خبرگزاری مهر، گروه بین الملل رامین حسین آبادیان: به نظر می‌رسد که ایالات متحده آمریکا خیز بلندی برای برهم زدن ثبات سیاسی در عراق برداشته است و تحت هیچ شرایطی قصد ندارد از اقدامات خود در این زمینه صرفنظر و عقب نشینی کند؛ هرچند که سلسله اقدامات ثبات زدای واشنگتن در عراق مسأله جدیدی نیست و همواره به اشکال مختلف در این کشور دیده شده است.
اخیراً نیز زمزمه‌های توطئه جدیدی از سوی ایالات متحده آمریکا در عراق به گوش می‌رسد؛ توطئه‌ای که حاکی از تلاش‌های ایالات متحده آمریکا برای ترور فرماندهان «حشد شعبی» به عنوان جزئی از ساختار نیروهای مسلح عراق، است. پر واضح است که هدف اصلی و اساسی از توطئه مذکور، ثبات‌زدایی از عراق و وارد کردن آن به ورطه تنش‌ها و مناقشات سیاسی بیهود و بی‌ثمر است.
درهمین ارتباط، کمیسیون امنیت و دفاع پارلمان عراق اعلام کرده است: «توطئه جدید آمریکایی‌ها و عناصر بعث این است که سران حشد شعبی را ترور کنند». این کمیسیون در ادامه همچنین تأکید کرده است: «برخی از گروه‌های تروریستی تحت حمایت آمریکا نیز مأمور شده‌اند که به صورت مستقیم، برخی از رهبران حشد شعبی را ترور کنند. حشد شعبی تنها مانع پش روی طرح‌های آمریکا برای تحمیل سلطه خود بر دولت عراق است؛ زیرا وجود آن، بر منافع آمریکا در عراق و منطقه، تأثیر می‌گذارد».
کمیسیون مذکور همچنین اعلام کرده است: «واشنگتن در تلاش است که برای حفظ منافع خود، از حشد شعبی خلاص شود و طرح‌های زیادی نیز برای حمله به آن دارد». این توطئه اخیر آمریکایی‌ها در حالی است که «عادل عبدالمهدی» نخست وزیر عراق روز چهارشنبه هفته جاری در سخنانی ضمن تمجید از فداکاری‌های حشد شعبی تأکید کرده بود که این گروه خون‌های زیادی را برای عراق و آزادسازی آن از لوث تکفیری‌ها داده است.
در هر صورت، به نظر می‌رسد آنچه که به مذاق آمریکایی‌ها خوش نیامده و آنها را وادار به توطئه‌چینی های پی در پی علیه عراق و حاکمیت ملی آن کرده است، روند دموکراسی است که در این کشور جریان دارند؛ روند و پروسه‌ای که از اردیبهشت ماه سال گذشته و با انتخابات پارلمانی کلید خورد و این روند تا امروز نیز ادامه دارد. درست پس از انتخابات پارلمانی سال گذشته بود که برقراری نوعی ثبات در عراق آغاز شد و اکنون نیز دولت، احزاب و جریان‌های سیاسی مختلف برای تداوم آن تلاش می‌کنند.
روند دموکراسی در عراق با برگزاری انتخابات پارلمانیِ سال گذشته درحالی آغاز شد که کارشکنی‌های گسترده‌ای برای ممانعت از آن به عمل آمد و آمریکایی‌ها نیز تمام تلاش خود را برای لغو و یا تعویق این انتخابات به کار بستند. با تمامی اینها، عزم و اراده ملت عراق و عدم همکاری احزاب و جریان‌های سیاسی با کارشکنی‌ها و سنگ اندازی های خارجی، موجب شد تا این انتخابات در موعد مقرر خود برگزار شده و به آغاز روند دموکراسیِ موردِ مخالفتِ آمریکایی‌ها، کمک کرده و آن را تسهیل نماید.
