به گزارش خبرگزاری مهر، دوازدهم تیرماه ۱۳۶۷ شمسی برابر با سوم ژوئیه ۱۹۸۸ میلادی، هواپیمای مسافری ایرباس ایران که از بندرعباس عازم دُبی بود، بر فراز آب‌های خلیج فارس و در نزدیکی جزیره «هنگام» مورد هجوم یگان‌های دریایی متجاوز آمریکایی مستقر در آب‌های خلیج فارس قرار گرفت و سقوط کرد. ساقط کردن هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران از سوی جنایتکاران آمریکایی، در حقیقت یکی دیگر از مراحل رویارویی استکبار جهانی با ملت بزرگ ایران برای تقویت متجاوزان عراقی در جبهه‌های جنگ بود.
همزمان با ۱۲ تیر سالروز سقوط هواپیمای مسافربری ایران توسط ناوگان متجاوز آمریکا جنایتی که هرگز التیام نخواهد یافت، با قربانعلی پورمرجان، سرپرست معاونت توسعه روابط فرهنگی بین‌المللی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی گفت‌وگو کردیم که مشروح آن در ادامه می‌آید:
برای شروع درباره نامگذاری یک هفته در طول سال تحت عنوان هفته «افشای حقوق بشر آمریکایی» بگویید.
از ششم تا دوازدهم تیر هفته بازخوانی و افشای حقوق بشر آمریکایی نامگذاری شده است. از جمله اتفاقات مهم این هفته را سوء قصد نافرجام به حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (مدظله العالی) در ۶ تیرماه سال ۱۳۶۰ توسط گروهک تروریستی فرقان، بمب گذاری در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی ایران در هفتم تیرماه ۱۳۶۰ توسط سازمان منافقین و به شهادت رساندن آیت‌الله بهشتی و ۷۲ نفر از یاران ایشان، بمباران شیمیایی سردشت توسط هواپیماهای جنگی رژیم بعثی عراق در هشتم تیرماه سال ۱۳۶۶، به شهادت رساندن آیت‌الله صدوقی، نماینده امام خمینی (ره) و امام جمعه یزد در ۱۱ تیرماه ۱۳۶۱ توسط اعضای گروهک تروریستی منافقین، شلیک موشک به هواپیمای مسافربری ایرباس شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران توسط ناو آمریکایی وینسنس در ۱۲ تیر ۱۳۶۷ که منجر به شهادت تمامی ۲۹۰ نفر مسافر و خدمه آن هواپیما شد از اتفاقات مهم این هفته است.
دوازدهم تیرماه ۱۳۶۷ (۳ ژوئیه ۱۹۸۸ میلادی) در تقویم جمهوری اسلامی ایران به نام «افشای حقوق بشر آمریکایی» نامگذاری شده که یادآور یکی از اقدامات غیر انسانی و بی ثبات کننده آمریکا در منطقه غرب آسیاست. یکی از اهداف نامگذاری یک هفته در طول سال تحت عنوان هفته «افشای حقوق بشر آمریکایی» یادآوری جنایات ضد بشری دولت آمریکا در ایران و جهان است. در این هفته که اتفاق تروریستی متعددی در ایران رُخ داد چهره نفاق آلود لیبرالیسم به رهبری آمریکا به مردم ایران آشکار شده و با برپایی مجالس متعدد در جای جای ایران اسلامی نسبت مقام شامخ شهیدان ادای احترام نموده و بصیرت افزایی در جامعه صورت می‌گیرد.
تعریف شما از حقوق بشر آمریکایی چیست؟
تراژدی حقوق بشر آمریکایی، امروز به یک «طنز جهانی» تبدیل شده است و ملت‌ها ورای عملیات روانی و پروپاگاندای رسانه‌های امپریالیستی دریافته‌اند که جنایت و وحشی‌گری جزء ذاتی رژیم حاکم بر ایالات متحده بوده و در راهبردها و سیاست‌های کاخ سفید نهادینه شده است.
در دکترین سلطه آمریکا، برای حفظ منافع، غارت و چپاول منابع و ثروت ملت‌های مستقل و آزادی خواه هرگونه جنایت و اقدام علیه بشریت مجاز شمرده شده و همین امروز نیز صحنه‌ها و عرصه‌های فراوانی از این خوی شیطانی و ضد انسانی سردمداران نظام سلطه و استکبار در معرض افکار عمومی جهانیان قرار دارد.
معیار آمریکایی‌ها در حقوق بشر، حقوق انسان‌ها نیست بلکه منافع رژیم صهیونیستی است. بنابراین آمریکا عامدانه در حال گسترش هرج و مرج در سراسر مناطق استراتژیک دنیا است. زبان حقوق بشر، جدیدترین گفتمان قدرت نرم آمریکایی سازی است که ایالات متحده از طریق آن تلاش می‌کند به سلطه خود بر جهان مشروعیت بخشد. اما مشخص شده است که استفاده آمریکا از گفتمان حقوق بشر به عنوان ابزار مشروعیت بخشی، نتیجه معکوس دارد.
عجیب است که آمریکا در طول دو دهه گذشته به طور تصاعدی از حربه حقوق بشر برای ضربه زدن به کشورهای دیگر و پیش بردن اهداف سلطه طلبانه خود استفاده می‌کند و استناد آنها به اعلامیه جهانی حقوق بشری صورت می‌گیرد که از همان ابتدا به دنبال در تسلط ساختن فرهنگ غربی لیبرالیستی بر جوامع دیگر بود و البته در کنار آنها تلاش کرده‌اند که موانع اجرای آن را زیر سوال ببرند تا هر موقع دلشان خواست و اقتضای منافع استکباری‌شان ایجاب می‌کرد از اجرای آن سر باز بزنند چراکه می‌دانیم این اعلامیه یک طرح آرمانی است که جنبه عملی ندارد.
