به گزارش خبرنگار مهر، اختلافات مجموعه وزارت ورزش با مجید شایسته رئیس سابق فدراسیون تنیس اگر چه هیچگاه به صورت علنی عنوان نشد اما با پایان یافتن دوره ۴ ساله ریاست شایسته و تعلل برای برگزاری انتخابات این فدراسیون خود را بیش از پیش نشان داد.
با پایان یافتن زمان ثبت نام کاندیداهای انتخابات تنیس و با وجود سه کاندیدا داورزنی معاون وزیر ورزش و جوانان از تک کاندیدا بودن مجمع تنیس و لغو آن خبر داد. بدعتی عجیب که در مورد سایر فدراسیون ها عملی نشد و در همان روزها بود که فدراسیون تک کاندیدای شمشیربازی انتخابات خود را برگزار کرده و باقرزاده مجددا بر صندلی ریاست نشست.
با انتخاب احمد نامنی به عنوان سرپرست فدراسیون تنیس، مجید شایسته عملا از گود کنار رفت اما این پایان ماجرا نبود چرا که به نظر می رسید تیم همکار وی در فدراسیون هم به زودی حذف خواهند شد.
مدیر روابط عمومی فدراسیون، نایب رئیس و رئیس کمیته بین المللی فدراسیون یکی پس از دیگری تغییر کردند و در پایان نوبت به دبیر فدراسیون رسید.
هرچند انتخاب فرشاد صفتی از کارشناسان باسابقه تنیس به عنوان دبیر این فدراسیون احتمال ماموریت جهت دار سرپرست در برکناری تمام افراد فدراسیون شایسته را نقض می کند اما آیا سرپرست به عنوان مدیر موقت در یک فدراسیون ورزشی وظیفه ای جز برگزاری هرچه سریعتر انتخابات دارد؟
و پرسش بعد اینکه اگر سرپرست قصد انتخاب نفرات جدید را دارد، آیا نباید سوابق افراد را بررسی کند تا برای یکی از مسئولیت های مهم فدراسیون فردی را انتخاب نکند که سابقه همکاری با رسانه های ضد نظام را دارد؟
تنیس ایران طی سالیان اخیر به جز اجرای برخی برنامه های رده های سنی پایه و استعدادیابی توفیق خاصی نداشته و در بعد قهرمانی با ضعف های اساسی روبرو بوده است اما به نظر نمی رسد و حداقل لزومی وجود ندارد که این گره به دست سرپرست وقت باز شود.
به نظر می رسد سرپرست فدراسیون تنیس به جای اینکه تلاش کند وظیفه قانونی اش که همانا فراهم کردن زمینه برگزاری مجمع است را فراهم کند، به دنبال چیدمان فدراسیون به گونه ای است که خودش می خواهد و شاید قصد دارد با انتخاب هایی که انجام می دهد زمینه ریاست خودش را فراهم کند!