این روند اما با تشکیل ائتلاف‌های بزرگ سیاسی در پارلمان تداوم پیدا کرد؛ به گونه‌ای که پس از برگزاری انتخابات و تشکیل جلسات پارلمان، رفته رفته احزاب و جریان‌های سیاسی به تشکیل ائتلاف‌های مشترک با یکدیگر روی آوردند تا بتوانند از قدرت بیشتری در عرصه سیاسی برای حمایت از حقوق مردم و همچنین مقابله با بیگانگان، زیاده خواهی ها و تجاوزگری‌های آنها، برخوردار باشند.
به عنوان نمونه می‌توان به تشکیل ائتلاف‌های بزرگ «الاصلاح» و «البناء» اشاره کرد که محصولِ انتخابات پارلمانیِ سال گذشته بود و با تشکیل آنها روند دموکراسی در عراق تداوم پیدا کرد، چراکه چنین ائتلاف‌هایی، اتحاد و همبستگی میان احزاب و جریان‌های سیاسی را بیش از پیش تقویت کرد و بر قدرت و توان آنها برای حمایت از حقوق مردم و مقابله با توطئه‌های بیگانگان، افزود.
این همان مسأله است که به مذاق ایالات متحده آمریکا خوش نیامده است، چراکه آمریکایی‌ها خود به خوبی می‌دانند که حضور ائتلاف‌های سیاسی بزرگ در عراق می‌تواند ضمن تثبیت ثبات سیاسی در این کشور، به تحقق دستاوردهای چشمگیر و ملموس در عرصه‌های مختلف نیز منجر شود. به همین دلیل است که واشنگتن تمام تلاش خود را برای ثبات زدایی از عراق و برهم زدن اوضاع امنیتی در این کشور به کار بسته است و توطئه برای ترور فرماندهان حشد شعبی تنها گوشه‌ای از این اقدامات محسوب می‌شود.
تحرکات مشکوک آمریکایی‌ها در عراق نیز در سایه همین هراس از تحقق دستاوردهای سیاسی و میدانی در این کشور صورت می‌پذیرد. مقامات ایالات متحده همچنین نمی‌توانند همگرایی میان احزاب و جریان‌های سیاسی با دولت را تحمل کنند، چراکه آنها به عینه شاهدند که حتی جریان هاو احزاب سیاسیِ منتقد در این کشور نیز در چارچوب حاکمیت عراق گام برمی دارند. از همین روی آنها به دنبال آن هستند تا در صفوف اقشار مختلف عراق انشقاق ایجاد کرده و احزاب و جریان‌های سیاسی را در مقابل دولت بغداد قرار دهند. هدف اصلی و اساسی از این اقدام، ایجاد بحران سیاسی در عراق است.
این تلاش‌ها در حالی است که همگان می‌دانند وجود گروه‌های مختلف که با نگاه به منافع ملی و نه حزبی به مسائل می‌نگرند و به نوعی می‌توانند در قامت منتقد ظاهر شوند، می‌تواند زمینه‌های پیشرفت هر کشوری را فراهم آورد؛ حال آنکه برخی تلاش می‌کنند تا از این مسأله به عنوان دستاویزی برای تحقق اهداف خود در ایجاد هرج و مرج در عراق بهره برداری کنند.
در هر صورت، تلاش‌های مذبوحانه ایالات متحده آمریکا در عراق درحالی روز به روز بیشتر به چشم می‌خورد که نه دولت و نه احزاب و جریان‌های سیاسی این کشور تمایلی به ورود به تنش‌ها و مناقشات سیاسیِ مورد علاقه واشنگتن ندارند. ناگفته پیداست که طرح و نقشه ترور فرماندهان ارشد حشد شعبی درچارچوب استراتژی‌های واشنگتن برای سلب ثبات سیاسی از عراق است که صورت می‌گیرد.
بدون شک این استراتژی نمی‌تواند با فرمان اخیر «عادل عبدالمهدی» نخست وزیر عراق مبنی بر قرار گرفتن این گروه در ساختار نیروهای مسلح این کشور بی ارتباط باشد؛ فرمانی که بسیاری از گروه‌ها و جریان‌های عراقی حمایت قاطعانه خود از آن را اعلام کردند و واشنگتن نیز به شدت از آن آزرده خاطر شد.