانی، حوزه، قلمرو و عوامل و ظهور و تکون آن را مورد بحث قرار می‌دهد.
کتاب "تجربه دینی و مکاشفه عرفانی" که یازدهمین اثر پژوهشی گروه کلام و دین‌پژوهی در پژوهشکده حکمت و دین‌پژوهی است، در ادامه و در فصل دوم خود، با عنوان «تعریف، ویژگی و پیامدها» به ارائه دیدگاههای مهم پیشگامان عرفان می‌پردازد و واژگان مربوط به این بحث‌ها را تبیین می‌کند.
این بخش تمامی پیش‌فرض‌های مکاشفه در عرفان اسلامی را استخراج و با ترتیبی منطقی، مطرح کرده است و در ادامه به نوعی نظریه‌پردازی در باب کشف و شهود عرفانی می‌پردازد.
این فصل همچنین به این پرسش پاسخ می‌دهد که «تجربه دینی وعرفانی چیست؟» و انواع و اصناف آن را بررسی می‌کند.
سایر مسائل مختلفی که در رابطه با مکاشفه و تجارب عرفانی مطرح می‌شوند نظیر ملاک تجربه عرفانی، رابطة میان وحی و مکاشفه و کشف و شهود از دیدگاه قرآن و روایات، مباحث هستند که در فصل پایانی این کتاب مطرح شده اند و چهار مسئله: ملاک، تفسیر و تجربه، وحی و مکاشفه و شهود از نگاه آموزه‌های قرآنی مورد بحث قرار می گیرند.
دکتر محمدتقی فعالی در بخشی از مقدمة کتاب تجربه دینی و مکاشفه عرفانی آورده است: «کشف و شهود، پایان مسیر سیر و سلوک است. مکاشفات عرفانی به عارف بینش و تلقی خاصی از هستی و عالم وجود می‌دهد. این بینش که حاصل تجارب درونی و یافته‌های عرفانی است و در محدوده نظر و استدلال مطرح می‌شود، عرفان نظری است، بر این اساس، مکاشفه پایان عرفان عملی و سرآغاز عرفان نظری، حلقة اتصال و ارتباط میان آن دو است و همین برای اهمیت و نقش آن کافی است» .