به گزارش خبرگزاری مهر، "انستیتو سیاست خاور نزدیک واشنگتن" در تحلیلی نوشت : در تاریخ 18 آوریل سال 2007 ( 29 فروردین 86) مقامهای ارشد وزارت خزانه داری و وزارت امورخارجه آمریکا جلسه پرسش و پاسخی در برابر کنگره داشتند که به علت به کار نبردن تحریمهای اقتصادی سخت علیه ایران با انتقاد روبرو شد.
"مایکل جاکوبسون"( Michael Jacobson ) نویسنده این تحلیل خاطرنشان می کند: این امر تا حدی به نگرانی واشنگتن از آزرده خاطر کردن همپیمانان اروپایی آن مربوط می شد؛ دولت بوش می تواند از چنین فشار کنگره به عنوان اهرمی در تلاشهای خود برای ایجاد یک همکاری موثر بین المللی علیه ایران استفاده کند.
در ادامه این تحلیل آمده است: جلسه پرسش و پاسخ کنگره -جلسه مشترک کمیته های فرعی امور خارجی مجلس نمایندگان و سرویسهای مالی- بر تلاشهایی برای منزوی کردن تکثیرکنندگان سلاحهای کشتارجمعی و حامیان تروریسم از طریق ابزار مالی از جمله تحریمها متمرکز بود. اعضای کمیته از شکست دولت در استفاده از ابزار موجود، انتقاد و دولت بوش را تشویق کردند تا تحریمهای اقتصادی خود علیه ایران را افزایش دهد. یکی از موضوعات مورد تمرکز، تمایل نداشتن واشنگتن برای تحریم شرکتهای خارجی به علت سرمایه گذاری در بخش انرژی ایران بود.
نویسنده تصریح می کند: بسیاری گفته اند که چنین تحریمهایی می تواند تلاشهای آمریکا برای ایجاد یک ائتلاف بین المللی گسترده علیه ایران را تضعیف کند. جرایم مالی احتمالا شرکتهای اروپایی و ژاپن را شامل می شود که حمایت آنها برای موفقیت در هر تلاش بین المللی الزامی است.
به گزارش مهر، این موسسه مطالعاتی ادعا می کند: دولت آمریکا به این مسئله اشاره می کند که رویکرد آن - ترکیب دیپلماسی با اقدامهای مالی هدفمند- در حال موفقیت است. دولت آمریکا به عنوان مدرک به قطعنامه های مختلف شورای امنیت سازمان ملل متحد اشاره می کند و این مسئله که تعدادی از موسسات مالی خارجی و شرکتهای خصوصی به طور داوطلبانه روابط تجاری خود با ایران را یا کاهش داده و یا متوقف کرده اند.
به گزارش مهر، ادعای این موسسه غربی در حالی است که بسیاری از شرکتهای اروپایی ازجمله شرکت OMV اتریش برای سرمایه گذاری در ایران ابراز علاقه مندی کرده اند و فشارهای آمریکا بر کشورهای اروپایی در جهت عدم سرمایه گذاری در ایران با شکست روبرو شده است.
در بخش دیگری از این تحلیل آمده است : دولت بوش شرکتهای خارجی را به علت سرمایه گذاری در بخش انرژی ایران تحریم نکرده است."جان بروتن" نماینده اتحادیه اروپا در واشنگتن اخیرا بار دیگر بر مخالفت اتحادیه اروپا با چنین اقدامی تاکید کرد و گفت: " اتحادیه اروپا درباره منطق تحمیل این اقدامها بر هر شرکت اروپایی تحقیق خواهد کرد."
جاکوبسون می افزاید: دولت در وضعیتی قرار دارد که بین درخواست کنگره برای تحریمهای بیشتر وهمپیمانان کلیدیش که به شدت مخالف آن هستند، گرفتار شده است. فشار کنگره می تواند مزیت داشته باشد - هر چند واشنگتن می تواند از اقدام بالقوه کنگره به عنوان اهرمی در مذاکرات با همپیمانان اروپایی و آسیایی که شرکتهای آنها به احتمال بیشتر تحت تاثیر تحریمهای جدید قرار خواهند گرفت، استفاده کند. به ویژه آنکه این اقدام می تواند پیام محکمی را بفرستد؛ مبنی بر اینکه فشارهای آمریکا در حال شکل گیری است و درواقع احتمال تحریمهای بیشترهم وجود دارد.
به عقیده نویسنده، بهترین راه برای پیشدستی اقدام کنگره که دولت آمریکا می تواند به آن اشاره کند؛ از طریق نشان دادن این مسئله است که استراتژی کنونی درحال رسیدن به نتایج قابل توجهی است؛ نتیجه ای که البته نیازمند حمایت بین المللی است. از سوی دیگر، واشنگتن می تواند نشان دهد که اگر تحریمهای جدید به کار گرفته شود؛همکاری را دشوارتر خواهد کرد که این امر به نفع هیچ کس نیست.
در پایان این تحلیل بدون توجه به تاثیر نداشتن هرگونه اقدام غرب علیه ایران آمده است : همکاری نزدیک آمریکا و اتحادیه اروپا درجهت توسعه یک استراتژی منسجم چندجانبه با فشارهای مالی و دیپلماتیک بر ایران، محتمل ترین راه برای موفقیت باقی می ماند.
به گزارش مهر، ادعاهای این موسسه غربی در حالی است که ناظران سیاسی معتقدند: با وجود تصویب قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران، موضع ایران مبنی بر ادامه فعالیتهای هسته ای صلح آمیز با وجود فشارهای بین المللی تغییر نکرده و همچنان به برنامه هسته ای خود ادامه می دهد.