به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، دو تن از محققان پسادکتری پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی در سخنرانی‌های علمی خود نتایج پژوهش‌های خود را در زمینه فیزیولوژی ریشه‌های مویین، تنظیم تولید متابولیت های ثانویه در قسمتهای مختلف گیاه و راهبردهای مهندسی متابولیت گیاهان دارویی ارائه کردند.
احمد سبحانی نجف آبادی، محقق پسادکتری پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی منطقه مرکزی کشور (اصفهان) در سخنرانی با موضوع جنبه‌های کاربردی فیزیولوژی ریشه‌های مویین در بیوراکتورها با پرداختن به جنبه‌های مختلف رشد ریشه‌های موین نابجا، تفاوت‌های ریشه مویین نابجا و ریشه‌های جانبی طبیعی گیاه، عوامل محدود کننده رشد ریشه‌ها و جنبه‌های عملی تولید ریشه‌های مناسب برای تولید در بیوراکتور، نتایج آزمایشات انجام شده در رابطه با گل راعی، سرهار گل و ویتانیا را ارائه داد.
وی به ارائه نتایج تحقیقات خود در خصوص «تنظیم تولید متابولیت های ثانویه در قسمتهای مختلف گیاه» پرداخت و مکانیسم‌های مختلف تنظیم تولید متابولیت های ثانویه در بافت‌های مختلف و امکان مهندسی این مسیرها به منظور افزایش تولید آنها را مورد ارزیابی قرار داد.
سبحانی در تبیین این عوامل تنظیمی به فاکتورهای رونویسی، عوامل اپی ژنتیکی (متیلاسیون DNA و تغییرات هیستونی) و میکرو RNA ها اشاره و در پایان نتایج به دست آمده از مطالعه موردی ترانسکریپتوم گل راعی را ارائه کرد.
در همین حال محسن نیازیان، محقق پسادکتری بخش کشت بافت و سلول پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی نیز به استراتژی‌های مهندسی متابولیت در گیاهان دارویی پرداخت.
وی با بیان اینکه گیاهان دارویی منبع ارزشمندی از متابولیت های ثانویه با کاربردهای فراوان در صنایع مختلف هستند، خاطرنشان کرد: به رغم ارزش و اهمیت زیاد، این گیاهان در آخرین حلقه از فرآیند اهلی شدن قرار دارند. استفاده از تکنیک‌های مختلف اصلاح نباتات مبتنی بر بیوتکنولوژی در گیاهان دارویی می‌تواند غفلت به وجود آمده را جبران کند و این گیاهان را برای کابردهای مختلف بهبود بخشد.
نیازیان تصریح کرد: کشت بافت گیاهی، به عنوان هسته اصلی روش‌های اصلاحی مبتنی بر بیوتکنولوژی، علاوه بر حفاظت از گیاهان دارویی، نقش مهمی در مهندسی متابولیت این گیاهان بازی می‌کند. کشت بافت گیاهی به طور مستقیم و غیرمستقیم در مهندسی متاولیت گیاهان دارویی نقش دارند. تغییر در پروفایل شیمیایی گیاهان دارویی از طریق تغییر در اجزای محیط کشت، تکنیک‌های بیوراکتور (مهندسی مکانیک)، و استفاده از الیسیتورها جزو کاربردهای مستقیم کشت بافت در بهبود گیاهان دارویی است.
وی با بیان اینکه استفاده از روش‌های مهندسی کروموزوم و مهندسی ژنوم نیز از کاربردهای غیرمستقیم کشت بافت در بهبود این گیاهان ارزشمند است، خاطرنشان کرد: استفاده از استراتژی‌های تلفیقی از قبیل مهندسی ژنوم و مهندسی تنش‌ها، مهندسی ژنوم و مهندسی مکانیک و نیز مهندسی ژنوم و مهندسی کروموزوم (پلوئیدی) می‌تواند اثر روش‌های مذکور را دو برابر کرده و میزان متابولیت های ثانویه گیاهان دارویی را بیش از پیش افزایش دهد.