پیشکسوتان دوبله پیکر مهدی علیمحمدی را تا خانه ابدی بدرقه کردند

به گزارش خبرنگار مهر، آیین تشییع پیکر زنده یاد مهدی علیمحمدی صبح امروز جمعه ۱۵ شهریور از مقابل مسجد بلال سازمان صداوسیما و با حضور جمعی از چهره‌های عرصه صدا، برگزار شد.

منوچهر اسماعیلی، سیروس ابراهیم‌زاده، علی همت مومیوند، رضا بنفشه خواه، بهزاد فراهانی و مجتبی نقی‌یی مدیر واحد دوبلاژ سیما، از جمله هنرمندان و مدیران حاضر در مراسم بودند.

علی همت مومیوند در ابتدای این مراسم بیان کرد: علیمحمدی در طول عمر پربرکتش خدمات شایانی را داشته است و من به عنوان یکی از شاگردان کوچکش اینجا حضور دارم. صحبت از مقام و جایگاه علیمحمدی بر عهده بزرگان رادیو و دوبله است و من به عنوان شاگرد کوچکش باید بگویم او در دورانی که یکی از سخت‌ترین مقاطع زندگی‌اش بود به کلاس می‌آمد و به تدریس می‌پرداخت و من همین جا از او حلالیت می‌طلبم و می‌خواهم که اگر شاگرد خوبی نبودیم ما را ببخشد.

در ادامه ناصر ممدوح دوبلور پیشکسوت پشت تریبون قرار گرفت و گفت: این ضایعه برای همه ما سنگین است، مهدی علیمحمدی صدای بااحساسی داشت که تکرار شدنی نیست. من داستان‌های شب رادیو را دنبال می‌کردم و صدای او، بهرام و... چقدر شیرین بود.

ممدوح ادامه داد: او بیشتر مدیریت دوبلاژ را بر عهده داشت تا دوبله و فقدانش برای شخص من خیلی دردناک است. من این ضایعه را به خانواده‌اش و جامعه هنری و کسانی که با صدای دلنشین او خاطره داشتند تسلیت می‌گویم.

هنوز یک روز به نام «بازیگر» نداریم

بهزاد فراهانی بازیگر رادیو، تئاتر و تلویزیون هنرمند دیگری بود که در این مراسم بیان کرد: شاید علت اینکه دعوت کردند پشت تریبون بیایم این بود که نماینده کوچکی از رادیو هستم. علیمحمدی معلم من در دهه ۴۰ بود، زمانی که ما نوجوان بودیم و تازه وارد رادیو شدیم، او پدرانه سعی می‌کرد با حفظ جایگاه یک استاد فرهیخته، آنچه را می‌داند در اختیار ما بگذارد.

وی ادامه داد: آنچه او را علیمحمدی کرد، تنها صدایش نبود، شاید صداقتی بود که داشت و اینکه از دروغ پرهیز می‌کرد و این در صدایش نمایان بود.

فراهانی افزود: علیمحمدی کوشش می‌کرد نوع نگاه به متن، شیوه کالبدشکافی متن، تحلیل واژگان و جملات را به ما آموزش دهد. همیشه مهربانی او با یک اتوریته بالا همراه بود، که وام گرفته از پیشکسوتان خودش در دهه ۲۰ بود.

وی تصریح کرد: او در دوبله هم جایگاه والای خود را پیدا کرد. من در ۱۶ سالگی شاگردی او را کردم و الان ۷۵ ساله هستم. همه رفتنی هستیم. امیدوارم هیچ هنرمندی آرزو و حسرت به دل، میهنش را ترک نکند و از دنیا نرود.

این بازیگر گفت: برخی هنرمندان بدون مزد کافی و حتی ارجمند شمردن زندگی‌شان راهشان را می‌کشند و می‌روند. کافی است به قطعاتی که در بهشت زهرا(س) وجود دارند نگاه کنید. می‌بینید که هزاران سال ارزش آنجا به خاک سپرده شده و ما هنوز یک روز را برای بازیگر نداریم. ما هنرمندان به فقر و نداشتن و تلخکامی و سانسور عادت کرده‌ایم اما امیدواریم حرمت ما را نگه دارند.

