مجله مهر: میگویند در داستان تاریخ، «کربلا» سنگ محک آدمهاست. در دل همه روایتهای ریز و درشت این واقعه تا دلتان بخواهد میتوانید شخصیتهایی را پیدا کنید که درست در بزنگاه عاشورا راهی را رفتهاند که یک پایان سیاه برای زندگیشان رقم زده. آدمهایی که تاریخ هر روز یا قصهشان را برایمان تعریف میکند یا آدمهایش را تکرار!
اسد بن مالک حضرمی از خبیثترین و سیاهترین چهرهای واقعه کربلاست. او از لشکریان روز واقعه بود که در میدان جنگ، در غارت خیمهها و قتلگاه از بیرحمی و جنایت بر خاندان رسول خدا صلی الله علیه و آله چیزی کم نگذاشت.
خیانت و جنایت در حق مسلم
در بخشهایی از متون تاریخی غیر از جنایات اسد بن مالک در کربلا، برخی او را قاتل عبدالله، یکی از طفلان حضرت مسلم علیه السلام میدانند و برخی دیگر او را شوهر طوعه میدانند همان کسی که در کوفه پیک سیدالشهدا را به خانهاش پناه داد و اسد بن مالک (یا به نقلی دیگر بلال پسرش) این خبر را به سربازان ابن زیاد رساند و مسلم بن عقیل دستگیر شد؛ تا جایی که از او در زیارت ناحیه مقدسه امام زمان (ارواحنا فداه) نام برده شده و مورد نفرین قرار گرفته است: «السلام علی القتیل بن القتیل عبدالله بن مسلم بن عقیل و لعن الله قاتله عامر بن صعصعه و قیل اسد بن مالک.»
تاختن بر پیکر سیدالشهدا با اسب تیزتاز
نوشتهاند که او ظهر عاشورا بعد از به شهادت رسیدن سیدالشهدا از غارتگران اصلی خیمههای اهل حرم بود. اما این پایان بی رحمیهای ابن مالک نیست چون او را جزو ۱۰ سواری میدادند که در عصر روز واقعه به دستور عمربن سعد بر اسبهایشان نعل تازه زدند و بر پیکر مطهر سیدالشهدا تاختند. هر ۱۰ نفری که بعدها وقتی به اصل و نسبشان پی بردند فهمیدند، تمامی آنها حرامزاده و زنا زاده بودند.
خوش خدمتی برای ابن زیاد
جالب است بدانید که اسد بن مالک و همراهانش وقتی به خیال خوش خدمتی نزد عبیدالله بن زیاد با اسبهایشان بر پیکر امام حسین (علیه السلام) میتاختند گمان میبردند که از پسر مرجانه پاداش هنگفتی برای این کار دریافت خواهند کرد. برای همین وقتی در دارالاماره حضور پیدا کردند به ابن زیاد گفتند: ما سینه حسین را درهم کوبیدیم بعد از آن با اسبهای قوی هیکل پشت او را لگدمال کردیم. ابن زیاد گفت: شما چه کسانی هستید؟ گفتند: ای امیر ما کسانی هستیم که نیکو خدمت کردیم. ابن زیاد توجه چندانی به آنها نکرد و فرمان داد تا جایزه کمی به آنها دهند.
هلاکت با میخکوب شدن بر زمین
او هم مثل دیگر نفرات سپاه اشقیا در روز عاشورا به سرنوشت شومی دچار شد. وقتی در سال ۶۶ هجری قمری مختار ثقفی برای انتقام خون سیدالشهدا قیام کرد. دستور داد تا دست و پای اسد بن مالک و تمام کسانی را که با اسب بر پیکر امام حسین علیه السلام تاختهاند را بر زمین میخکوب کنند و سپس با اسب انقدر بر بدنشان بتازند تا هلاک شوند.