حجت الاسلام محمد الهی منش در گفت و گو با خبرنگار مهر، به توضیحاتی در ارتباط با شبهات پیش آمده درباره انجام مناسک مذهبی و عبادی با توجه به شیوع کرونا در کشور پرداخت و اظهار داشت: مدتی است که با آمدن ویروس کرونا، اختلافاتی در باب برخی مصادیق مناسک مذهبی و عبادی پیش آمده است و برخی موافق ضد عفونی کردن اماکن مقدس هستند و برخی با بوسیدن ضریح مقدس به این کار اعتراض می کنند.
وی در ادامه با اشاره به اینکه به اعتقاد شیعیان، مقام ائمه هدی (ع) بالاتر از انبیای الهی است و بر این اساس شفای بیمار و بینا کردن نابینا و زنده کردن مردگان کمترین کاری است که از حضرات امید واثق داریم، ابراز داشت: همه ما شیعیان اهل بیت را دوست داریم و به عشق آن بزرگواران برای زیارتشان به حرم های ایشان و فرزندان واجب التعظیم ایشان می رویم و دلمان می خواهد که قبور شریف ایشان را در آغوش بگیریم اما مع الاسف و الحزن نمی توانیم قبر شریفشان را در آغوش بگیریم و لذا ضریح مقدسشان را می بوسیم و احترام می گذاریم.
اعتقادات شیعه باید مطابق با فرمایشات حضرات معصومین و نه دلخواه خود باشد
کارشناس فقه و احکام نمایندگی مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی اصفهان با اشاره به اینکه اعتقادات ما باید مطابق با واقع و فرمایشات حضرات معصومین باشد و نباید مطالبی بگوئیم یا کارهایی بکنیم که موجب وهن مذهب شود، ابراز داشت: در روایات فراوان، عقل به عنوان حجت باطنی معرفی شده تا آنجا که خداوند در قرآن کریم فرموده است که «به واسطه ی عقل پاداش و عقاب می دهم».
وی با اشاره به توصیه های اسلام و ائمه اطهار در باب رعایت بهداشت و نظافت تاکید کرد: یکی از ویژگی های بارز اهل بیت (ع) رعایت نظافت و توصیه به مباحث بهداشتی بوده است تا آنجا که «نظافت» را جز لشکریان عقل بر شمردند.
ضد عفونی کردن حرم اهل بیت و شبهه تعارض با مقام شافی بودن حضرات معصومین
حجت الاسلام الهی با اشاره به این شبهه که آیا ضد عفونی کردن حرم اهل بیت با مقام شافی بودن حضرات در تعارض نیست، گفت: اتفاقاً باید این سوال را از خود بپرسیم که آیا ازدحام جمعیت در حرم های ائمه اطهار و همچنین بوسیدن ضریح مقدس ایشان در شرایط فعلی (که ویروس مهلک و مسری است) مطابق خواست و فرمایش حضرات معصومین یا اینکه مخالف با ایشان است.
وی تصریح کرد: به عبارت دیگر، اینکه نرفتن به اماکن مقدسه و یا رفتن به آنجا و نبوسیدن ضریح مقدس در شرایط کنونی که شرکت در مجامع عمومی که همه مردم بهداشت فردی را رعایت نمی کنند یا برخی اصلاً نمی دانند که ناقل ویروس و بیماری هستند نشانه ضعف بی دینی یا ضعف ایمان است یا رفتاری کاملاً عاقلانه و مطابق با دین است؛ پاسخ به شکل قطعی بر هر انسان عاقل و دین داری مشخص است.
تغییر احکام واجب شرعی با خوف از ترس و مرض!
کارشناس فقه و احکام نمایندگی مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی اصفهان با تاکید بر اینکه ما نمی توانیم حکم ارشادی شرع یعنی این مطلب که «خود را به دست خود، به هلاکت نیفکنید» را که مطابق با حکم قطعی عقل است نادیده بگیریم، ابراز داشت: در دین مبین اسلام، خوف و ترس از مرض، احکام واجبی مثل وجوب تطهیر با آب را به تیمم و وجوب روزه را به حرمت روزه تبدیل می کند و مسری بودن بیماری وجوب غسل و تیمم را بر می دارد.
وی تصریح کرد: در شرایطی که با خوف مرض وجوب برداشته می شود اگر خوف هلاکت نفس باشد به یقین به طریق اولی تبدیل به حرمت می شود و بر فرض که حکم اولیِ حضور در مجامع عمومی و از باب نمونه مساجد و حرم های مقدس و بوسیدن اعتاب مقدسه واجب باشد که نیست، این امور با خوف «ضرر جانی» عنوان ثانوی پیدا کرده و تبدیل به حرمت می شود.
