به گزارش خبرگزاری مهر، شعرهای ویژه اربعین در سالهای اخیر بخصوص با برگزاری شکوهمند مراسم راهپیمایی اربعین، رشد کمی‌و کیفی زیادی یافته‌اند.شعرهایی که در ادامه می‌خوانید، از بهترین سروده‌ها با موضوع اربعین امام حسین (ع) هستند:
علی پور زمان
قلبم قلمرو همۀ عاشقانه‌هاست
من، اربعین، حرم، سفر بیکرانه‌هاست
لب‌های خادمان تو گرم «تفضَّل» است
«شُکراً» جواب زائر تو بر نشانه‌هاس
خانه به خانه، شور شما، طعم عاشقی
مسجد چراغ دارد و نوری به خانه‌هاست
دل می‌زند به وسعت دریا و می‌رود
آن زائری که در دل تنگش بهانه‌هاست
دیدیم طفل در بغل و کودک و جوان
فصلی پر از شکفتن شوق جوانه‌هاست
با یاد شاعران به لبم آمده غزل
با یاد دوستان نفسم از ترانه‌هاست
اینجا ستون به آخر خط می‌رسد ولی...
اینجا جنون جاری آن جاودانه‌هاست
***
میثم داودی
ای شوق پابرهنه که نامت مسافر است
این تاول است در کف پا، یا جواهر است؟
راهی شدی به سمت رسیدن به اصل خویش
دور از نگاه شهر که فکر ظواهر است
دل‌های شست‌وشو شده و پاک بی‌شمار
چشمی که تر نگشته در این جاده نادر است
سیر است گرچه چشم و دلت از کرامتش
در این مسیر سفرۀ افطار حاضر است
وقتی که در نگاه تو مقصد حرم شود
پاگیر جاده می‌شود آن دل که عابر است
با آب وتاب سینه‌زنان گرم قل‌قل است
کتری آب جوش که در اصل شاعر است
فنجان لب طلا پروخالی که می‌شود
هر بار گفته‌ام نکند چای آخر است
***
غزلی مشترک از احسان معبودی، مهدی حنیفه و امیر سلیمانی:
فقط باید نشست رو به سوی قبله زانو زد
تمام جاده را با پلک‌های خیس، جارو زد
نباید جز کریمان از کسی چیزی طلب کرد و
نباید جز حسین بن علی بر هرکسی رو زد
به لبیکی که می‌گوئیم می‌ارزد، که اینگونه
برای یک زیارت این‌همه این سو و آن سو زد
نه‌نتها حرف من یا حرف تو، این رسم نوکرهاست!
نباید با زهیر و جون و عابث ذره‌ای مو زد
چه آقایی؟ که خاک زیر پای زائرانش را
شبیه مهر تربت می‌شود بر طاق ابرو زد
فقط باید به پایش اربا اربا شد، فقط دل را
گره بر زخم‌های بی‌شمار اکبر او زد
_
نسیم بارگاهت سنگ را هم می‌کُند عاشق
غبار خاک پای زائرت طعنه به دارو زد
مرا هم راه دادی کربلا این وادی حیرت
که از شوق حرم باید فقط هو هو و یاهو زد
***