به گزارش خبرنگار مهر، الهام فخاری در نطق پیش از دستور خود در جلسه روز سه شنبه گفت:هنوز دو ماه هم از اعلام برندگان جایزه‌ی خشت‌طلایی نگذشته است، جایزه‌ای که بازخوانی خبرش این‌روزها بیشتر شبیه یک پارودی است. شهرداری تهران به خودش جایزه داد و جایزه‌ی رتبه‌ی اول در بخش توسعه زیرساخت‌ها و حمل‌ونقل عمومی به سامانه‌ی بیدود رسید. و امروز تهران وضعیتی سورئال دارد، آسمان شهر نقره‌ای شده، بویی با منشایی نامشخص مردم را آزار می‌دهد و خبر جایزه‌ی خشت طلایی هنوز در صفحه‌ی اول خبرگزاری‌ها و موتورهای جستجوگر باقی مانده است.
وی ادامه داد:مدرسه‌ها تعطیل می‌شوند و تعطیلی هم به کاستن از این فشار کمک نمی‌کند، آوارگی والدین شاغل و بی‌برنامه‌گی بی‌داد می‌کند. نبود هوای سالم بسیاری را خانه‌نشین می‌کند و دست‌آخر هر از گاهی باران و باد راه نفس مان می‌گشاید.
سال گذشته هر روز شاهد مصاحبه‌های پی‌درپی مسئولان حوزه‌ی حمل‌و نقل و ترافیکِ شهرداری بودیم که تعطیل نشدن مدارس بر اثر آلودگی هوا را ناشی از طرح‌های موفق معاونت حمل‌ونقل در زمینه‌ی آلودگی می‌دانستند و باور داشتند که آن هوای نه چندان آلوده به یاری باد و باران نبوده است. ولی امسال همان طرح‌ها انگار نتیجه نداده است.
این عضو شورای شهر تهران اضافه کرد: دوچرخه‌ها از پهنه‌ی شهر ناپدید شده‌اند، ترافیک با اجرای طرح جدید نه تنها کمتر نشده که به گواه کارشناسان و مردمی که در خیابان‌ها تردد می‌کنند دوچندان گره خورده است. همین چند روز پیش عکس‌هایی از صف مسافران مترو که از ایستگاه‌ها به خیابان‌ها سرریز کرده بود شبکه‌های اجتماعی را پر کرد.
فقط کافی است صبح زود در ورودی‌های طرح درنگ کنید تا به چشم خود ببینید که درست نزدیک خودروهای ماموران راهنمایی و رانندگی خودروهای شخصی با پلاک‌هایی که برخی مخدوش شده‌اند وارد طرح می‌شوند، خبر دارید که در ورودی‌های طرح ترافیک کسب و کارهایی برقرار است ازجمله موتورسوارهایی چسبیده به پلاک‌ها حرکت می‌کنند؟ این وضعیت پیامد رفتارهای همه از مردم تا مدیران است. ارزیابی کنیم کدام رفتارهای مدیریتی موجب تنش بین‌نهادی شد و چرا راهنمایی و رانندگی به عنوان همکار نزدیک شهرداری برای کنترل وضعیت ترافیک شهر مردد شد؟
اختلاف‌هایی که راه به جایی نبرد و سبب شد که سازمان راهنمایی و رانندگی مسئولیت پیامدهای طرح جدید را نپذیرد.
به گفته فخاری ارزیابی‌های اجتماعی و فنی گویای آن است پروژه‌های معاونت حمل و نقل و ترافیک در دو سال گذشته رو به جلو نبوده است. بی‌توجهی به نقد کارشناسی متخصصان، دو سال آزمون و خطا و طرح‌های نمایشی و مصاحبه‌ها و کنفرانس‌های خبری و مانورهای تبلیغاتی چه اثر مثبتی بر روند ترافیکی و آمد و رفت مردم داشته است. در روزهایی که به گزارش نهادهای بهداشت و درمان مراجعه‌ی مردم به مراکز درمانی دولتی ۳۵ درصد کاهش پیدا کرده و توان مالی بخش قابل توجهی از شهر اجازه‌ی درمان را نمی‌دهد، چگونه در راستای پیشگیری اقدام شده؟ می‌گوییم ۱۴ نهاد مسئول و دست‌اندرکار هستند و از شهرداری به تنهایی کاری برنمی‌آید. متاسفانه دولت در انجام تعهدات مالی و تامین زیرساختی در زمینه حمل و نقل همگانی ناهمراه و تکالیف دولت معطل، ولی آیا شهرداری به وظایف خود عمل کرده است؟
فخاری یاد آورشد:طرح ترافیک جدید و برنامه‌هایی که معاونت حمل و نقل و ترافیک بر اجرایشان پافشاری می‌کرد نه تنها گره‌ای از آلودگی هوای تهران و کاهش بار ترافیکی برنداشته که درآمدهای شهرداری تهران را از محل عوارض طرح ترافیک هم به شدت کاهش داده است، درآمدی که قرار بود صرف نوسازی ناوگان شهری و وسایل حمل و نقل عمومی شود کاهش چشم‌گیری داشته و بنابر اعداد منتشر شده از سوی مسئولان با کاهش حدود ۶۸ میلیارد تومانی روبرو شده است.
