به گزارش خبرگزاری مهر، متن زیر یادداشتی از حجت الاسلام مختاری، رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی و استاد سطوح عالی حوزه و دانشگاه به مناسبت سالروز رحیت حضرت خدیجه (س) است.
دهم ماه مبارک رمضان هر سال یادآور یکی از تلخ‌ترین برگ‌های تاریخ اسلام است. روزی است که در و دیوار مکّه مکرّمه عزادار بانویی است که در روزهای غربت اسلام تمام هستی و ثروتش را فدای اسلام کرد تا جهان آوای توحید را بشنود. امروز، روزی است که قلب پیامبر رحمت، با همه بزرگی و وسعتش در غم از دست دادن رفیقی شفیق، همسری مهربان، وزیری صدیق و مدافعی پاکباخته گرفته و غمگین است: «و کانت وزیر صدق لرسول الله فآزرته بنفسها ».[۱]
در این روز، شخصیتی از این جهان رخت بر بست که خدا و رسولش ثنا گوی او بودند چنانکه جبرئیل سلام خدا را به او رسانید: «اقرأ خدیجة السلام من ربّها »[۲] و رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) در تجلیل از ایشان فرمودند: «خداوند بهتر از او را به من نداده است، او به من ایمان آورد، زمانی که مردم کافر بودند، مرا تصدیق کرد، زمانی که مردم مرا تکذیب می‌کردند، مالش را به من ایثار کرد در آن زمان که همه مرا محروم کرده بودند؛ ما أبدلنی الله خیرا منها، لقد آمنت بی حین کفر بی الناس، صدّقتنی حین کذّبنی الناس، و أشرکتنی فی مال‌ها حین حرمنی الناس ».[۳]
أم المؤمنین خدیجه کبری (علیهاالسلام) در میان مسلمانان صدر اسلام تجلّی قدیسه‌ای آسمانی بود که وجودش مایه برکت بود چنانکه مقریزی شافعی می‌گوید: «معاویه منزل [حضرت] خدیجه را خرید و آن را تبدیل به مسجد کرد؛ و اشتری معاویة منزل خدیجة فجعله مسجدا». [۴] این روایت نشان می‌دهد، همانگونه که مردم به پاس قداست اصحاب کهف مسجدی بر قبور آنان بنا کردند ،[۵] اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نیز با بنا نمودن مسجد در اقامتگاه آن حضرت از برکات وجودی ایشان توشه می‌گرفتند.
اهل بیت پیامبر اکرم (علیهم‌السلام) نیز همواره احترام و قداست خاصی برای حضرت خدیجه (علیهاالسلام) قائل بودند و با توجه به جایگاه والای آن حضرت در نزد خدا و مردم در مواقع حساس به این انتساب افتخار می‌کردند چنانکه امام حسین (علیه السلام) در بخشی از سخنان خود روز عاشورا خطاب به کوفیان فرمودند: «آیا می‌دانید که جده‌ام خدیجه دختر خویلد اول زن مسلمان از این امت است؛ هَلْ تَعْلَمُونَ أَنَّ جَدَّتِی خَدِیجَةُ بِنْتُ خُوَیلِدٍ أَوَّلُ نِسَاءِ هَذِهِ الْأُمَّةِ إِسْلَاماً »[۶] و امام سجاد (علیه السلام) نیز به نشانه فخر به این نسب در مجلس یزید فرمود: «من فرزند خدیجه کبری هستم؛ أَنَا ابْنُ خَدِیجَةَ الْکُبْرَی ».[۷] این امر نشان می‌دهد که خدیجه کبری (علیهاالسلام) در آن زمان مورد احترام و اتفاق همه فِرق و گروه‌های اسلامی بوده است.
بر اساس روایات و منابع تاریخی متواتر و موثق، خدیجه کبری (علیهاالسلام) الگوی کامل سبک زندگی اسلامی است چونانکه همسر خدیجه، دختر خدیجه، دین خدیجه، عقل خدیجه، کرامت خدیجه، پاکی خدیجه، حجاب خدیجه، فداکاری خدیجه و تلاش خدیجه بهترین الگوی انتخاب همسر، تربیت فرزند، دینداری، عقلانیت، کرامت، طهارت، حیا، ایثار و کار است. بنابراین، اگر نخبگان جوامع اسلامی از سیره آن حضرت پیروی کنند شاهد ضعف و تفرقه در جهان اسلام نخواهیم بود. اگر زوایای گوناگون زندگی آن حضرت برای جوانان به خوبی ترسیم شود به سراغ الگوهای غربی نمی‌روند.
از اینرو، ایام رحلت بانوی اول اسلام بهترین زمان برای تألیف قلوب مسلمین است. سعی کنیم مجالس بزرگداشت آن حضرت در سراسر جهان تجلی وحدت امت اسلام باشد. چه خوب است در این ایام پیروان همه فرق و مذاهب اسلامی در کنار علما و بزرگان به مصداق «یدالله مع الجماعة» زیر یک سقف گرد هم بیایند و نام و یاد آن بانوی عظیم الشأن را گرامی بدارند. انشاالله خداوند متعال به همه ما توفیق پیروی از سیره آن حضرت را عنایت فرماید و در بهشت رضوان ما را همسایه آن حضرت قرار دهد.
[۱]. مقدسی، البدء و التاریخ ، ج ۵، ص ۱۰.
[۲]. همان، ص ۱۱.
[۳]. ابن عبد البر، الاستیعاب، ج ۴، ص ۱۸۲۴
[۴]. مقریزی، إمتاعالأسماع، ج ۶، ص ۳۰.
[۵]. سوره کهف، آیه ۲۱.
[۶]. سید ابن طاووس، اللهوف، ص ۸۶.
[۷]. ابن شهرآشوب، مناقب آل أبی طالب، ج ۴، ص ۱۶۸.