به گزارش خبرگزاری مهر، «پیاده آمده‌ام» روایت مصور چند قطعه صدف از دریای اربعین است؛ هر چند توصیف زیارت اربعین محال است! نه با زبان، نه با عکس، نه با فیلم و نه با هیچ چیز دیگر. حضور در این رود متلاطم تا رسیدن به دریای کربلا، سفری است که تا تجربه نکنی، دریافتی از آن نخواهی داشت و البته هر سفر با سفر قبل متفاوت است.
این کتاب با هدف نمایش عظمت پیاده روی خیل مشتاقان زیارت اربعین منتشر شده است. کلیه گردآوردندگان و تولیدکنندگان این اثر به تمنای ثبت شدن در فهرست خادمان آستان ابا عبدالله الحسین علیه السلام ، به صورت افتخاری آن را به سرانجام رسانده‌اند. این عکس ها در فاصله زمانی ۶ سال و از اربعین ۸۷ تا اربعین ۹۳ گرفته شده است.
در مقدمه کتاب نیز آمده است: «آرزوی زیارت امام حسین علیه السلام در کربلا یکی از آرزوهای کودکی ما بود. راه کربلا در طول تاریخ، از حضرت آدم تا به امروز همیشه باز بوده است مماو از زائر. اما در معنای قراردادی انسان از زمان، گاهی بسته بوده است و آرزوی زیارت کربلا به جای آن نشسته است. در سال‌های نوجوانی با یک دنیا آرزوی زیارت امام حسین علیه السلام، پای منبر یکی از علما، سخنی از ایشان مرا مجذوب زیارت اربعین کرد! ایشان از قول پدرشان که از علمای بزرگ تبریز بودند نقل می‌کردند: برای زیارت اربعین پاداشی است که برای هیچ عملی وعده داده نشده است، زائر اربعین عاقبت به خیر می‌شود! و من که عاقبت به خیری را بالاترین هدیه الهی به انسان می‌دانستم حالا دو آرزو داشتم: زیارت امام حسین علیه السلام در روز اربعین و این دو آرزو مصادف شد با باز شدن مجدد مسیر کربلا بعد از سقوط صدام که مدتها در خفا انجام می‌شد.
۲۵ فروردین ۱۳۸۳ همزمان با اربعین حسینی پس از ساعت‌ها معطلی پشت مرز مهران با یک کاروان حج و زیارت، راهی سفر اربعین شدم. موکب‌ها با فواصل چند کیلومتری و امکانات بسیار محدود اما با همان شوق پذیرایی از زائر ابا عبدا... برپا بودند. کربلا نیز در روز اربعین آنقدر خلوت بود که صبح تا ظهر اربعین ضریح نورانی اربابمان را در آغوش گرفته بودم. یادم است که بیشترین دعایم توفیق زیارت مجدد امام حسین خصوصا در روز اربعین بود. تا امسال ۷ بار توفیق زیارت امام حسین علیه السلام نصیب این آرزومند عاقبت به خیری شده که ۵ بار آن در روز اربعین بوده است. و این سفر هر سال با سال‌های قبل چه فرق‌ها که نمی‌کند! از تعداد و تنوع زائران گرفته تا رشد فزاینده موکب‌ها تا حدی که دیگر کمتر فضای خالی در جاده‌های منتهی به کربلا خصوصا جاده نجف-کربلا به چشم می‌خورد. و چه معجزات و کرامات و قصه‌ها که در این سفرها ندیده و نشنیده‌ام. و چه رنج‌ها و خوشی‌ها که مرا به وجد نیاورده است.
توصیف زیارت اربعین محال است! نه با زبان، نه با عکس، نه با فیلم و نه با هیچ چیز دیگر. حضور در این رود متلاطم تا رسیدن به دریای کربلا، سفری است که تا تجربه نکنی، دریافتی از آن نخواهی داشت و البته هر سفر با سفر قبل متفاوت است.
دوربین، در این سفر مبهوت است و به درستی وظیفه‌اش را انجام نمی‌دهد. با علم به این حقیقت، حداقل زکات توفیق این سفر را برای خود، آوردن سوغات چند قطعه عکس و روایتگری سفر نورانی زیارت اربعین می‌دانستم.
این عکس‌ها چند قطعه صدف است که از کنار دریایی پر از رمز و راز و اعجاب و شگفتی، سوغات آورده شده است. دیدن آن دریا را توصیه می‌کنم.»
لازم به ذکر است کتاب «پیاده آمده‌ام» با کاغذ گلاسه رنگی و در قطع خشتی و حجم ۱۸۰ صفحه منتشر شده است. در پشت جلد کتاب نیز تک بیتی از حامد حجتی به چشم می‌خورد: «پیاده آمده‌ام چله در کمان بکشم / غم غریبی‌ات ای دوست را به جان بکشم»