خبرگزاری مهر - گروه ورزشی: سال ۹۸ برای ورزش ایران در شرایطی به پایان رسید که مثل سایر بخشهای کشور تلخیها و شیرینیهای زیادی را تجربه کرد. تلخیهایی چون شکستهای غیرمنتظره برای تیمهای ملی و ورزشکاران و پیروزیهایی چون قهرمانی در آسیا و سهمیههایی که برای المپیک و پارالمپیک کسب شد.
در این میان برخی رشتهها با موفقیتهای بیشتری همراه بودند و برخی درگیر حاشیههایی شدند که مدیران و مسئولان آنها را از مسیر اصلی خارج کرد و اتفاقات ریز و درشت دیگری را رقم زد.
پایان سال ورزش هم مثل سایر بخشها تحت تأثیر ویروس کرونا قرار گرفت و تمامی اردوها، تمرینات و مسابقات تعطیل شد.
وزارت ورزش؛ خروج از مسیر اصلی
بزرگترین دردسر وزارت ورزش دو تیمی بودند که بخش عمده ای از انرژی و وقت وزیر ورزش را به خود اختصاص دادند. دو تیمی که عملاً نباید زیر مجموعه وزارت ورزش باشند اما حضورشان پاشنه آشیل وزیر و وزارت شده است. استقلال و پرسپولیس با کوهی از مشکلات روی دوش وزیر سال ۹۸ را هم به پایان بردند و انتخابهای نادرست و پرحاشیه برای مدیریت این دو باشگاه و کادر فنی آنها بالاترین حجم از اتفاقات وزارت ورزش را رقم زد.
درگیر بودن وزیر ورزش و مجموعه اش با این دو باشگاه عملاً وزارت ورزش را از مسیر اصلی اش که باید رسیدگی به همه امور ورزش باشد خارج کرد و کمتر فرصتی پیش آمد که به کارهای بنیادی و زیرساختی ورزش رسیدگی شود.
با این حال مسعود سلطانی فر به عنوان نفر اول ورزش تلاش زیادی کرد که در سفرهایش به استانهای مختلف زیرساختهای ورزش را به سمت جلو حرکت دهد. اما مثل همه سالهای گذشته و ادوار قبل، اتفاق خاص و ویژه ای در زیر ساختها رخ نداد و ورزش همچنان از این ناحیه کمبودهای زیادی را احساس میکند.
کمیته ملی المپیک؛ بی دغدغه اما نگران
این کمیته سال ۹۸ را در شرایطی به پایان برد که برای سال آینده یک نگرانی و دغدغه بزرگ دارد؛ «آیا بازیهای المپیک ۲۰۲۰ سر موقع برگزار میشود؟». البته پاسخ به این پرسش ارتباط مستقیم با کرونا دارد و با وجود اینکه کمیته بین المللی المپیک تاکید کرده است که مسابقات به موقع برگزار خواهد شد اما این ابهام وجود دارد که با گسترش و جهانی شدن کرونا احتمال تعویق بازیها وجود دارد.
با این حال کمیته ملی المپیک که بودجه لازم برای حضور در المپیک را تأمین کرده و هیچ دغدغهای در این زمینه ندارد، نگران زحماتی است که برای سروسامان دادن به کاروان داشته و برنامه ریزی هایش را برای رفتن به توکیو انجام داده است.
در این میان سیدرضا صالحی امیری به عنوان رئیس کمیته المپیک تلاش کرد فضای ورزش را آرام نگه دارد و با ارتباط خوبی که بین این کمیته و وزارت ورزش برگزار کرد، بخش عمده ای اتفاقات ناخوشایند سالهای گذشته و اختلافات زشت بین این دو نهاد را از بین برد. ضمن اینکه با ارتباطات خوبی که بین کمیته و دولت برقرار کرد، توانست بودجه لازم برای ورزش را به موقع تأمین کند و یکی از دغدغههای بزرگ ورزش را از بین برد.
فدراسیون فوتبال؛ آشفته و رو به سقوط
فوتبال را نمیتوان با سایر رشتهها مقایسه کرد. رشتهای پرطرفدار بین علاقمندان به ورزش که همواره با حاشیههای ریز و درشت هم همراه است. فدراسیون فوتبال در سال گذشته به خاطر رفت و آمدهایی که در رأس مدیریت باشگاه و تیم ملی فوتبال ایران صورت گرفت با اتفاقات زیادی همراه بود.
