به گزارش خبرنگار مهر، استاد ابوالحسن خوشرو خنیاگر موسیقی نواحی و پیشکسوت موسیقی بومی مازندران پس از تحمل یک دوره بیماری شامگاه شنبه دار فانی را وداع کرد.
ابوالحسن خوشرو متولد ۱۳۲۵ روستای ساروکلای قائم شهر و فارغ التحصیل انستیتو امور هنری تهران است، او از دوران کودکی و نوجوانی تحت تشویق خانواده، شیفته موسیقی فولکلوریک مازندران شد و از همان سال‌ها به فراگیری و نواختن سازهای بادی و کوبه ای پرداخت.
خوشرو با الهام از شیوه استادان منطقه از جمله نظام شکارچیان و صفی الدین محمدی، زمزمه‌های کتولی، امیری، طالبا و… را تجربه کرد و به خواندن روی آورد. او یکی از برجسته‌ترین خوانندگان و نوازندگان استان بوده و شاگردان زیادی را آموزش داده و در بسیاری از آلبوم‌ها و کنسرت‌های موسیقی حضور داشته است.
وی چندی پیش موفق به دریافت نشان درجه یک هنری شده بود، وی آفرینشگر خوانش تازه‌ای از آواز تبری و احیاگر حماسه‌های پنهان سرزمین مادری است، بی‌شک صدای او صدای درختان هیرکانی است که پا در زمین و سر به خورشید دارند.
وی با تسلط در ردیف‌های آوازی و دقت در رفتار کلمه، اتفاقی فراهم کرد تا در کم کردن اندوه و فراوانی شادی‌های مردم نقشی غیر قابل انکار داشته باشد. از ویژگی‌های ممتاز استاد خوشرو تأثیر فزاینده بر جوانان در پیروی از لحنی است که پیوند سنت و مدرنیته است.
عباس زارع مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران در گفتگو با خبرنگار مهر با تأیید خبر درگذشت استاد ابوالحسن خوشرو افزود: مراسم تشییع و تدفین این هنرمند اطلاع رسانی می‌شود.
آوازهای استاد خوشرو با زندگی مردم پیوند خورده است
وی همچنین پیامی به مناسبت درگذشت استاد خوشرو آورده است: «استادابوالحسن خوشرو "سرمایه‌ای از فرهنگ و هنر مازندران، آخرین آواها و نواها را خواند و نواخت و از دیار خاک کوچ کرد و ضایعه‌ای دیگر برای هنر موسیقی بومی مازندران بر جای گذاشت.
استاد خوشرو، آوازها و نغمه‌هایی را که با جان و زندگی مردم پیوند خورده است، در قلب خود داشت و در انتقال آن به نسل جوان و معرفی موسیقی اصیل بومی مازندران که ریشه در تاریخ و فرهنگ غنی و دیرپای این دیار دارد، جدیت ستودنی داشت.
موسیقی مازندران گرچه هنرمند ارزشمند و تأثیرگذاری را از دست داده، اما آواها و نواها و اجرای‌های به یادماندنی اش همیشه در یادها خواهند ماند.
امید است با ثبت آثار ارزشمند این هنرمند بزرگ موسیقی بومی مازندران که بخشی مهمی از تاریخ و فرهنگ این سرزمین است، همه نغمات و آواهای دلنشین موسیقی اصیل مازندران حفظ شود و بیش از گذشته معرفی و ارائه شود.
درگذشت استاد ابوالحسن خوشرو را به جامعه فرهنگ و هنر بویژه اهالی موسیقی و همه مردم مازندران تسلیت می‌گویم و برای این هنرمند گرانقدر عالی‌ترین درجات را از درگاه خداوند آرزو دارم.