سمنان - «وعده» کلیدواژه انتخابات است و گویی بدون آن انتخابات رنگ و بویی ندارد! وعده‌هایی که بعضاً امکان تحقق نداشته و نتیجه‌ای جز افزایش توقعات را به دنبال ندارد.

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: وعده‌های انتخاباتی نامزدهای دور قبل مجلس شورای اسلامی بعضاً بی‌نتیجه و برخی هم به نتیجه رسیده‌اند اما بسیاری از این وعده‌ها دردی از مردم را درمان نساخته‌اند. برخی خیلی دیر عملی شدند و برخی دیگر در صف عملی شدن باقی ماندند.

نگاهی به وعده‌های انتخاباتی نامزدهای یازدهمین دوره انتخابات مجلس در استان سمنان نشان می‌دهد بسیاری از این وعده‌ها در ادوار قبل هم تکرار می‌شدند با این تفاوت که ۵۰ درصد نمایندگان حاضر در مجلس شورای اسلامی از حوزه‌های انتخابیه چهارگانه استان سمنان امروز در رقابت نیستند و رد صلاحیت شدند.

دوباره انتخابات بازار وعده‌های نامزدها را داغ‌کرده اما مردم یادشان نمی‌رود که چهار سال پیش هم همین وعده‌ها بارنگ و بویی متفاوت بیان می‌شدند. وعده‌هایی از جنس حقوق و مزایا، معیشت، درآمد و در یک کلمه اقتصاد! گویا نامزدها بسیار خوب می‌دانند که امروز حرف اول مردم ما اقتصاد است.

برای اینکه بتوانیم وعده‌های نمایندگان را بررسی کنیم اما نیاز است ابتدا عملکردها را در سه بخش شامل ورزش و جوانان، زیرساخت‌هایی مانند آب و راه و همچنین صنعت و اقتصادی دسته‌بندی کنیم و سپس به عملکرد دو نماینده شهرهای بزرگ استان یعنی شاهرود و سمنان بپردازیم چراکه بررسی تمام نماینده‌ها مجالی گسترده می‌طلبد.

آب و راه

نماینده سمنان، سرخه و مهدی‌شهر در دور قبل انتخابات مجلس با چند وعده اقتصادی پای به میدان گذاشت انتقال آب خزر به سمنان برای توسعه کسب‌وکار و رغبت سرمایه‌گذاری بزرگ‌ترین وعده همتی بود که البته محقق نشد هرچند او و نزدیکانش معتقدند همین‌که این طرح توانست پیوست محیط‌زیست و تصویب در صحن دولت را بگیرد یعنی موفقیت طرح اما وقتی می‌توانیم درباره تحقق یک طرح سخن بگوییم که مردم آن را به چشم ببینند موضوعی که در حوزه چشمه روزیه نیز شاهد آن بودیم.

همتی اما چند وعده دیگر هم داشت ازجمله حمایت از تولید و رفع موانع آن‌که البته تا حد زیادی توانست به آن‌ها جامه عمل بپوشاند، مثل کمک به راه‌اندازی چند کارخانه ازجمله داروسازی و … به نظر می‌رسد همتی درزمینهٔ وعده‌هایی ازجمله تصفیه‌خانه فاضلاب، جاده و کری دور شمال شرق، فیروزکوه و جاده نظامی و… چندان موفق نبود.

نماینده شاهرود و میامی در مجلس هم اجرای طرح‌های آبیاری قطره‌ای و تحت‌فشار در شرق استان سمنان را همواره مورد تاکید قرار می‌داد که البته توفیقات بسیار چشم‌گیری در این راستا داشت تا تأثیرات منفی خشک‌سالی در شاهرود و میامی به حداقل برسد هرچند هنوز این تبعات منفی کاملاً رفع نشده‌اند و اهتمام ویژه مسئولان را می‌طلبد.

در حوزه زیرساخت‌ها اما یکی از مسائلی که در دوران نمایندگی حسینی شاهرودی به صورت جدی پیگیری شد تعریض و بهسازی آزادراه شاهرود- آزادشهر بود که بیش از یک دهه قبل عملیات اجرایی آن آغازشده و هنوز در فاز دوم و سوم آن باقی‌مانده است این طرح البته به‌تازگی اعتبارات خوبی گرفته اما مردم چند سال است آن را به همین وضعیت مشاهده می‌کنند. از این طرح گذشته اما کلنگ زنی طرح تقاطع مجن که سال‌ها سال همشهریان را با مخاطرات زیاد جاده‌ای روبرو می‌ساخت یکی از وعده‌هایی بود که بالاخره حسینی شاهرودی به آن جامه عمل پوشاند.

