شاید اگر درباره ویروسHIV از شما سوال کنند، اطلاعات زیادی دراین‌ باره نداشته باشید؛ اما شاید برایتان جالب باشد اگر با آسیب‌های پنهان این نا آگاهی بیشتر آشنا شوید.

مجله مهر: از اچ آی وی؛ به عنوان کشنده ترین ویروس چند دهه اخیر یاد می‌شود. با این حال طی سالهای اخیر روشهای درمانی زیادی ابداع شده که افراد مبتلا به آن بتوانند به راحتی به زندگی خود ادامه دهند. سازمان بهداشت جهانی می‌گوید در سال ۲۰۱۸، نزدیک به ۳۸ میلیون نفر مبتلا به ایدز شناسایی شده‌اند و در کشور ما نیز مسئولین وزارت بهداشت و درمان از شناسایی بیش از ۴۰ هزار نفر از مبتلایان به این ویروس خبر داده اند، بررسی‌ها نشان میدهد جمعیت افراد مبتلا به ایدز در کشور ما به ۶۰ هزار نفر هم برسد.

ویروس اچ آی وی قابل انتقال است اما نه در هر شرایط و لحظه‌ای؛ با این حال قابل انتقال بودن آن منجر شده نگاه خوبی در جامعه به این بیماران ایجاد نشود اما واقعا چگونه میتوان با یک فرد مبتلا به ایدز معاشرت کرد و یا به آنها کمک کرد؟

احتمالا اگر در یک مطب دندانپزشکی نشسته باشید و بیماری که نوبتش جلوتر از شماست حین تکمیل پرونده پزشکی خود بگوید که مبتلا به ویروس HIV است، کمی متعجب شوید و یا ترجیح دهید خیلی آرام نوبت خود را کنسل کنید. چرا که احتمال میدهید این ویروس از طریق هوا و یا حتی وسایل دندانپزشکی قابل انتقال باشد. اما بهتر است پیش از این رفتار حتما اطلاعات خود را درباره این بیماری افزایش دهید. چرا که رفتار ناشایست شما ممکن است سبب شود این بیمار هرگز بیماری خود را اعلام نکند و سبب بروز خسارتهای جبران ناپذیری به خود و دیگران شود.

آسیب اجتماعی پنهان واکنش افرادی که آموزش ندیده‌اند در ساده‌ترین نوع خود ممکن است افراد مبتلا به HIV در مواجهه با این چنین رفتار هایی دچار سرخوردگی و ضعف روحیه می شوند و خود را از اجتماع مخفی می‌کنند. ممکن است فردی متوجه بشود که مبتلا به HIV است ولی به خاطر این گونه رفتار ها در جامعه، درمان خود را شروع نکند و در مکان و زمانی حساس‌تر از مطب دندان‌پزشکی وقتی کسی از او سوال می کند که آیا بیماری خاصی دارید؟   پاسخ منفی بدهد که میتواند عواقب زیادی برای همه افراد جامعه داشته باشد. آموزش عمومی در زمینه HIV تعیین کننده است که ما جزو کدام گروه مراجعه کنندگان به دندان‌پزشکی باشیم آنهایی که از ترس از مطب خارج می‌شوند یا آنهایی که به فرد مبتلا به HIV لبخند می‌زنند و منتظر نوبت خود می مانند.

چرا باید با افراد مبتلا به HIV رفتاری همانند دیگران داشته باشیم؟

باید  مطمئن  باشیم که  معاشرت  معمول  از  قبیل  دست دادن، بوسیدن، غذا خوردن با فرد مبتلا، استفاده از سرویس بهداشتی و حمام مشترک و یا استخر، خطری ندارد. یعنی  اگر شخصی با فرد یا افراد مبتلا به ایدز زندگی می‌کند  با رعایت راههای عدم انتقال و روش‌های پیشگیری به این بیماری مبتلا نخواهد شد. افراد مبتلا و بیماران، مانند دیگر  افراد جامعه از حق کامل زندگی برخوردارند. هیچگاه عشق و محبت خود را از بیماران مبتلا به این ویروس دریغ نکنیم. طرد کردن، انگ زدن و اعمال تبعیض در قبال بیمار، نه تنها کمکی به بهبود وضعیت او نمی‌کند،   بلکه  او را از برخورداری از یک محیط سالم محروم می‌کند.

