محمدرضا منصوری رییس انجمن مدیران تولید سینما در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به مهمترین اولویتهای سینمای ایران در سال ۹۹، گفت: معتقدم در سال ۹۹، اولویت اول سینما این است که «خانه سینما» قانونی شود تا بتوانیم از طریق قانونی شدن خانه سینما، مجامع صنفی خود را برگزار کنیم. به این معنا که بعد از سالیان سال خانه سینما هنوز ثبت قانونی نشده و این امر به این دلیل است که اصناف ما ثبت وزارت کار نشدهاند و از ۳۲ صنف خانه سینما شاید ۱۰ تا ۱۵ صنف ثبت قانونی شدهاند.
وی بیان کرد: این در حالی است که زمانی خانه سینما قانونی میشود که صنوف زیرمجموعه آن بهصورت قانونی ثبت وزارت کار شده باشند، اگر خانه سینما قانونی نشود، صنوف زایش ندارند به این معنا که مجبوریم اعضای هیات مدیره را تکرار کنیم، اگر خانه سینما قانونی شود، از طریق ثبت اصناف در وزارت کار میتوانیم مجامع را برگزار کنیم.
مدیر تولید فیلم «درخت گردو» با اشاره به اینکه که باید همزمان با قانونی شدن خانه سینما، اعضای خانه را واقعی کنیم، توضیح داد: متاسفانه ما با خانه سینمایی مواجه هستیم که برخی از اعضای آن واقعی نیستند. به این معنا که افرادی در خانه سینما هستند که متاسفانه نه فعالیت صنفی دارند و نه فعالیت حرفهای. این امر باعث میشود که تعداد اعضای خانه سینما بیشتر شود، وقتی تعداد بالا میرود و اعضای آن اعضای واقعی نباشند، نمیتوان امکانات بیمهای و رفاهی را در بین این تعداد از اعضا تقسیم کرد چرا که خانه سینما بودجه محدودی برای خدمات رسانی به اعضا دارد.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود تاکید کرد: معضل بعدی که با آن مواجه هستیم بحث بیمه است، منظور از بیمه پیش از هر چیز بیمه تامین اجتماعی است، زمانی که میگوییم بیمه تامین اجتماعی یعنی بحث بازنشستگی را مطرح میکنیم که متاسفانه در حال حاضر اعضای خانه سینما در صورت بازنشسته شدن تنها بین یک تا یک و نیم میلیون تومان حقوق میگیرند که این مساله اصلا در شأن اعضای خانه سینما نیست.
رییس انجمن مدیران تولید گفت: فکر میکنم بیمه تامین اجتماعی و بیمه بازنشستگی باید در اولویت فعالیتهای صنفی در سال آینده قرار گیرد که البته در این زمینه هنوز به جایی نرسیدهایم. مساله دیگر صندوق بیکاری است که بعد از گذشت سالها هنوز نتوانسته شکل بگیرید. اگر بتوانیم بیمه بیکاری را اجرایی کنیم میتوانیم از طریق بیمه بیکاری برای اعضایی که به هر علتی نمیتوانند در سینما کار کنند، پشتوانه مالی فراهم کنیم.
وی تاکید کرد: بیمه بعدی که از مساله بسیار مهمی برخوردار است، بیمه درمانی است، در بیمه درمانی چه از طریق تامین اجتماعی و یا چه از طریق بیمههای تکمیلی هنوز مشکلاتی وجود دارد، یعنی در سال ۹۸ خانه سینما با یک بیمه تکمیلی قرارداد داشت که بیمه خوبی نبود و همه اعضای خانه سینما از آن ناراضی بودند.
این مدیرتولید ادامه داد: مورد بعدی که در سال ۹۹ باید مورد توجه قرار گیرد، اجرایی شدن «قرارداد تیپ» است، در قراردادهای تیپ هنوز رابطه بین کارفرما و کارگزار به درستی تعریف نشده است در واقع اعضای خانه سینما همچنان در بخش قراردادها دچار مشکل میشوند. اگر مشکل قراردادهای تیپ حل شود مسائل استانداردسازی در سینما حل میشود.
منصوری در پایان گفت: مورد آخر نیز بحث تامین امنیت حرفهای و شغلی است یعنی باید بتوانیم با واقعی کردن صنوف، امنیت حرفه ایی را برای اعضا فراهم کنیم، اگر این اتفاق رخ دهد میتوانیم در بخش نیروی انسانی در سینما استانداردسازی کنیم.