صنعت و معدن و زیرساخت

غرب استان سمنان یعنی گرمسار و سمنان به‌تنهایی ۷۰ درصد کل صنعت استان سمنان را در خود جای داده است، درنتیجه اگر ۷۰ درصد وعده‌های انتخاباتی نامزدهای این شهرها نیز صنعتی باشد چیز چندان عجیبی نیست دراین‌بین اما آن چیزی که بسیار به چشم می‌خورد طرح‌هایی هستند که نیازمند کنسرسیوم‌ها و همچنین سرمایه‌گذاری‌های زیاد هستند که اجرایشان چند سالی به‌طور می‌انجامد.

از آن جمله وعده همتی نماینده سمنان در مجلس دهم درباره تصفیه‌خانه بود که قرار بود با مشارکت هندوستان ساخته شود همچنین ایجاد کارخانه تصفیه نمک حاصل از آب دریای خزر همچنان تکمیل‌نشده است.

همتی اما وعده کمک به شرکت‌های تولیدی مانند ترانسفورماتور سازی سمنان و … را نیز داد که البته باید گفت با کمک دولت این وعده جامه عمل پوشانیده شده است اما چه کسی می‌تواند بگوید که امروز واحدهای تولیدی سمنان بدون مشکل هستند؟

برخی واحدهای صنعتی سمنان امروز با ظرفیت ۵۰ درصد اسمی خود کار می‌کنند و این نشان‌دهنده تأثیرات منفی اقتصاد بر تولید استان سمنان است که برخی از این واحدها علی‌رغم صادرات به کشورهای دیگر هنوز هم با ۴۰ درصد توان اسمی خود کار می‌کنند و برای ارتقای آن کاری صورت نگرفته است.

در شرق استان سمنان وضعیت صنعت اما بدتر است، درمجموع ۱۳ درصد کل صنایع استان سمنان در شاهرود قرار دارد آن‌هم صنایعی که مردم منطقه با سرمایه خودشان ساخته‌اند مثل فولاد، سیمان و … حسینی شاهرودی علی‌رغم اینکه توانست برای صنایعی مانند ذوب‌آهن جدید شاهرود، کاغذ سنگی و… سرمایه‌گذاران خوبی پیدا و اشتغال مناسبی را در آینده نزدیک رقم بزند اما باید گفت در دوران کاری او برخی کارخانه‌ها نیز که با مشکلات کمرشکنی روبرو بودند دوباره جان گرفتند که نمونه آن را می‌توان کارخانه کنستانتره بدانیم.

حسینی شاهرودی اما وعده ارتقای اشتغال در حوزه صنعتی را نیز در شاهرود داده بود که در این راستا واحدهای صنعتی جدیدی در شرف راه‌اندازی و در مرحله ساخت و تجهیز بوده که برخی از آن‌ها هم‌اکنون در شرف جذب نیروی انسانی هستند.

این نماینده مجلس که عضو کمیسیون اقتصاد نیز است و اقتصاد را خوب می‌فهمد اما درزمینهٔ مسائلی چون اخذ مجوز منطقه ویژه اقتصادی شاهرود، میامی، بندر خشک و ناحیه اقتصادی کالپوش نیز موفق عمل کرده که نتایج آن در آینده به‌خوبی دیده می‌شود.

ورزش و جوانان

به‌واسطه فقدان نگاه مثبت در حوزه ورزش و جوانان به نظر می‌رسد اگر بهترین نماینده مجلس دنیا هم در شهرهای استان سمنان بر سرکار بیاید نمی‌تواند کاری از پیش ببرد! استان سمنان به‌وفور طرح‌های ورزشی نیمه‌کاره دارد که ۸۰ درصدشان هم یادگار دولت قبل هستند.

آن زمان که در یک جلسه ایجاد شش ورزشگاه در استان سمنان مصوب شد و آن‌طور که امروز روند ساخت آن‌ها طول کشیده، در ۲۰ سال مردم رنگشان را هم نخواهند دید. وعده همتی اما نگاه مثبت به تجهیزات ورزشی و حوزه جوانان بود. ورزشگاه ۱۵ هزارنفری سمنان از جمله طرح‌هایی بود که در زمان او افتتاح شد و این وعده وی به نتیجه نشست اما سوال اساسی این است که در دیگر بخش‌ها و شهرهای حوزه انتخابیه سمنان چطور؟

امروز مهدی‌شهر، شهمیرزاد و سرخه از فقدان یک زمین مناسب برای بازی‌های تیمی، امکانات ویژه ورزش‌های گروهی، رزمی و البته تجهیزات هیئات ورزشی در رنج است وعده‌ای که به نظر می‌رسد به‌خوبی عملی نشده است.

در شاهرود و میامی نیز وضعیت تقریباً مشابه است با این تفاوت که همان ورزشگاه ۱۵ هزارنفری را نیز مردم شاهرود به چشم ندیده‌اند هرچند با پیگیری‌های حسینی شاهرودی هم رقم اعتباری خوبی برای این طرح به‌جای مانده از گذشتگان اخذشده و هم توانسته فاز یک آن را به‌زودی تکمیل کند.