این ایده روزولت، رییس جمهور آمریکا بود که کشورهای کوچک‌تر مانند فرزندان کوچک جهان معتقد بود که باید آنها را دخالت داد که اولاً نادیده گرفته نشوند و ثانیاً، در اداره جامعه جهانی نقش اجرایی نداشته باشند. وی می‌گفت: من با ایجاد یک مجمع جهانی که امکان بحث تمام و کمال را فراهم نماید، مخالفتی ندارم و مشروط بر اینکه مدیریت آن با قدرت‌های بزرگ باشد. پس معلوم می‌شود که شکل گیری سازمان ملل با ایده کشورهای فاتح در عدم ضمانت اجرایی داشتن مصوبه‌های آن، که از جمله آن حقوق بشر است، تأثیر مستقیم داشت. این اعلامیه قانوناً الزام آور نیست و به عنوان یک آرمان مشترک که حصول آن مطلوب است، مطرح شده است.
در طول چهل سال گذشته آمریکا با تحریم ایران آزادی‌های مشروع مردم ایران را نادیده گرفته است و با تشدید تحریم‌های خود در همه حوزه‌ها، مفاهیم حقوق بشری مصرح در اعلامیه جهانی حقوق بشر را که در مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسیده است را زیر پا گذاشته است و متأسفانه در دنیای مدرن امروزی غرق در مادیت که همه چیز در قدرت، ثروت و شهوت خلاصه می‌شود امیال لیبرالیستی خود را بر فرهنگ‌های سایر دول که به دنبال آزادی خواهی و مبارزه با استکبار و صهیونیسم هستند، تحمیل می‌کند و آن را به عنوان حربه و وسیله جنگ با آنها تبدیل کرده است.
چرا دولت‌های زیر مجموعه در برابر تفکر، جنایت‌ها و حرکت ددمنشانه و منافقانه ضد حقوق بشر آمریکا نیز سکوت می‌کنند؟
سوگیری‌های جانب دارانه سازمان‌های بین‌المللی و مدعیان دفاع از حقوق بشر پیوسته موجب گستاخی و جسور شدن آمریکا شده است تا آنجا که به طور آشکار در آب‌های متعلق به آنها نیست، ۱۲ تیرماه سالروز حمله ناو جنگی آمریکا به هواپیمای ایرباس ایرانی بر خلاف موازین حقوقی و بین‌المللی و کشته شدن تمام سرنشینان آن است هواپیمایی غیر نظامی را که در مسیر خویش در حریم آسمان کشورش پرواز می‌کرده، هدف قرار می‌دهد و پس از آن به جای عذرخواهی و پذیرفتن مسئولیت این جنایت، به فرمانده جنایتکار آن مدال شجاعت می‌دهد؛ مدالی که به منزله تمسخر درک و شعور جامعه جهانی و بی حرمتی آشکار به وجدان بشری محسوب می‌شود.
این جنایات به قدری هولناک و غم بار بود که هیچ گاه از خاطره ملت ایران زدوده نخواهد شد، چراکه با گذشت چند سال از این جنایت، آثار هولناک ناشی از آن هنوز التیام نیافته است و هنوز هم که هنوز است قلب ملت ایران با مرور آن خاطرات تلخ آکنده از غم و اندوه می‌شود.
اگر بخواهیم رسوایی‌های دولت آمریکا را در هجمه به ملت‌های تاوان دیده به خصوص حمله ناو جنگی آمریکا به هواپیمای ایرباس ایرانی، تعریف کنیم چه جمله‌ای را بیان می‌کنید.
آمریکایی‌ها در ابتدا منکر این حمله شدند، اما پس از آنکه خبر سقوط این هواپیما از رسانه‌های عمومی پخش شد، مقامات آمریکایی برای توجیه این جنایت دلایل ضد و نقیضی عنوان کردند و کوشیدند این اقدام خصمانه را یک اشتباه قلمداد کنند. این اعتراف در حقیقت یک عقب نشینی استراتژیک بود و از نظر ایرانی‌ها پذیرفته نشد.
وینسنس در یک کلمه، پادگانی متحرک بود که به یمن داشتن تجهیزات پیشرفته می‌توانست همزمان در هوا، دریا و زیر دریا جنگ کنند. همچنین، مشخص بودن نوع هواپیمای در حال پرواز مسلم شد که احتمال اشتباه وجود نداشته و این اقدام، کاملاً خصمانه بوده است.
جنایتی که ویلیام راجزر، فرمانده رزم ناو وینسنس مرتکب آن شده بود نه تنها با محکومیت در آمریکا رو به رو نشد، بلکه بعدها به وی مدال لیاقت دادند و رییس جمهور وقت آمریکا این اقدام راجرز را دفاع از خود برشمرد.
در این هفته باید با تبیین حوادث رخ داده در این ایام، ادعای پوشالی آمریکا مبنی بر حقوق بشر را برای جهانیان به ویژه جوانان شفاف‌سازی کنیم. همانگونه که رهبر معظم انقلاب اسلامی می‌فرمایند: «دنیایی که چشم بر این جنایت‌های وقیحانه می‌بندد، نمی‌تواند ادعا کند که طرفدار حقوق بشر است و نمی‌تواند امیدوار باشد که خواهد توانست با تروریسم رو به رشد در دنیا مقابله کند، اینها خود مشوق تروریسم‌اند.