داریوش رحمانیان در بخشی از کتاب جنبش مشروطه می نویسد: جنبش مشروطه‌ ایران را نمی‌توان بدون توجه به ارتباط آن با روند عمومی تجدد در جهان در نظر گرفت.

به گزارش خبرنگار مهر، کتاب جنبش مشروطه اثر داریوش رحمانیان استادیار گروه تاریخ دانشگاه تهران بوده و چاپ اول آن در سال ۱۳۹۰ توسط انتشارات کانون اندیشه جوان منتشر شده است.

نویسنده در این کتاب، به شرح و بررسی تاریخ انقلاب مشروطه (۱۳۲۴ ـ۱۳۲۷ق) پرداخته است. بدین منظور نخست زمینه‌های جنبش مشروطه با طرح مباحثی چون اصلاحات عباس‌میرزا و ورود اندیشه‌های سیاسی جدید به ایران؛ جنبش تنباکو و کشته‌شدن ناصرالدین شاه بیان می‌شود، سپس با شرح ماجرای مهاجرت صغرا و مهاجرت کبرا، نحوه صدور فرمان مشروطیت بازگو می‌شود. در ادامه، واقعه کودتای شاه علیه مشروطه و موضع علمای مشروطه‌خواه نجف در برابر کودتا و استبداد صغیر توصیف و به ماجرای فتح تهران و سقوط استبداد صغیر پرداخته می‌شود. در پایان نیز چگونگی شکست مشروطه‌خواهان و سقوط انقلاب مشروطه‌ تبیین می‌گردد.

این کتاب در پنج فصل به نگارش درآمده است. رحمانیان در فصل اول به زمینه‌های مشروطه و چگونگی برخورد ایرانیان با مدنیت جدید غرب می‌پردازد. وی همچنین در سایر فصل ها به ترتیب به موضوعاتی از قبیل: ظهور مشروطیت، مجلس اول مشروطه، استبداد صغیر و در نهایت مجلس دوم مشروطه و برآمدن احزاب اشاره می‌کند.

بخش‌هایی از کتاب:

۱️.جنبش مشروطه‌ ایران را نمی‌توان بدون توجه به ارتباط آن با روند عمومی تجدد در جهان در نظر گرفت. در آن روند، پیدایش دولت-ملت، برابری شهروندان، آزادی قلم، بیان، عقیده و اجتماعات و ... از جمله شاخصه‌های بسیار مهم و اساسی است. جدا از ریشه‌ها و پیشینه‌های کهن و باستانی پاره‌ای از آن مفاهیم و آموزه‌ها، خاستگاه آن‌ها به معنای جدید کلمه، غرب جدید بود. این مفاهیم اندک اندک به جاهای دیگر سرایت و شیوع پیدا کرد و زمینه‌ تحول و تجدد سیاسی و اجتماعی را فراهم آورد. اشکال و اقسام کهن‌تر دولت‌ها کم کم برافتادند و خواه ناخواه، به جبر یا به اختیار، جای خود را به صورت‌های جدیدتر دولت و حکومت سپردند.

۲️ .شتاب‌زدگی در تدوین قانون اساسی ایران و وجود پاره‌ای ابهامات و کاستی‌های اساسی در آن از یک‌سو و از دیگر سو ناسازگاری ساختار سست و مبهم ترتیب‌یافته و تعریف و تدوین شده‌ مشروطیت و قانون اساسی نوپای ایرانی با سیاست باندی و طایفه‌ای ایران، از اصلی‌ترین دلایل بحران مشروطیت و دموکراسی در ایران و انسداد در راه توسعه‌ سیاسی بوده است.