خبرگزاری مهر - گروه استانها: یکی از بزرگترین داشته‌های فرهنگی هر کشوری تئاتر خیابانی است، قبل از این که سبک‌های تئاتر وارد ایران شود، تئاتر خیابانی در ایران ریشه درتعزیه و آئین‌های سنتی دارد.
با گذر بیش از سه دهه از عمر تئاتر خیابانی در ایران و بالاخص برگزاری ۱۴ دوره جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی در مریوان، هنوز این هنر دارای مشکلاتی است و نمایندگان این گونه نمایشی از ادامه و بازگشت این مسائل دچار سردرگمی شده اند.
به نظر می رسد مشکل تئاتر خیابانی در حال حاضر عدم شناخت درست این گونه نمایش است، اگر اهالی تئاتر خیابانی خودشان، خود را باور داشته باشند به نوعی این مهم تریبون آزاد می شود و تئاتر خیابانی قدرتی پیدا می کند که نظیر آن را در هیچ صحنه ای نخواهیم دید.
موضوعی بودن تئاتر در ایران به نظر هنرمندان این عرصه بزرگترین ضربه را به بدنه این نوع نمایش وارد می کند.
باید دانست پارامترهای نمایش خیابانی این است که این تئاتر بیرون اتفاق می‌افتد، تماشاگر بلیت خریداری نمی‌کند و هر زمان که بخواهد که نمایش را ترک می‌کند و اجازه شرکت در قالب نمایش را دارد.
در این دوره از جشنواره تقریبا نصف بیشتر از شرکت کنندگان برای اولین بار دراین جشنواره شرکت کرده اند و کهنه کاران این عرصه کمترحضور دارند.
سطح جشنواره تئاتر خیابانی مریوان پایین آمده است
مجید امرایی یکی از داوران بخش داخلی با انتقاد از پایین آمدن سطح کیفی آثار نسبت به دوره های قبل هشدار داد که تئاتر خیابانی چهاردهم روند رو به رشدی نداشته است و درجا زده است.
وی با اشاره به لزوم برنامه ریزی برای افزایش جذابیت های حضور هنرمندان در جشنواره تئاتر خیابانی مریوان، گفت: انتظار می رود که در دوره های آینده شاهد حضور هنرمندان برجسته در این رویداد باشیم.
شان بین المللی جشنواره باید حفظ شود
به عقیده یکی از منتقدین حاضر در جشنواره مواردی چون پایین آمدن سطح اجراها و انتقال تئاتر صحنه ای به تئاتر خیابانی سبب کمرنگ شدن بعد فرهنگی تئاتر خیابانی شده است وبه نوعی مردم تماشاچی از تئاتر خیابانی اشباع شده اند.
این هنرمند عرصه تئاتر که به طور مداوم در تمام دوره های تئاتر خیابانی حضور داشته است می گوید: باید سطح جشنواره در خور اسم خود باشد و نباید کیفیت را فدای کمیت کرد و مسئولان باید بدانند لازمه کار حرفه ای امکانات و شرایط خوب است که باید فراهم شود.
سایه بخش بین المللی بر تئاتر داخلی در مریوان
سیدعلی فخر حسینی یکی از کارگردانان گلستانی که برای سومین بار در این جشنواره حضور داشته است و امسال هم به عنوان نویسنده و کارگردان نمایش «گلدی می خواند» در این جشنواره شرکت کرده بود در گفت و گو با خبرنگار مهرگفت: رسیدن به جایگاه کنونی مریوان نیازمند برنامه ریزی مداوم و مستمر مسئولان است.
این کارگردان تئاتر، با تشکر از دبیرخانه این جشنواره، بیان کرد: شرایط رفاهی کاملا مهیا است وفقط مشکلات کوچکی در بخش اسکان وجود دارد که آن هم ظاهرا هتل داران همکاری نکرده اند هرچند در این وضعیت اقتصادی جامعه مهیا کردن همین شرایط هم جای تشکر دارد.
این کارگردان تئاتر با تاکید بر کیفیت بالای جشنواره با حضور کشورهای خارجی، تاکید داشت: حضور گروه های خارجی در جشنواره سطح کار را بالا می برد، اما یک نکته ظریف هم باید در این زمینه مورد توجه قرار گیرد و آن اینکه گروه های داخلی به دلیل پرداختن بیش از حد به خارجی ها زیر سایه قرار گیرد خودش یک آسیب است که باید مراقب بود.
نبود تکنیک اجرایی در تئاتر داخلی ایران
یکی دیگر از کارگردانان بین المللی که اجرای "مایم تئاتر" را برعهده داشت از نبود تکنیک در اجراهای داخلی انتقاد کرد و گفت: با این که ایران سابقه خوبی در عرصه تئاتر خیابانی دارد اما هیچ کدام از اجراها تکنیک اجرایی نداشتند.
تغییر سیاست های جشنواره به نفع هنر تئاتر است
شهرام میرزایی کارشناس و منتقد جشنواره تئاتر خیابانی می گوید: باید ذات تئاتر خیابانی اعتراضی باشد اما هنگامی که دولت، تئاتری را برگزار می کند نمی توان از آن انتظار رویکرد تئاتر اعتراضی را داشت.
وی از رویکرد های تکراری در صحنه ها گفت و ادامه داد: بعضا بیشتر شاهد اجراهای صحنه‌ای هستیم که خارج از صحنه اجرا می‌شوند و خیابانی نیستند.
به نظر این کارشناس تئاتر باید سیاست‌های کلی جشنواره تغییر کند و ایده‌های نو و تازه در این جشنواره وجود داشته باشند.
با توجه به انتقادها در این دوره جشنواره تئاتر خیابانی مریوان، باید مسئولان اجرای این جشنواره گوش به زنگ باشند و آمادگی تغییرات در این عرصه را داشته باشند.
بر اساس پیشنهاد کارشناسان و منتقدان لازم است هنرمندان خیابانی مهارت‌های خود را بالا ببرند، مهارت در نقاشی و صحنه پردازی در بداهه گویی، چرا که این مهارت‌ها ابزار لازم برای یک هنرمند است و اصلاح شرایط اجرا توسط مسئولان و هنرمندان قطعا سبب رونق و رشد روز افزون این هنر می شود.