خبرگزاری مهر، گروه بین الملل - مهدی دستگردی: سرزمین های اشغالی فلسطین در آغاز سال گذشته وارد دومین سال راهپیمایی بازگشت بعنوان یک معادله جدید در شکل گیری مبارزه فلسطینی ها با رژیم فلسطینی بود.
معادله ای که شیوه مبارزه را تغییر داد و هزینه های هنگفتی به ارتش اسرائیل وارد کرد. بالن های آتش زا که به سمت مستعمره های صهونیست نشین پرتاب می شد، خسارت های زیادی به زمین های کشاورزی شهرک نشینان وارد کرد.
از سویی دیگر بیش از نیمی از توان ارتش اسرائیل و نیز تصمیم گیران سیاسی تل آویو صرف مقابله با این شیوه جدید بود.
مسالمت آمیز بودن این راهپیمایی نیز باعث شده بود تا رژیم صهیونیستی نتواند در برابر افکار عمومی جهان بهانه ای برای تکرار نسل کشی های خود بیابد هر چند در تیراندازی های هدفمند تک تیراندازان اسرائیلی دهها فلسطینی به شهادت رسیدند.
نکته مهم راهپیمایی بازگشت بعنوان یک معادله جدید این بود که در شرایط تلاش امریکا و اسرائیل برای حذف فلسطین و نیز انتقال سفارت امریکا از تل آویو به قدس برای به رسمیت شناختن قدس بعنوان پایتخت اسرائیل و معامله قرن و در سایه شوم عادی سازی روابط با اعراب این راهپیمایی تمام نگاهها را به خود معطوف کرد.
البته رخدادهای دیگر در مناطق ۱۹۴۸ و گسترش مقاومت به مناطق کرانه باختری و عمق امنیتی اسرائیل نشانه های شکل گیری انتفاضه سوم را نوید می داد.