به گزارش خبرنگار مهر، آیت الله سید محمد تقی مدرسی، از مراجع تقلید کربلای معلی و مفسر تفسیر هدایت بامداد امروز دوشنبه ۳۰ اردیبهشت ماه در ادامه سلسله جلسات تفسیر سوره دهر که هر بامداد ماه مبارک رمضان در دفتر تهران وی برگزار می‌شود، گفت: یکی از حقایقی که کمتر گفته می‌شود این است که وجود بشر در محدوده عالم شهود است ولی او می‌تواند به عالم غیب برسد. می‌تواند ایمان به غیب داشته باشد و علم به غیب پیدا کند. خداوند که بخیل نیست، حتی خداوند سبحان اجازه داده که از راه صحیح برای رسیدن به غیب استفاده کند و می‌فرماید: «وَ ما هُوَ عَلَی الْغَیْبِ بِضَنینٍ».
رسیدن به عالم شهود و مشاهده عالم غیب
این مجتهد شیعی با اشاره به ایمان مقدماتی به عالم غیب اظهار داشت: یکی از عوالم غیبی که به آن ایمان داریم، ایمان به عالم آخرت، روز آخرت، مرگ، روز حساب و کتاب، میزان و صراط است. در مرحله اول به وسیله ایمان به غیب اعتقاد داریم که عالم غیب هم اساسی‌ترین شرط ایمان است. در این مرحله اول چشم بسته آن را قبول داریم اما در مراحل بعدی می‌توانیم این ایمانی که چشم بسته کسب کرده ایم را به مشاهده مبدل کنیم و این مشاهده هم مشاهده با چشم و گوش و احساس نیست، بلکه مشاهده با عقل و روح است؛ از طریق این مشاهده عقل و روح، انسان می‌تواند به جایی برسد که نه تنها غیب را درک می‌کند بلکه با آنها زندگی می‌کند و حتی با آخرت خو می‌گیرد. چنین شخصی در دنیا است ولی در آخرت سیر می‌کند، که این یک مرحله از پیشرفت ایمان است.
وی ادامه داد: با این تفکر و رسیدن به عالم شهود و غیب، انسان می‌داند که خالق کل مخلوقات یکی است و او خدای یکتا است و مخلوقات را هم یک نوع و یک نواخت خلق کرده است یعنی اصل خلقت یکی است و این اختلافات به دلایل دیگری است. بنابراین خالق دنیا خالق آخرت هم هست، خدای دنیا خدای آخرت هم هست، خدای زمین خدای آسمان هم هست، خدای امروز خدای دیروز و خدای فردا هم هست و نتیجه اینکه فقط یک خدا هست و با این تفکر به این نتیجه می رسیم که تعدد خدایان وجود ندارد و خدا یکی است.
آیت الله مدرسی عدم فهم را عامل شرک در خداپرستی دانست و گفت: علت اینکه برخی شرک می‌ورزند این است که آنها حقایق را نمی‌دانند و برای زمین یک خدا، برای آسمان یک خدا، برای شب یک خالق، قائلند و این تفکر شرک آلود باعث اشتباه فهمیدن می‌شود و آنها را به اشتباه می‌اندازد.
حضرت یوسف (ع) بعد از رسیدن به مقام و پادشاهی از خدا چه خواست؟!
مفسر تفسیر من هدی القرآن به درخواست حضرت یوسف (ع) بعد از رسیدن به مقام و پادشاهی اشاره و بیان کرد: حضرت یوسف (ع) در آخر کار وقتی به آن مقام و پادشاهی رسید، گفت: «فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَنْتَ وَلِیِّی فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ تَوَفَّنِی مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِی بِالصَّالِحِینَ»؛ حالا حضرت یوسف (ع) در چنین مقامی و در اوج قله ایمان و تقوا که همه قله‌ها را به دست آورده است، به خدا چنین می‌گوید که ای خدایی که به من علم و قدرت دادی، تو خالق آسمان‌ها و زمین هستی، پس مرا عاقبت بخیر کن که وقتی فوت کردم مسلمان بمیرم! و همین وصیت پدرش نیز این بود که در زمره صالحین باشد.
وی ادامه داد: ببینید، حضرت یوسف (ع) در چنین مقامی آن هم آخر کار که به همه جا رسیده است، چقدر زیبا سخن گفته و درخواست عاقبت بخیری را از خداوند دارد. همچنین وصیت پدرشان بود که گفت من باید این وصیت را اجرا کنم و در زمره صالحین باشم.
دنیا آینه تمام قد آخرت ولی در قیاس کوچک‌تر
این مجتهد و مفسر برجسته جهان تشیع دنیا را آینه تمام قد آخرت در قیاسی کوچک‌تر دانست و گفت: این نکته خیلی مهم است و آن اینکه دنیا آینه تمام قد آخرت است ولی قیاس دنیا با آخرت خیلی کم است اما حقیقت آن یکی است. همین آتش در دنیا، همان آتش آخرت است، اما آتش آخرت را ۷۰ بار شسته اند تا این آتش دنیا شده است اما آتش آخرت ۷۰ بار شدیدتر از آتش دنیا است.
