به گزارش خبرنگار مهر، مراسم تشییع پیکر علی اصغر بیانی عارف و موسیقی شناس کشورمان صبح امروز دوشنبه چهاردهم بهمن ماه در مجموعه فرهنگی هنری صبای فرهنگستان هنر با حضور تعداد زیادی از هنرمندان برگزار شد.
استاد بیانی دِین خود را به موسیقی ادا کرد
علیرضا اسماعیلی سرپرست فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران در ابتدای این مراسم گفت: قطعا غم از دست دادن استاد علی اصغر بیانی به واسطه سال های زیاد حضورش در فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران برای بسیاری سنگین است. او هنرمندی اخلاق مدار بود که همواره رابطه خوب و صمیمی با کارکنان و هنرمندان عضو این مجموعه داشت. او از جمله استادانی بود که به واسطه تجربیات و دانش اندوزی های فراوانی که در عرصه موسیقی به دست آورده بود در همه فعالیت های پژوهشی و اجرایی مرتبط با حوزه موسیقی فرهنگستان هنر حضور داشت و تلاش زیادی برای با کیفیت برگزار کردن آنها انجام داد.
وی ادامه داد: استاد علی اصغر بیانی هنرمندی عارف بود که به واسطه حضورش در نقاشی، موسیقی و ادبیات همه زیبایی هنر را به خود گرفته بود و همین زیبایی هم در اخلاق و رفتارش متبلور شد. او صمیمیتی داشت که می توانست بسیاری از مخاطبان را جذب خود کند. بیانی به نیکی موسیقی را یاد گرفته بود و همیشه دغدغه های زیادی در عرصه حفظ و اشاعه موسیقی نواحی و موسیقی اصیل ایرانی داشت و اتفاقا همین شرایط بود که باعث شد شاگردان زیادی در محضر او تربیت شوند. کارهایی که استاد بیانی در عرصه موسیقی انجام داد به قدری ارزشمند و با کیفیت هستند که به اعتقادم توانست دین خود را نسبت به هنر ادا کند و امروز اگر او دیگر در بین ما نیست اما می دانم شاگردانش قطعا راهش را ادامه می دهند.
ضایعه ای بزرگ برای موسیقی اصیل ایرانی
داریوش طلایی نوازنده، مدرس، آهنگساز و عضو گروه تخصصی موسیقی فرهنگستان هنر هم در این برنامه ضمن ابراز تاسف از درگذشت علی اصغر بیانی گفت: کسانی که استاد بیانی را می شناختند او را عارفی با ابعاد مختلف انسانی و اخلاقی می دیدند که به فرهنگ و هنر با نگاهی عارفانه می نگریست. او علاقه بسیار زیادی به هنرهای سنتی داشت و از همین دریچه بود که به دنبال ریشه های معنوی هنر سنتی می گشت و سعی می کرد تا این فضای فکری را به دیگران هم انتقال دهد. چنین رویکرد فکری نه تنها در موسیقی، بلکه در هنرهایی چون نقاشی و نگارگری این هنرمند و عرصه ادبیات نیز متبلور بود و من به خاطر دارم وقتی در جلسات مختلف فرهنگستان هنر سعادت هم نشینی او را داشتم، می دیدم با چه مهر و علاقه ای به موضوع عرفان در هنر توجه ویژه ای داشت.
وی افزود: استاد بیانی از جمله هنرمندانی بود که وقتی در عرصه های مختلف دانشگاه به آموزش موسیقی ردیف دستگاهی ایران مشغول بود سبک خاصی در تدریس داشت که همین سبک و روش شاگردان زیادی را به سمت و سوی خود می کشید. او خود را از شاگردان مکتب مولانا می دانست و از همین رو حضورش همواره توام با صفا، دوستی و فرهیختگی بود که آن را به جمع هم انتقال می داد. امروز قطعا جای استاد بیانی میان ما خالی است. او امروز به معشوق خود پیوست اما ما را تنها گذاشت که این فقدان، ضایعه بزرگی برای موسیقی اصیل ایرانی است.
قدردانی از مردی که موسیقی را با گوش های پاک گوش می کرد!