علی‌رغم افتتاح استخر در بی ارجمند و میامی باید اذعان کرد که وضعیت ورزش در حومه شاهرود درخورشان مردم و جوانان این شهرستان‌های مستعد نیست. جوانانی که نشان داده‌اند در رشته‌های انفرادی مانند رزمی، بیاتلون، شطرنج و … قهرمانی جهان را هم حتی به ارمغان آورده‌اند اما در رشته‌های تیمی به‌واسطه فقدان امکانات مناسب چنین چیزی رخ نمی‌دهد.

البته باید اذعان کرد که وزارت ورزش و جوانان نیز به واسطه وضعیت بد اقتصادی کشور درمجموع عملکرد خوبی در این زمینه نداشته و علناً در بسیاری طرح‌ها و اقدامات کاری چشم‌گیر از دست هیچ نماینده‌ای برای کوتاه مدت برنمی‌آید.

وعده‌هایی که تازگی ندارند

ربع قرن پیش مرحوم حجت الاسلام سید حسین حسینی شاهرودی پشت تریبون مجلس قرار گرفت و در اولین نطق خود گفت مشکل شاهرود آب، جوانان، بیکاری، سرمایه‌گذاری و کشاورزی است نماینده بعد از وی در مجلس همین‌ها را با همین ترتیب بیان کرد، موسوی شاهرودی دوباره همین‌ها را گفت کاظم جلالی سال‌ها بعد دوباره همین موارد را گفت ۱۶ سال بعد حسینی شاهرودی بازهم همین‌ها را این بار با ترتیب دیگری گفت. این نشان می‌دهد که یک جای کار برای رفع تشنگی مردم در استان سمنان می‌لنگد.

همان‌طور که نمایندگان ادوار سمنان به مسئله‌هایی مانند آب، جوانان، تولید و سرمایه‌گذاری و راه اشاره کرده‌اند و هنوز هم می‌کنند. سوال این است که چرا باوجود ربع قرن هنوز مشکلات استان یکسان محسوب می‌شود آیا نمایندگان به اقتضای کارشان همه‌کاره هستند؟ یا پای دولت در میان است؟

همان‌طور که علی‌رضا معصومی مدرس دانشگاه در رشته جامعه‌شناسی می‌گوید: این سکه دو رو دارد نخست اینکه نمایندگان باید بدانند که مشکلات یک‌شبه پدید نیامده‌اند که یک‌شبه نیز بتوان آن‌ها را حل کرد پس نباید وعده بیخود به مردم داد، برای مثال خشک‌سالی در بدو پیروزی انقلاب اسلامی و نهضت حفر چاه در سراسر استان سمنان به مدت ۴۰ سال پدید آمده و نباید با وعده‌هایی حل کردن این مشکلات را مطرح و توقعات مردم را افزایش داد یا موضوع بیکاری و اشتغال‌زایی مسائلی هستند که با یک وعده نمی‌توان آن‌ها را حل کرد و به مجموعه‌ای از عوامل بستگی دارند.

معصومی معتقد است: نامزدها علناً نباید وعده‌هایی دهند که نتوان آن‌ها را عملی کرد برای مثال هر چهار نماینده استان سمنان در مجلس موضوع راه‌آهن شمال-جنوب را از حوزه انتخابیه خودشان مطرح کرده‌اند، حسینی شاهرودی اینچه برون- شاهرود –طبس که البته وی از اعلام موافقت سه کنسرسیوم برای اجرای طرح خبر داده است، حسن بیگی نیز گرگان- علی آباد- دامغان – جنوب، سمنان، فیروزکوه – سمنان- تهران و حتی گرمسار هم راه آهن شمال را از این شهرستان بیان کرده‌اند که در وهله نخست باید گفت این قبیل طرح‌ها اعتباراتی تریلیون تومانی می‌طلبد در نتیجه نیازمند کنسرسیوم‌های بین‌المللی هستند و ایران به تنهایی قادر به انجام آن نیست چه برسد به یک حوزه انتخابیه در ضمن بالاخره اگر هم قرار باشد چنین طرحی اجرا شود یک مورد آن برای کل ایران کافی است نه چهار مورد در استان سمنان!

وی گفت: در این بین اما باید مردم هوشیار باشند و به وعده‌های غیر علمی و عملی مانند انتقال برخی ادارات کل مانند راه آهن شمال‌شرق (۱) و خطوط لوله و مخابرات نفت شمالشرق کشور و دیگر مسائل مرتبط با نقشه راه‌ها و جاده سازی و … گوش فرا دهند چرا که همگی وعده‌هایی نشدنی هستند.

در نهایت باید دید بازار وعده‌ها که چند روزی است در استان سمنان دوباره شکل گرفته مردم و افکار عمومی را به چه سمتی هدایت می‌کند. بهتر است به جای وعده‌ها، عملکرد گذشته و برنامه‌ها ملاک تعیین نامزدها باشند.