به گزارش خبرنگار مهر، مراسم نکوداشت محمدحسین عطارچیان خوشنویس پیشکسوت به پاس یک عمر خدمات فرهنگی و اعتلای هنر ایران عصر دوشنبه ۲۲ مهرماه در موزه خوشنویسی کشور برگزار شد.
در این مراسم، علاوه بر محمدحسین عطارچیان، سیدمجتبی حسینی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمدجواد حق‌شناس عضو شورای شهر تهران، سیدمجتبی موسوی معاون فرهنگی هنری سازمان زیباسازی و جمع کثیری از خوشنویسان همچون نصرالله افجه‌ای، محمد سلحشور، حضور داشتند.
در ابتدای این مراسم، هومن یوسف‌دهی مدیر موزه خوشنویسی گفت: بسیار مسرورم که پنجمین مراسم بزرگداشت اساتید خوشنویسی، امروز برای استاد عطارچیان در هفته خوشنویسی برگزار می‌شود. در تاریخ هنر خوشنویسی ایران، هفت قرن است، خط نستعلیق سیطره بلامنازعی داشته است و در این مسیر به دست اساتید قانونمند شد. با آنکه کاربرد این خط رواج داشت، معدودی از اساتید چون میرزا کوچک اصفهانی به شکسته نویسی هنری نستعلیق پرداختند و هر روز به قدر و نزلت این خط افزوده شده است.
وی تاکید کرد: استاد عطارچیان زنده کننده شکسته‌نویسی نستعلیق در دوران معاصر است و در مسیر کاری خود از درویش عبدالمجید طالقانی بهره گرفته است و پیشگام شکسته نویسی در دوران معاصر به حساب می‌آید.
محمدجواد حق‌شناس نیز در ادامه گفت: هنر خوشنویسی، هنری بوده که توانسته اندیشه بزرگان گذشته را به بهترین شکل به آیندگان منتقل کند. اگر خوشنویسی نبود شاید معماری نیز جایگاه خاصی در مشرق زمین نداشت. خیلی از افتخارات معماری این سرزمین با خوشنویسی جایگاه پیدا کرده و شناسنامه‌دار شده است.
وی به جریان‌سازی هنر خوشنویسی اشاره کرد و توضیح داد: در دوره‌هایی از تاریخ، چون برخی دیگر از هنرها با نگاه‌هایی که برگرفته از جان اسلام نبود در ایران وجود داشت، خوشنویسی به تنهایی توانست بار نبود این هنرها را به دوش بکشد و مفاهیم اسلامی را منتقل کند. به همین دلیل است خوشنویسی زایش جدید و شاخه‌های مختلفی پیدا می‌کند و در ایران شناسنامه‌دار می‌شود و مساجد، بناها، کاشیکاری‌ها و ... را عمق و ارزش می‌دهد.
حق‌شناس در پایان گفت: سرمایه‌های شهر ما امروز امکان معرفی و ارائه دارند و امیدواریم در شورای شهر تهران و با کمک سازمان زیباسازی شهر تهران حداقل این فضا و موقعیت را فراهم کنیم تا دین خودمان را به هنر و هنرمندان ادا کنیم.
سیدمجتبی حسینی نیز با اشاره به خاطره‌ای از دوران گذشته و نحوه رویارویی‌اش با محمدحسین عطارچیان گفت: بیست سال است که پنجره‌ای را در خانه داریم که بر شوق من برای خط و خوشنویسی می‌افزاید. این دریچه، پنجره‌ای به باغ خاطره‌هاست؛ وقتی از آن به بیرون نگاه می‌کنم خاطره‌ای می‌بینم که به سی سال پیش برمی‌گردد که بسیار شوق خوشنویسی داشتم. همیشه این سودا در من وجود داشت که استاد عطارچیان را ببینم. اوایل دهه هفتاد بود که جشنواره خوشنویسی فجر برگزار می‌شد که در آن شرکت کردم و اتفاقاً مقبول افتاد و قرار شد به تهران بیایم.
وی بیان کرد: برای من تعریف کرده بودند که استاد عطارچیان بسیار سخت‌گیر است و من جوانک نازک شیرازی به ولوله افتادم. اما خلاف تمام تصورات، استاد، هم جوان بودند و هم خوش‌خلق. این سرآغاز مسیری جدید بود. هر ماه، حداقل ۲۴ ساعت در منزل ایشان بهره‌مند شدم و حتی دستپخت ایشان را خورده‌ام. آموختن از استاد عطارچیان به خط، ختم نمی‌شود بلکه از خط آغاز می‌شود.
حسینی اظهار کرد: بیست سال است که آن پنجره را در هر نقل مکان، در بهترین جای خانه قرار می‌دهم و آن دریچه، قطعه‌ای از خط استاد عطارچیان است.
در این مراسم فیلم پرتره‌ای هم پخش شد که در آن، عباس اخوین، نصرالله افجه‌ای، اکبر ساعتچی، جلیل رسولی، کیخسرو خروش و... درباره محمدحسین عطارچیان صحبت کردند.