فراهانی در پایان با اشاره به یکی از نمایش‌های علیمحمدی با نام «امشب به قتل می‌رسد» عنوان کرد: علیمحمدی بعد از کودتای ۲۸ مرداد در نمایش‌هایی به ایفای نقش پرداخت و من بازی او را در این نمایش از یاد نمی‌برم.

مأموریت او دمیدن آرامش به آینده بود

ابوالحسن تهامی گوینده و دوبلور نیز پشت تریبون قرار گرفت و گفت: خدا به علیمحمدی ماموریتی مهم واگذار کرد، ماموریتی برای دمیدن آرامش و محبت و آرزو به آینده. او بیشتر کارتون دوبله می‌کرد و می دانست از چه واژگانی بهره بگیرد. سریال‌هایی که دوبله می‌کرد نوجوانان بسیاری را مشتاق کرد که جلوی تلویزیون بنشینند و صدای او را در قالب پدر خانواده گوش کنند.

سپس سیروس ابراهیم‌زاده بازیگر سینما با بیان اینکه درخواست داشته درباره علیمحمدی سخن بگوید، تصریح کرد: مهدی علیمحمدی و نسل او در رادیو به گردن من حق دارد. ما زمانی وارد رادیو شدیم که علیمحمدی‌ها، محتشم‌ها، ژاله علو و هوشنگ سارنگ‌ها در شرایط سختی جاده رادیو را صاف کردند. برخی‌شان پای پیاده به تنها فرستنده رادیو می‌رفتند و برنامه زنده اجرا می‌کردند و چه بسا که حق و حقوقی هم نداشتند.

وی اضافه کرد: این نسل و در راس آن‌ها علیمحمدی، در زمان ورودمان به رادیو، پذیرای ما شدند و هیچ گاه مقاومت نکردند و فکر نکردند که مبادا ما جای آن‌ها را بگیریم. ما هم باید علیمحمدی‌ها را الگوی کار خود قرار دهیم و با جوانانی که وارد عرصه می‌شوند رفتاری کنیم که آن‌ها با ما داشتند. آن‌ها به ما روی بد نداشتند و پدرانه رفتار می‌کردند و از موضع بالا که به طور مثال جلوی ما باید دست به سینه بایستید، رفتار نمیکردند.

هیچ گاه ندیدم صدایش بلند شود

نصرالله مدقالچی نیز در این مراسم در حالیکه بغض کرده بود، اظهار کرد: این ضایعه دردناک است. او محبت‌ها در حق من کرده است و اگر بگویم پدری کرد کم نگفته‌ام. در زمانی که جوان بودم اگر شب می خواستم بروم به خانه به من می‌گفت همه چیز خوب است؟ و منظورش این بود که پول داری؟ و من می‌گفتم بله همه چیز خوب است. در طول سال‌های کاری‌اش از او ندیدم که صدایش را بلند کند.

در ادامه بهروز علیمحمدی فرزند زنده یاد علیمحمدی که خودش هم دوبلور است، پشت تریبون قرار گرفت و در سخنانی یادآور شد: فیلم‌هایی که پدر کار کرد به قول خودش کارتون بود نه کارتن. او همه شما را دوست داشت و به همه شما زنگ می‌زد نیاز نداشت شاید به لحاظ معنوی دوست داشت حال او را بپرسند.

وی اضافه کرد: اقای فراهانی از نمایش «امشب به قتل می‌رسد» نام برد که پدرم عاشق آن تئاتر بود. اما باید بگویم زندگی پدر من بعد از یک مدت شد تئاتر «هر شب به قتل می رسد». این گلایه را باید گفت چون او این گلایه را داشت و دوست داشت دوستانش از او خبر بگیرند. این گلایه را از خودم شروع می‌کنم که باید زنگ بزنم و حال استادانم را بپرسم.

علیمحمدی در پایان درخواست کرد به احترام آنچه پدرش بر جای گذاشته است او را تشویق کنند.

در پایان بر پیکر زنده یاد علیمحمدی نماز خوانده شد و او را به سمت قطعه هنرمندان در بهشت زهرا(ع) تشییع کردند.