به گزارش خبرگزاری مهر، در نشست «بررسی٬ شناخت و حفاظت درختان کهنسال» که به همت گروه میراث طبیعی پژوهشگاه برگزار شد خوشنویس در خصوص درختان کهنسال ایران گفت:تاریخچه شناسایی درختان کهنسال در جهان به سال ۱۹۵۰ و حدود ۷۰ سال قبل باز می گردد اما این پویش در ایران قدمتی ۲۳ ساله دارد، با این حال در این ۲۳ سال ایران توانسته ۷۰ سال به جلو حرکت کند.
وی به اهمیت شناسایی و دسته بندی درختان کهنسال اشاره کرد وادامه داد: بنیان ژنی و ژن پلاستیک های طبیعی درختان کهنسال باعث می شود این درختان در سالهای متمادی استوار باقی بمانند از این جهت این درختان برای آیندگان مفید و میراث ما برای آن ها هستند.
این کارشناس افزود: همچنین درختان کهنسال می توانند به مطالعات تاریخ نگاری و اکولوژی کشور کمک شایانی کنند زیرا همانطور که می دانید می توان از روی دوایر درختان به تعداد سالهای عمری آنها پی برد.
او گفت: اگر دوایر روی درختان نازک باشند مشخص می‌شود که در آن سال خشکسالی وجود داشته و درخت کمبود آب داشته و اگر قطر دواره تنه درخت بیشتر باشد نشان از آن دارد که سالی پر بار را از سر گذرانده است.
خوشنویس تصریح کرد: در نتیجه از لحاظ تاریخ‌نگاری می‌توان دوره‌های ترسالی و خشکسالی و بازه زمانی بازگشت آن را به صورت مشخص و دقیق مطالعه کرد.
وی به اهمیت مطالعه درختان کهنسال در ایران پرداخت و گفت: یک‌هزار و ۹۳۸ درخت کهنسال تاکنون در ایران شناسایی شده است که از این تعداد یک‌هزار درخت عمری بین ۳۰۰ تا ۳ هزار سال دارند.
وی تصریح کرد: بیش از ۱۰۰ درخت بالای ۱۰۰۰ سال در استان خراسان جنوبی وجود دارد و مردم این استان با وجود شرایط اقلیمی گرم و خشک به دلیل حرمتی که برای درختان قائل می شوند تا کنون این درختان را حفظ کرده اند.
این پژوهشگر حوزه میراث طبیعی در ادامه با اشاره به اینکه درختان کهنسال می توانند گردشگرجذب کنند ادامه داد: بسیاری از این درختان باید به عنوان اثر ملی ثبت شده و به عنوان یک میراث جهانی به دانشمندان و پژوهشگران و علاقمندان معرفی شوند.
او گفت: زیرا درخت هایی که در ایران وجود دارند از گونه های مختلف بی نظیر جهان اند، مانند سپیدار نظرعلی که قدیمی‌ترین سپیدار جهان است و یا بلوط روستای گاوزن محله که بیش از ۶۰ متر ارتفاع دارد و بلندترین درخت جهان محسوب شده و قابلیت ثبت در کتاب گینس را داراست.