ارتباط بوسیدن حرم ائمه اطهار و شفا گرفتن؛ آری یا خیر؟!
حجت الاسلام الهی به موضوع مهمی دیگری در ارتباط با شفا دادن توسط ائمه اطهار پرداخت و تصریح کرد: در این مبحث در میان بین بعضی از امور مانند شافی بودن ائمه و شافی بودن ضریح شریفشان خلط مبحث شده است، صحبت این است که آیا خود ضریح شفا یا خود حضرات می دهند و آیا شفا گرفتن از ائمه (ع) متوقف بر حضور در حرم و یا متوقف بر بوسیدن ضریح است؟! و آیا با بوسیدن عرض ارادت می کنیم یا شفا میگیریم؟!.
وی با اشاره به این مطلب که اماکن مقدسه هم گاهی سهواً توسط بعضی از زوار یا کودکان نجس می شوند، گفت: اگر درب یا ضریح سهواً نجس شود همه حکم به تطهیر می کنند و این امر سریعاً به خادمان اطلاع داده می شود تا تطهیر شود.
تطهیر نجاست در اماکن مقدس آری؛ زدودن ویروس مهلک از حرم خیر؟!
کارشناس فقه و احکام نمایندگی مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی اصفهان خطاب به افراد شبهه افکن در ارتباط با عدم ضرورت ضدعفونی اماکن مقدسه ابراز داشت: تاکنون دیده نشده است که کسی بگوید که نجاست در مساجد یا حرم ها نجاست نیست و نیاز به تطهیر ندارد، بر این اساس اگر مثلاً ضریح مقدس خونی می شد شما می رفتید و دست به خون می زدید؟، حال چگونه است که می خواهیم بگوییم میکروب یا ویروس بیرون حرم با داخل حرم فرق دارد یعنی ویروس مهلک در داخل حرم، دیگر اثر خود را ندارد؟.
وی اضافه کرد: باید از این افراد بپرسیم که مگر تعدادی از امامان ما با سم به شهادت نرسیدند و مگر اهل بیت (ع) بنا داشته و دارند که جلوی تاثیر گذاری اسباب و مسببات این عالم را در حرم شریفشان بگیرند؛ ما الدلیل علی ذلک؟.
حجت الاسلام الهی با تاکید بر اینکه این دنیا با قوانین طبیعی که خداوند عالم برگزیده است و نه با معجزه پیش می رود، تاکید کرد: یادمان نرفته است که روز عاشورای سال گذشته در اثر ازدحام جمعیت در حرم مطهر آقا امام حسین (ع) چندین تن از محبین حضرتش در هنگام عزاداری از دنیا رفتند، در حالی که امام حسین روحی له الفدا اختصاصاتی مانند شفا بخشی تربت ایشان و جواز خوردن تربت ایشان به قصد استشفا دارند که حتی دیگر ائمه هدی نداشته اند؛ حال اگر تربت مولایمان که تردیدی در شافی بودنش نیست نجس شود می توان بدون تطهیر آن استشفا به او شود؟ چه فرقی بین نجاست و میکروب و ویروس هست؟!.
محدودیت و ممنوعیت تردد در اماکن مقدسه به دلیل خوف از ضرر مطابق مبانی دینی است
وی با اشاره به اینکه همانطور که تطهیر اماکن مقدسه بی اشکال است ضد عفونی آنها نیز بی اشکال است، اظهار داشت: اگر تردد در اماکن مقدسه به علت بی مبالاتی زائرین خوف ضرر ایجاد کند باید به طور موقت محدود و ممنوع باشد واگر هم بتوان با رعایت بهداشت و کنترل در ورود افراد مبتلا زمینه را برای ورود علاقه مندان ایجاد کرد مطلوبیت و محبوبیت آن بی اشکال است.
کارشناس فقه و احکام نمایندگی مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی اصفهان با دعوت زا همگان برای تعقل و اندیشه پیش از بیان یا باور هر حرف و سخن نابجا و غیراقلانه درباب مقدسات دینی تاکید کرد: باید مراقب باشیم که خدای نکرده به جای زینت بودن مایه ی ننگ برای اهل بیت نشویم و به جای اتحاد و همدلی و همکاری با دیگر برادران زحمت کش در امور پزشکی کشور و پیدا کردن راهی برای جان هموطنان و عزیزانمان؛ سد راه بشویم و با توبیخ و تحقیر یکدیگر موجب اذیت یکدیگر را فراهم کنیم.