بعد از جدایی کارلوس کی روش که هشت سال سرمربی تیم ملی ایران بود، مارک ویلموتس به عنوان جانشین وی انتخاب شد اما عمر حضور او در تیم ملی دوام زیادی نداشت و پس از کسب نتایج ضعیف با این تیم قراردادش را در اقدامی عجیب فسخ کرد تا کار طرفین به شکایت در فیفا کشیده شود.
به دنبال این اتفاق و ابهاماتی که در مورد قرارداد ویلموتس وجود داشت، مهدی تاج رئیس فدراسیون قبل از پایان مهلت چهار ساله ریاستش از مسئولیتش کناره گیری تا ابهامات بیشتر شود.
این پایان اتفاقات عجیب و پرحاشیه در فدراسیون فوتبال نبود چرا که انتخاب دراگان اسکوچیچ حرف و حدیثهای جدیدی را برای تیم ملی ایجاد کرد و ابهامات در مورد انتخاب وی را بیشتر و موجی از انتقادات را متوجه فوتبال ایران کرد.
فدراسیون فوتبال با رفتن تاج دوره جدیدی را تجربه کرد. حضور حیدر بهاروند به عنوان سرپرست این امیدواری را ایجاد کرد که با برگزاری مجمع تکلیف رئیس آینده مشخص شود اما ایرادهایی که فیفا به اساسنامه فوتبال وارد کرد، این انتخابات را هم به تعویق انداخت تا روزهای سخت و پرحاشیه فدراسیون ادامه داشته باشد. از سوی دیگر کوهی از مشکلات مالی و بدهیهای سنگین فدراسیون را رو به سقوط سوق داده و مشکلات آن را دو چندان کرده است.
سهمیههای امیدبخش برای ورزش
هر چند ورزش ایران در سال ۹۸ شکستها و ناکامیهایی را هم تجربه کرد، اما کسب سهمیههای حضور در المپیک و پارالمپیک نقطه امیدبخش برای سال آینده است. در این میان اما کسب سهمیه تیمی در والیبال، بسکتبال و شمشیربازی شیرینی و حلاوت دیگری داشت.
هر چند هنوز برخی رشتههای دیگر امیدوار به کسب سهمیه در رقابتهای گزینشی هستند اما عبور ورزش ایران از کسب ۵۲ سهمیه مایه امیدواری برای سال آینده است تا با کسب سهمیههای بیشتر، حضور پرتعدادی در بازیهای المپیک توکیو داشته باشیم.
در این میان البته برخی ورزشکاران هم که امید زیادی به کسب سهمیه آنها وجود داشت نتوانستند به موفقیت برسند. هر چند که رشتهای مثل کاراته که برای نخستین بار حضور در المپیک را تجربه میکند، با کسب چهار سهمیه پایان خوشی برای ورزش ایران رقم زد.
زیر ساختهایی که همچنان پاشنه آشیل ورزش است
جدا از بحث نتیجه و کسب سهمیههای المپیک، آنچه میتواند به عنوان متر و معیاری برای پیشرفت ورزش در نظر گرفته شود، توسعه و گسترش زیرساخت ها برای رشتههای مختلف است که موفقیت تیمها بدون آنکه به دست نخواهد آمد.
زیرساختهایی که سالهاست به عنوان بزرگترین ضعف ورزش از آن یاد میشود و همچنان هم پاشنه آشیل این حوزه به شمار میرود. با وجود اینکه برخی سالنها و ورزشگاههای کوچک تکمیل و افتتاح شد اما همچنان ورزشگاهها و سالنها و اماکن ورزشی با کمترین استاندارد روز دنیا به ورزشکاران خدمات میدهند و ورزشگاه یا سالن استاندارد جدیدی برای ورزش ساخته نشد که بتوان به عملکرد مدیران این بخش نمره قبولی داد.