محمد علی رجبی پژوهشگر و رییس گروه هنرهای سنتی فرهنگستان هنر نیز در این مراسم اظهار کرد: بنده با مرحوم بیانی بیش از ۵۰ سال سابقه رفاقت و هم نشینی در روزهای خوشی و بدی داشتم. او از جمله انسان های عزیزی بود که با موسیقی و شعر دنبال حقیقت می رفت. بیانی گرچه نقاش زبردستی بود اما با موسیقی به دنبال حقیقتی بود که آن را در شهر پیدا نمی کرد و به همین جهت دائم در حال سفر بود. او وقتی در حوزه موسیقی به مقام استادی رسید گوش خود را از «عربده موسیقی انکرالاصوات غربی» پاک کرد تا آوای زیبای موسیقی ایرانی را با گوش های پاک بشنود.
این مدرس دانشگاه بیان کرد: علی اصغر بیانی همیشه از شهر فرار می کرد، چون می دانست شهر جایی برای ساختن حقانیت موسیقی نیست. او اهل تحقیق بود و همواره به حقیقت هنر موسیقی تاکید داشت. وی همانند نامش «علی» به درستی مظهر اسمش بود و مقامی عالی داشت. من به عنوان دوستی که بیش از ۵۰ سال افتخار همراهی با او را داشتم بیانی را هنرمندی می دانم که مظهر اخلاق و وجودش همواره پذیرای هنر بود. او با همه خوب بود و با همین نفس نیک به عالم نگاه می کرد. این هنرمند مثل یک مجنون در کوره دهات ها دنبال حقیقت می گشت و در همین اماکن جغرافیایی بود که دعوت حق را لبیک گفت.
حسن بلخاری رییس انجمن مفاخر فرهنگی ایران هم بعد از صحبت های رجبی ضمن ابراز تاسف از درگذشت علی اصغر بیانی گفت: کسانی که مرحوم علی اصغر بیانی را می شناسند قطعا از اخلاق عرفانی او آگاه بودند. او یکی از افرادی بود که توانست میان عرفان و اندیشه ایرانی- اسلامی با موسیقی پیوند بسیار درستی ایجاد کند. قطعا سیمای مرحوم بیانی هم دقیقا نشان دهنده این سلوک عرفانی بود که از مرگش بسیار غمگینم و می توانم بگویم موسیقی ایرانی یکی از سالارهای خود را از دست داد.
نکوداشت مردی که از خودنمایی پرهیز می کرد
حسام الدین سراج خواننده موسیقی ایرانی و از دوستان زنده یاد علی اصغر بیانی نیز در این برنامه ضمن اجرای یک قطعه آوازی در سوگ این هنرمند و پژوهشگر موسیقی توضیح داد: سابقه دوستی من با مرحوم بیانی پیشینه ای ۳۰ ساله دارد. او هنرمند و پژوهشگری بود که چندین ویژگی مختلف داشت و همین ویژگی ها بود که وی را تبدیل به انسانی بزرگ و فراموش نشدنی در عرصه فرهنگ و هنر کشور کند.
وی افزود: استاد بیانی همیشه راهی برای دست پیدا کردن به حقیقت داشت و در این چارچوب فکری از خودنمایی پرهیز می کرد. او در عین استادی همواره گرایش به آموختن و حقیقت داشت و در این جهت به حقیقت و باطن موسیقی نظر داشت .اتفاقا هنرجویان وی به جهت سلوک معنوی اش بعد از مدتی که در محضرش بودند به شیوه فکری استاد بیانی وابسته می شدند و این کار هر استادی نیست که که بتواند شاگردانش را این چنین به شیوه فکری خود متعلق سازد.
اکبر عالمی مدرس و پژوهشگر حوزه سینما هم در بخش دیگری از این آیین تشییع ضمن قرائت قطعه شعری به مناسبت درگذشت استاد بیانی گفت: در یکی از جلساتی که با او داشتم بعد از بحث های زیادی که باهم داشتیم رو به من گفت «نه تو مانی و نه من» و امروز زودتر از من رفت.
حسن قاسمی به نمایندگی از شاگردان علی اصغر بیانی هم در بخش پایانی این مراسم ضمن قرائت نوشته ای به بیان ویژگی های فرهنگی، هنری و انسانی این عارف و موسیقی شناس فقید کشورمان پرداخت.
شرکت کنندگان مراسم هم بعد از اقامه نماز میت توسط حجت الاسلام دعایی پیکر زنده یاد علی اصغر بیانی را به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه کردند.