وی افزود: ما در قدیم آتش دنیا را آتش زغال سنگ و هیزم می‌دانستیم و امروز هم آتش را نفت و گاز می‌دانیم و گاهی هم آتش نیروهای اتمی که صدها برابر از اینها قوی‌تر است، می‌دانیم؛ اما آتش آخرت از همه اینها قوی‌تر است. دنیا عقرب دارد و آخرت هم عقرب است، ولی عقرب آخرت چند برابر عقرب دنیا است؛ یا اینکه دنیا مار دارد، در آخرت هم مار است اما مار در آخرت همچون یک کوه می‌ماند. بنابراین هر چه در دنیا هست با قیاسی بزرگ‌تر در آخرت هم هست. حالا چرا اینجور است؟ برای اینکه ما در دنیا آخرت را بشناسیم و آن را مزه مزه کنیم.
نعمت‌ها و آتش دنیا با قیاسی بزرگ‌تر در آخرت
این استاد برجسته حوزه علمیه با اشاره به وضعیت نعمت‌ها و بلاهای دنیا نسبت به آخرت اظهار کرد: نعمت‌های دنیا و آخرت هم همین طور است. در دنیا نعمت‌هایی همچون خوراک و آشامیدن و زن و بچه هست ولی در آخرت نعمت‌های آن خیلی بالاتر و عمیق‌تر از این است. دنیا یک شمه ای از آخرت است و قرآن هم در این باره می‌فرماید: «وَ لَنُذِیقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذابِ الْأَدْنی دُونَ الْعَذابِ الْأَکْبَرِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ».
وی ادامه داد: خدا می‌فرماید ما در دنیا به برخی گاهی یک مقدار آتش جهنم می‌دهیم که از غفلت بیدار شوند و به آخرت خود برسند. من خیال می‌کنم یکی از عذاب‌های جهنم همین عذاب‌های شیمیایی است، مثلاً اگر به کسی مقدار زیادی فلفل بدهند که بخورد، چه وضعیتی پیدا می‌کند؟! این ظاهرش آتش نیست، اما باطن آن آتش تر از آتش است، بنابراین می‌توان گفت شاید یکی از عذاب‌های آخرت چنین باشد. از دیگر عذاب‌های آخرت ظلمت است که در دنیا هم ظلمت داریم، عذاب آخرت درد است که در دنیا هم درد داریم.
این مجتهد شیعی افزود: در روایت است که امام صادق (ع) در سر سفره‌ای بودند که سر سفره غذای گرمی آورند که از این غذا بخار بلند می‌شد، تا چشم حضرت به این بخار افتاد، فرمودند: «اعوذ بالله من النار الجهنم»، از آتش جهنم به خدا پناه می بروم و امام به یاد آتش آخرت افتاد. همچنین در روایتی پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اگر در روزه ماه رمضان احساس گرسنگی و تشنگی پیدا کردید، متذکر به روز آخرت شوید و بدانید که در روز آخرت این قدر گرسنه و تشنه می‌شوند، که فریاد می‌زنند. اما به اهل جهنم زقوم می‌دهند، که شاید همین غذاهای شیمیایی باشد که همین که می‌خورد کل بدن او آتش می‌گیرد و درد هم به همراه آن هست. یا اینکه به اهل جهنم آب می‌دهند، اما همین که این آب را در دست می‌گیرد، پوست صورت او از شدت حرارت آب در آب می‌ریزد.
آیت الله مدرسی با اشاره به روایتی از پیامبر اکرم (ص) گفت: در روز قیامت همه چشم‌ها گریان است، ولی سه چشم گریان نیست. یکی چشمی است که تا صبح برای امنیت و دفاع از کشور بیدار بوده است، چنین کسی در قیامت گریان نیست. چشم دیگر کسی است که از خوف خدا در دنیا گریان بوده است، و چشمی که به محرمات نگاه نکرده باشد، و آسان‌تر هم چشمی است که بر امام حسین (ع) در دنیا گریه کرده است.
گفتنی است؛ جلسات تفسیر و تدبر در قرآن آیت الله سید محمد تقی مدرسی هر بامداد ماه مبارک رمضان از ساعت ۲۳:۳۰ با تلاوت یک جز قرآن کریم در دفتر تهران وی واقع در چهار راه سیروس، خیابان ۱۵ خرداد شرقی، کوچه امامزاده یحیی (ع) برقرار است و ساعت ۲ بامداد این جلسات در برنامه زلال سخن از شبکه سوم سیما پخش می‌شود.