ورزش ایران بیش از هر چیز دیگری به توسعه و گسترش زیرساختها نیاز دارد تا بتواند هم تیمها و باشگاههای خوبی داشته باشد و هم میزبانیهای بین المللی را در رشتههای مختلف بگیرد. اتفاقی که در سال ۹۸ به کمترین شکل ممکن نمود پیدا کرد و خیلی از میزبانیها هم از دست رفتند.
تغییرات پرتعداد نگران کننده
یکی از بزرگترین ایرادهایی که میتوان به مدیریت ورزش در سال ۹۸ گرفت، رفت و آمدهای زیادی در فدراسیونها، باشگاهها و تیمهای مختلف بود که نشان میدهد «ثبات مدیریت» در این بخش هیچ جایگاهی ندارد. از مدیران استقلال و پرسپولیس گرفته تا فدراسیونهای مختلف ورزشی که در طول سال بارها دستخوش تغییرات شدند و اجازه ندادند برنامهای حتی کوتاه مدت در این بخشها به اجرا درآید.
این تغییرات حتی در بدنه خود وزارت ورزش هم چشمگیر بود و برخی مدیران این وزارتخانه به فدراسیونهای مختلف رفتند و معاون ورزش قهرمانی این وزارتخانه هم تغییر کرد و با رفتن محمدرضا داورنی به فدراسیون والیبال، مهدی علی نژاد از ووشو به معاونت ورزش قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش رفت تا فصل جدیدی را تجربه کند.
فشارهای بین المللی بر ورزش ایران
بخشی از اتفاقاتی که در سال ۹۸ برای ورزش ایران رقم خورد ناشی از فشارهای بین المللی بود که توسط برخی فدراسیونهای جهانی یا مخالفان شرایط فعلی رقم خورد. نمونه آن فشارهایی بود که از سوی فدراسیون بین المللی جودو به ایران وارد شد و در نهایت منجر به تعلیق این رشته و پناهنده شدن سعید مولایی شد. این اتفاق در رشتههایی مثل شطرنج هم به گونهای دیگر رقم خورد و حاشیههایی را برای ورزش ایران بوجود آورد.
در فوتبال هم برخی اتفاقات داخلی و تصمیماتی که با فشار کشورهای مثل عربستان به کنفدراسیون فوتبال آسیا رقم خورد، منجر به سلب میزبانی نمایندگان کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا شد.
مهمترین اتفاقات ورزش ایران در سال ۹۸
* ۴ اردیبهشت: تیم ملی کشتی آزاد ایران قهرمان آسیا شد
* ۲۶ اردیبهشت: تیم فوتبال پرسپولیس برای سومین بار متوالی قهرمان لیگ برتر شد
* ۱۳ خرداد: تیم فوتبال پرسپولیس با قهرمانی در جام حذفی در طول یک سال دو جام گرفت
* ۲۶ خرداد: برانکو ایوانکوویچ به دنبال دریافت نکردن مطالباتش از پرسپولیس رفت
* ۶ مرداد: تیم والیبال جوانان ایران قهرمان جهان شد
* ۱۷ شهریور: تیم ملی بسکتبال ایران به بازیهای المپیک توکیو صعود کرد
* ۲۷ شهریور: فدراسیون جهانی جودو، فدراسیون ایران را تعلیق کرد
* ۳۰ شهریور: تیم ملی والیبال ایران قهرمان آسیا شد
* اول آبان: تیم ملی ساندای ایران قهرمان جهان شد
* ۱۳ آذر: مارک ویلموتس قراردادش را با فدراسیون فوتبال ایران فسخ کرد
* ۵ دی: آندره استراماچونی از سرمربیگری تیم فوتبال استقلال کنار رفت
* ۸ دی: مهدی تاج از ریاست فدراسیون فوتبال استعفا کرد
* ۲۲ دی: تیم ملی والیبال ایران به المپیک ۲۰۲۰ توکیو صعود کرد
* ۲۷ دی: کنفدراسیون فوتبال آسیا نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان را از میزبانی محروم کرد
* ۱۷ بهمن: دراگان اسکوچیچ سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شد
* ۱۱ اسفند: سیامند رحمان قهرمان دو دوره بازیهای پارالمپیک در سن ۳۱ سالگی به دلیل ایست قلبی درگذشت.