به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان سمنان، مصطفی یغمائیان بابیان اینکه فنون بافت سیاهچادر عشایری سنگسر موسوم به «گوت» ثبت ملی شد، تأکید کرد: سیاهچادر ایل سنگسری به دلیل برخورداری از ویژگیهای نهفته در تکنیک بافت پارچه، فرم و نحوه برپایی منحصربهفرد سیاهچادر، زیبایی، سلیقه در طراحی سنتی داخلی، جادار بودن، صلابت و ابهت و درنهایت حس زیبای طبیعت دوستی آن باعث شده عشایر ایل سنگسری همچنان از آن استفاده کنند و این اثر در ردیف آثار ملی قرار گیرد.
وی افزود: استفاده از گوت در بین ایل وندان سنگسری از دیرباز معمول بوده، چراکه راحتترین و در دستترین سرپناه انسان بهعنوان سایهسار در برابر گرما و سرپناه در برابر باران و باد بوده و در هنگام جابجایی هم بهآسانی جمع شده و در مکان مناسب دیگر، دوباره برافراشته میشود.
معاون میراث فرهنگی استان سمنان، گفت: ایل سنگسری به دلیل توقف سهماهه و ثابت در ییلاق و نبود نیاز به جابجایی خانوار عشایر، اقدام به توسعه گوت یا سیاهچادر با مساحتی بیش از ۱۲۰ تا ۱۵۰ مترمربع کرده است و ازاینرو از بزرگترین سیاهچادرهای مورداستفاده عشایر در ایران و جهان محسوب میشود.
یغمائیان تأکید کرد: اگرچه همه عشایر از موی بز بهعنوان سیاهچادر استفاده میکنند اما گوت به لحاظ ساختار و نحوه قرار گرفتن بافت پارچه در کنار هم، با همه سیاهچادرهای عشایر کشور متفاوت است و طراحی ویژه و منحصربهفرد آن باعث میشود که دارای ابهت، ایستایی بوده و مقاومت قابلتوجه ای در برابر باد و باران داشته باشد.
وی افزود: معماری بهکاررفته در سازههای درون سیاهچادر تلفیقی از هنر و باورهای دینی در ادوار مختلف تاریخ ایل و الهامات طبیعی است و به باور بسیاری از پژوهشگران حوزه زندگی عشایری، سکونتگاههای سنگسری در بین ایلات مختلف کشور از باسلیقهترین و زیباترینها است.
یغمائیان با اشاره به اینکه فضای داخلی سیاهچادرها معمولاً محدود و بیشتر برای اقامت موقت و نیمه موقت طراحی و ساخته میشوند، گفت: اما گوت یا سیاهچادر عشایر ایل سنگسری، خانه باغی وسیع و زیباست که گشتوگذار در اوقات فراغت، استراحت و راحتی در هنگام آرمیدن و امنیت را همواره در پناه خویش ممکن میسازد.
معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان سمنان گفت: هر گوت سنگسری دارای فضاهای ویژهای برای پذیرایی از میهمان، آرامش و استراحت خانواده، فضای کار و فرآوری محصولات، استحمام و بهداشت عمومی خانوار و نیز فضاهایی برای ذخیرهسازی آذوقه و انبار است.