 متاسفانه در کشور ما اینگونه آموزشها به شیوه درست داده نشده و همین موضوع خود سبب آسیب های پنهان و شیوع زیرپوستی این بیماری می‌شود. به طوری که روز گذشته علیرضا رییسی معاون بهداشت وزارت بهداشت و درمان در این باره گفته است:« گاهی هنگامی که قصد انجام مباحث آموزشی ایدز را داریم، بلافاصله از برخی نهادها نامه‌ای به دست من می‌رسد که ما را محکوم به ترویج فحشا می‌کند؛ در حالی که آموزش در زمینه بیماری‌های واگیر در جلوگیری از بروز موارد جدید بسیار موثر خواهد بود و باید در زمینه نقض این موارد متناقض تلاش کنیم که پدیده‌ بیماریابی با قوت ادامه داشته باشد. »

نگاهی به آمار و ارقام درباره ایدز در سال ۲۰۱۸

 سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد:« در سال ۲۰۱۸، بیش از  ۳۷.۹ میلیون نفر مبتلا به HIV بودند که از این بین ۳۶.۲ میلیون  بزرگسال و  ۱.۷ میلیون نفرشان کودک هستند
 ۷۹٪ کلیه افراد مبتلا به HIV از وضعیت HIV خود اطلاع داشتند و حدود ۸.۱ میلیون نفر نمی‌دانستند که مبتلا به HIV هستند. طبق آمار اواخر ژوئن سال ۲۰۱۹، ۲۴.۵ میلیون  نفر تحت درمان باضد ویروسی دسترسی پیدا کردند.

۲۳.۳ میلیون  نفر که مبتلا به HIV بودند، به درمان ضد ویروسی رسیده‌اند، که از ۷.۷ میلیون در سال ۲۰۱۰ افزایش یافته است.   ۶۲درصد از کل افرادی که مبتلا به HIV بودند به معالجه رسیده بودند. ۶۲٪ از بزرگسالان در سن ۱۵ سال و بالاتر از HIV زندگی می کردند و همچنین ۵۴٪ کودکان صفر تا ۱۴ سال را به معالجه داشتند.  ۶۸٪ از بزرگسالان زن ۱۵ سال و بالاتر دسترسی به درمان داشتند، با این حال، فقط ۵۵٪ از بزرگسالان مرد ۱۵ سال و بالاتر دسترسی داشتند. ۸۲٪ از زنان بارداری که مبتلا به HIV بودند، برای جلوگیری از انتقال HIV به فرزند خود در سال ۲۰۱۸ به داروهای ضد ویروسی دسترسی داشتند.

 اینفوگرافی زیر شیوع ویرویس HIV در مناطق مختلف جهان را نشان می‌دهد:

عفونت های جدید HIV

از زمان اوج انتشار این بیماری در سراسر جهان یعنی سال ۱۹۹۷ تا کنون عفونتهای جدید HIV ٪۴۰ کاهش یافته است. در سال ۲۰۱۸، حدود ۱.۷ میلیون به تازگی به HIV مبتلا شده‌اند، در حالی که در سال ۱۹۹۷ بیش از  ۲.۹ میلیون به این بیماری مبتلا شدند و از سال ۲۰۱۰، عفونتهای جدید HIV تقریباً ۱۶٪ کمتر شده و  از ۲.۱ میلیون  به ۱.۷ میلیون در سال ۲۰۱۸. همچنین  از سال ۲۰۱۰ تاکنون عفونت‌های HIV جدید در بین کودکان ۴۱٪ کاهش یافته است.

مرگ و میر ناشی از ایدز در  جهان

مرگ و میر ناشی از ایدز از زمان اوج سال ۲۰۰۴ بیش از ۵۶ درصد کاهش یافته است. در سال ۲۰۱۸، در حدود ۷۷۰ هزار نفر بر اثر بیماری های مربوط به ایدز در سرتاسر جهان درگذشتند در حالی که در سال ۲۰۰۴ این مرگ و میرها بیش از  ۱.۷ میلیون نفر بود.

ایدز و زنان

  هر هفته در جهان حدود ۶۰۰۰ زن جوان بین ۱۵ تا ۲۴ سال به HIV مبتلا میشوند.  در بعضی از مناطق، زنانی که خشونت‌های جنسی و جسمی خود را تجربه کرده‌اند، ۱.۵ برابر بیشتر از زنانی که اینگونه خشونت را تجربه نکرده‌اند، مبتلا به HIV می شوند.