وحید بلوریان به خبرنگار مهر گفت: ایران با وجود وسعت زیاد و اقلیم متنوع و آب و هوای متفاوت تنها حدود ۱۵۰۰ اقامتگاه بوم گردی دارد درحالی که وقتی در خصوص توسعه گردشگری صحبت می شود متولیان انتظار مسافر میلیونی از صنعت گردشگری می کنند با یک حساب سر انگشتی نیز می توان به این نتیجه رسید که با این تعداد اقامتگاه ها نمی توانیم انتظار قابل توجهی برای جذب گردشگری خارجی داشته باشیم.
بلوریان ادامه داد: طی چند سال اخیر با فراهم کردن زیرساخت ها توانستیم گردشگری مذهبی و گردشگری سلامت را رونق ببخشیم درحالی که در حوزه بوم گردی و اکوتوریسم همچنان در ابتدای مسیر قرار داریم و به جز چند بسته حمایتی نتوانستیم اقدامی اثر گذار را در این حوزه انجام دهیم.
وی با بیان اینکه تنها راه زنده نگهداشتن خرده فرهنگ ها توجه به اکوتوریسم است افزود: مهمترین عامل حضور گردشگران در بوم گردی ها قرار گرفتن در میان آداب و رسوم بومیان است و این درحالی است که وقتی همین ارزش های محلی باعث کسب درآمد اهالی شود ناخودآگاه خرده فرهنگ ها حفظ خواهند شد.
این کارشناس گردشگری اضافه کرد: گردشگر بوم گرد به دنبال اقامت لوکس نیست به همین دلیل مسئولان و متولیان امر می توانند با فراهم کردن حداقل زیرساخت ها و ایجاد انگیزه برای جوامع محلی باعث افزایش اقامتگاه های بوم گردی شوند.
وی گفت: بی تردید توسعه اقامتگاه های بوم گردی با افزایش اشتغال، رونق و کمک به اقتصاد روستاهای کشور شده است بخصوص اینکه جامعه زنان روستایی با فعالیت در حوزه صنایع دستی فعالتر از گذشته خواهند شد.
وحید بلوریان بیان کرد: معرفی و فروش بیشتر تولیدات صنایع دستی محلی به گردشگران، هم بستر تبادل فرهنگی و هنری را ایجاد می کند و هم باعث حمایت از اشتغال زایی در هر منطقه و رونق چرخه اقتصادی در آن می شود. در واقع، اقامتگاه های بوم گردی به همراه خود کسب و کارهای زیادی را به همراه می آورند و اثرات مستقیمی در توسعه پایدار یک جامعه بومی و یا یک جامعه روستایی دارد به همین دلیل زمان آن رسیده تا به موضوع بومگردی توجه ویژه ای شود.