پانزدهمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره‌ شمس تبریزی به تأملی در انگیزه‌های سخن گفتن عارفان از دیدگاه شمس و مولانا اختصاص یافت.

به گزارش خبرگزاری مهر، خاموشی زبان و ضمیر در سلوک عرفانی جایگاهی بنیادی دارد و سرّ تأکید فراوان عارفان بر لب فروبستن و نفی خواطر، در تأثیر عمیق این دو در پیمودن موفقیت‌آمیز سلوک عرفانی است. با وجود این چهره‌های شاخص عرفان اسلامی غالباً پرسخن بوده‌اند و اقوال شفاهی یا آثار مکتوبِ منظوم و منثور فراوانی از خود بر جای نهاده‌اند.

پانزدهمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره شمس تبریزی در روز چهارشنبه ۱۸ دی ماه ساعت ۱۶:۳۰ به تأملی در انگیزه‌های سخن گفتن عارفان از دیدگاه شمس و مولانا اختصاص دارد که با سخنرانی قربان ولیئی شاعر و عضو هیأت علمی دانشگاه زنجان در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر (بخارست)، نبش کوچه‌ی سوم برگزار می‌شود.

در این درس‌گفتار دواعی و انگیزه‌های سخن گفتن عارف از دیدگاه عارفان به ویژه شمس و مولانا بررسی می‌شود و نشان داده می‌شود که چگونه می‌توان خاموش بود و گویا و یا گویا بود و خاموش.