تعطیلی مدارس به عنوان راهکاری موقت و فوری سبب کاهش ۲۵ درصدی ترافیک می‌شود و این یعنی آلاینده‌ها کمتر می‌شود، واقعا این تنها کاری است که برای کنترل آلودگی از دستگاه‌های مدیریتی برمی‌آید؟ چرا هیچ اراده‌ای برای مذاکره و همکاری موثر نهادهای مرتبط ازجمله دولت، شهرداری و راهنمایی و رانندگی نیست؟ در اداره‌ی شهر نرسیدن به زبان مشترکی با نهادهای دست‌اندرکار دیگر کاستی است که تاوان‌ش را مردم می‌دهند.
این عضو شورای شهر تاکید کرد: سال گذشته تهران بعد از چند سال، تعطیلی خاصی به سبب آلودگی هوا نداشت. همان موقع شهرداری اعلام کرد که دلیل این کاهش روزهای آلوده، اقدامات شهرداری مانند اجرای طرح جدید ترافیک بوده است. امسال هم با وجود آنکه دوباره وضعیت آلودگی به سال‌های قبلی ناهنجار تهران برگشته است، برخی نهادها سکوت کرده و برخی چون شهرداری در مقام دفاع از اقدامات خود برآمده اند. منابع آلاینده هوای کلانشهرها ازجمله تهران گوناگون هستند و از سویی نهادهای دست‌اندرکار تشدید یا مهار این وضعیت هم چندگانه اند.
همکاران ارجمند قرار نیست جان و سرمایه‌ی مردم تهران را در معرض آزمون و خطا قرار دهیم، چرا هر بار در مساله‌های کشور چرخ را از اول ابداع می‌شود. برخی از کشورهای در حال توسعه مشکلی مشابه ما داشتند، اما متاسفانه این تجربه‌های موفق را نادیده گرفته می‌شود و ترجیح داده می‌شود طرح‌های کشورهای اروپایی یک‌شبه اینجا پیاده شود. از دوچرخه‌سواری شهروندان‌مان در روزهای بهار خوشحال باشیم و به خیال‌مان که این زمستان هم نجات پیدا می‌کنیم. آن هم در وضعیتی که هیچ‌کدام از زیرساخت‌های اساسی در آن کشورها فراهم نشده!
اما به‌نظر با این وضع نجاتی در کار نیست مگر این که رویکرد سیستمی و مشترک برای حرکت در مسیر کاهش آلاینده ها برنامه‌ریزی شود. بر اساس گزارش بانک جهانی روزانه ۱۲۰۰ تُن الاینده در هوای شهر تهران پخش می‌شود.
وی با بیان این که هند با ۷ میلیون دستگاه اتومبیل هیبریدی می‌خواهد دهلی را نجات بدهد و جواب گرفته، را چرا نادیده می‌گیریم؟ گسترش ایستگاه های شارژ الکتریکی خودرو و پرداخت بخشی از هزینه‌های شارژ، از دیگر برنامه های دولت هند است تا بدین ترتیب قیمت اولیه بالای خودروهای الکتریکی با هزینه های انرژی پایین آن‌ها جبران شود گفت:مکزیکوسیتی آلوده‌ترین شهر جهان مشهور بود که در این شهر به‌خاطر آلودگی هوا پرنده‌ها هنگام پرواز می‌مردند و روی زمین می‌افتادند. مقام‌های شهری مکزیکوسیتی با الگوگرفتن از اتوبوس‌رانی سریع در پایتخت کلمبیا، نوعی سیستم اتوبوس‌رانی به نام «متروباس» راه انداخته‌اند که افزون بر افزایش حجم مسافران در اتوبوس، آلودگی بسیار کمتری دارد. در این طرح، اتوبوس‌های فرسوده و کوچک با سرمایه گذاری سریع با اتوبوس های جدید با حجم مسافر بیشتر تعویض شدند.
تجربه جهانی نشان می‌دهد که طرح lez بی‌تاثیر نیست اما آیا ما این طرح را مطابق استانداردها اجرایی می‌کنیم یا تنها شمه‌ای ناقص و پرسروصدا از آن را اجرایی کرده‌ایم؟
شعار مدیریت شهری در دوره جدید «تهران شهری برای همه است» ما حالا به کجای این شعار رسیده‌ایم؟ برنامه‌ریزی‌ها، بحث‌ها، ســمینارها چه کمکی به کاستن از آلودگی هوا کرده اند. کشمکش میان ســازمان محیط زیســت، وزارت نفت و خودروسازان بارها و بارها مطرح شده که نتیجه روشــنی هم در برنداشــته اســت، اما قرار است شهرداری و شورای شهر صدای این مردمی باشند که نمی‌توانند نفس بکشند! امیدوارم همه‌ی آنچه در این دو سال بر شهر تهران گذشت ما را به این نتیجه برساند که دست از آزمون و خطا برداریم و با تکیه بر تجربه‌های موفق و با مذاکره بین‌نهادی به این وضعیت پایان بدهیم.