مجله مهر: ماه‌های محرم و صفر و ایام اربعین باعث شده هرساله ایرانیان زیادی برای زیارت حرم امام حسین (علیه‌السلام) راهی کشور عراق شوند. رفت و آمد چند روزه هموطنانمان به این کشور باعث شده به طور متمرکز این دو ماه شهرهای عراق پر از زوار ایرانی شود. نجف، کربلا، حله، کوت، اماره و بصره از جمله شهرهایی هستند که تردد ایرانی‌ها در آنجا به وفور دیده می‌شود.
حالا نزدیک به یک دهه است که ایرانی‌ها در این ایام مهمانان بی‌چون و چرای مردم عراق هستند. مردمی که با شوق زیاد درهای خانه‌هایشان را روی زوار امام حسین (علیه‌السلام) باز می‌کنند. این حضور چندساله ایرانی‌ها در این ایام در کشور عراق باعث شده کمی بیشتر درباره فرهنگ و آداب و رسوم مردم این مناطق بگوییم و بشنویم و تحقیق کنیم. همانطور که قطعا در کشور عراق نیز رفتار ایرانی‌ها را سنجش کرده و سعی دارند باب طبع فرهنگ ما بهترین میزبانی را برای‌مان داشته باشند.
این موضوع به مدد شبکه‌های اجتماعی سرعت بیشتری به خود گرفته است و زوار هر آنچه که برایشان جالب و جذاب باشد را در صفحات مجازی خود به اشتراک میگذارند، یعنی دیگر لزومی ندارد که شما سفرنامه افراد معروف را بخوانید تا از خرده فرهنگ‌های مردم عراق آشنا شوید. همین روایت‌های کوتاهی که زائرین ایرانی با درجات مختلفی از درک و فهم به اشتراک میگذارند به خوبی میتواند فرهنگ مردم عراق را به ما نشان دهد.
اما یکی از مسائلی که حالا می‌توانیم به آن بپردازیم، نوع رفتار ما ایرانی‌ها در این سفر است. در واقع بهتر است بگوییم حالا که ما با جمعیتی میلیونی یک ششم از هرسال را در خانه‌های مردم عراق می‌گذرانیم بد نیست به آداب رسوم آنها نیز توجه کرده و رفتاری متناسب با آن را انجام دهیم.
بسیاری از زائرین ایرانی که این روزها مهمان مردم عراق هستند برای آنها از ایران سوغاتی می‌برند.زعفران، گز، سوهان، زیره و ... از جمله اقلامی است که برای مردم عراق جالب و جذاب است. این سنت به شکرانه زحمت آنها در این ایام برای ما ایرانی‌ها انجام می‌شود.
اما بد نیست بدانید بر اساس عرف رایج در عراق مدت پذیرایی از یک میهمان حداکثر ۴ تا ۵ روز است و نه بیشتر. بهتر است زائران ایرانی به این موضوع هم توجه داشته باشند که از حضور بیش از این میزان در خانه‌های عراقی خودداری کنند و آن دسته از زائرانی که در ادامه شرکت در مراسم اربعین قصد ماندن در کربلا و عراق تا ۲۸ صفر، شهادت حضرت رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و این ایام را دارند، بهتر است تا به جای منازل عراقی‌ها از هتل‌ها و سایر مراکز اقامتی استفاده کنند تا موجب آزار میزبان نشوند.
یکی دیگر از موضوعاتی که ما بهتر است به آن توجه کنیم، نحوه پذیرایی و خورد و خوراک در این کشور است. بسیاری از غذایی‌هایی که ممکن است باب طبع ما نباشند از بهترین غذاهای مردم عراق به شمار می‌آیند و یقینا آنها این نوع غذا را برای احترام بیشتر به ما تهیه می‌کنند. در این میان اگر شرایط به شکلی بود که غذا ی خوراکی را دوست نداشتید، بهتر این است که رفتاری از خودتان نشان ندهید که میزبان متوجه شود آن غذا خیلی باب میل شما نبوده است.