به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از سی جی تی ان، فسیل یادشده در جریان یک مأموریت تحقیقاتی در سال ۲۰۱۴ کشف شده بود، اما برآورد دقیق طول عمر آن تا به امروز به طول انجامیده بود.
پس از بررسی‌های مفصل بر روی این فسیل در موزه لاپلاتای آرژانتین و با همکاری محققان دانشگاه ملی ماتانزا سرانجام مشخص شد که پوست یادشده به یکی از انواع اولیه پنگوئن‌های ماقبل تاریخ موسوم به Palaeeudyptes gunnari تعلق دارد.
پنگوئن یادشده در دوره ائوسن که از حدود ۵۶ تا ۳۴ میلیون سال پیش ادامه داشت، در قطب جنوب زندگی می کرده است. در این دوره آب‌وهوای زمین به‌طور چشمگیری گرم و مرطوب بوده، به‌طوری که اوایل دوره ائوسن گرم‌ترین آب‌وهوای ۱۰۰ میلیون سال گذشته زمین را داشته‌است.
تنوع‌یابی پستانداران و پرندگان که در دوره قبلی زمین شناسی یعی پالئوسن آغاز شده‌بود در دور ائوسن ادامه یافت و در دوره ائوسن بسیاری از انواع پستانداران جدید یعنی نیاکان فیل، کرگدن، اسب، خوک و گاو ظاهر شدند و خزندگان تنومند از بین رفتند. نخستین علف‌های امروزی نیز در دوره ائوسن پدید آمدند.
محققان می‌گویند فسیل یادشده که برای اولین بار در جهان کشف شده، مربوط به بال پنگوئن مذکور است و با بررسی آن می‌توان در مورد وضعیت استخوان‌های این پنگوئن نیز حدس‌هایی زد.