به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از هالیوود ریپورتر، پی‌یر لومه فیلمبردار افسانه‌ای فرانسه که پشت دوربین فیلم‌هایی چون فیلم «ارتش سایه‌ها» ساخته ژان-پی‌یر ملویل ایستاده بود در ۸۹ سالگی درگذشت.
بنا به گفته انجمن فیلمبرداران فرانسه این فیلمبردار روز ۴ جولای در آرل در جنوب فرانسه درگذشت.
لومه جایزه سزار را سال ۱۹۸۹ برای «کامیل کلودل» ساخته برونو نویتِن دریافت کرد و دومین جایزه سزار را سال ۱۹۹۱ برای «سیرانو دو برژراک» ساخته ژان-پل راپنو به خانه برد و یک جایزه تکنیکی نیز از جشنواره کن دریافت کرد.
در میان حدود ۶۰ فیلم فوق‌العاده وی فیلم‌هایی از کریس مارکر، روبر برسون، مارگاریت دوراس، کلود میلر و آلن کاوالیه جای دارند.
پی‌یر لومه که سال ۱۹۳۰ در بولونی متولد شده بود ابتدا مدتی کوتاه در آمریکا تحصیل کرد و بعد در اواخر دهه ۱۹۴۰ و اوایل دهه ۱۹۵۰ در پاریس به سراغ موسیقی جز رفت و بعد در دانشکده معتبر لویی لومیر به تحصیل پرداخت و شاگرد چهره‌های برجسته‌ای چون هنری دکایی فیلمبردار «۴۰۰ ضربه»، ویلیام لوبچنسکی و کارگردان‌هایی چون گاسپار نویی و ژان ژاک آنو بود.
وی سال ۱۹۵۳ فارغ‌التحصیل شد و ابتدا به عنوان دستیار فیلمبردار در فیلم‌هایی چون «بازی عشق» فیلپ دبروکا و «مردی به نام روکا» ژان بکر کار کرد. او با کارگردان‌های موج نوی سینمای فرانسه نیز همکاری داشت.
اولین فیلم بلند او در مقام فیلمبردار در فیلم رابرت دران در سال ۱۹۵۸ با عنوان «سرجوخه عاشق» بود.
وی در طول دهه ۱۹۶۰ تا ۱۹۹۰ فیلمبرداری ده‌ها فیلم را برعهده داشت که فیلم‌های خاطره‌انگیزی چون درام ۲۲۰ دقیقه‌ای «مامان و روسپی» ساخته ژان اوستاش به شیوه ۱۶ میلی متری با کنتراست بالا و به صورت سیاه‌و سفید از جمله آنهاست.
از مشهورترین آثار این فیلمبردار، فیلمبرداری حماسه مقاومت فرانسوی «ارتش سایه‌ها» ساخته ژان پی‌یر ملویل در سال ۱۹۶۹ با بازی لینو ونتورا و سیمون سینیوره بود. این فیلم که در دوره جنگ جهانی دوم و دولت ویشی می‌گذرد با اقبال عمومی در فرانسه روبرو شد ولی تا سال ۲۰۰۶ در آمریکا به نمایش در نیامد و از آن زمان در آمریکا از آن به عنوان یک شاهکار یاد می‌شود.
خود لومه گفته بود پس از فیلمبرداری این فیلم بود که خودش را به عنوان یک فیلمبردار واقعی شناخت.
این فیلمبردار جایزه جیانی دی ونانزو را هم دریافت کرده بود که به یاد فیلمبردار ایتالیایی فیلم «هشت و نیم» فلینی اهدا می‌شود. او جایزه یک عمر دستاورد هنری را نیز سال ۲۰۰۸ از جشنواره لهستان گرفت و نشان شوالیه فرانسه را از لژیون دونور دریافت کرد.