موسی راوندی، روزنامه نگار و فعال رسانه ای پس از دوران قرنطینه و ابتلا همسرش به کرونا ویروس تجربیات و توصیه هایی را در قالب پست در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده است.

خبرگزاری مهر - گروه مجله: موسی راوندی، روزنامه نگار و فعال رسانه، پس از دوران قرنطینه و ابتلاء همسرش به کرونا ویروس تجربیات و توصیه‌هایی را در قالب پست در صفحه‌ی اینستاگرام خود با این مقدمه آغاز کرده است:

به واسطه ابتلای همسرم به بیماری ‎کرونا و تجربه‌های تلخ و شیرینی که در روزهای پُراسترسِ ‎قرنطینه خانگی پشت سر گذاشتیم، دلم می‌خواد بخشی از این تجربه‌ها رو با شما به اشتراک بگذارم. اینکه «در مواجهه با بیماران کرونایی و خانواده اونها چطور رفتار کنیم؟»

۱- ‏گلام نباشیم! «من می‌دونستم!»، «بِهت گفتم نرو»، «نگفتم؟»، «دیدی گفتم!»، «چرا رفتی؟»، «حالا چرا برگشتی؟!» و غیره را بی‌خیال شوید. شرایط برای این افراد همینطوری‌اش هم قمر در عقرب هست، سر جدتان بدترش نکنید!

۲- ‏واقعا لزومی ندارد اخبار و جملات منفی درباره کرونا، آمار مرگ و میر، «اتفاقا فامیل ما هم گرفت بنده خدا پریروز مُرد»، «وای خدااا! این چه بدبختی‌ای بود گرفتارش شدید!»، «خدا به داد بچه‌تون برسه!» را به فرد مبتلا و خانواده‌اش منتقل کنید. شخصاً فکر می‌کردم جزو بدیهیاته ولی نیست گویا!

۳- ‏یه بنده خدایی زنگ زده بود، حضرت عباسی پنج دقیقه طول کشید آرومش کنم و بگم نگران نباشه، ما شرایط‌مون اینطوری که تو داری می‌گی هم فاجعه نیست! مثل این بنده خدا نباشیم و به بیمار و خانواده‌اش استرسِ مضاعف منتقل نکنیم!

۴- ‏اگر از اقوام، دوستان و همکاران نزدیک بیمار و یا خانواده‌اش هستید، طرف را کلاً نادیده نگیرید! در نگاه فرد بیمار و اطرافیانش بی‌توجهی محضِ آدم‌ها، کار خیلی زننده‌ای است. حداقل با یک پیام، نشان دهید که به یادشان و کنارشان هستید.

۵. ‏در عین حال برای احوال‌پرسی و اینکه «الان حالت چطوره؟» تماس‌های نان‌استاپ نداشته باشیم. مایکروفر نیست که! دوره‌اش باید طی بشه.

۶- ‏احتمالا یکی از مشکلات برای فرد مبتلا و فرد یا افرادی که از او نگهداری می‌کنند [به ویژه در روزهای سخت و عجیب و غریب ابتدایی] تهیه اقلام بهداشتی و مواد ضدعفونی کننده برای ضدعفونی محل اقامت و گذراندن ایام با فرد مبتلا با کمترین ریسک ممکن است. اگر راه دارد و شرایط‌اش را دارید با هماهنگی خودشان برای‌شان اقلام بهداشتی و ضدعفونی‌کننده ارسال کنید.

۷- ‏اگر در خانه‌ای که ساکنین‌اش در آن قرنطینه شده‌اند کودک هم حضور دارد، ارسال هدیه‌های کادوپیچ شده [هر چند کوچک] ‎روحیه بچه‌ها رو زیر رو می‌کنه. ما این شانس رو داشتیم و پسر سه ساله‌ام خیلی حال کرد. دَم خانواده و رفقامون گرم.

۸- ‏بیمار و خانواده‌اش به واسطه مبتلا شدن به کرونا، کارشناس و متخصص این بیماری نشده‌اند! لذا برای آگاهی از راه‌های پیشگیری و درمانِ بیماری کرونا بهتر است با شماره ۴۰۳۰ یا پزشکان متخصص تماس بگیریم!


۹- در مورد ما با توجه به ابتلای همسرم و بیگانگی محض من با آشپزی، برای تهیه غذا مشکل داشتیم که با همراهی و کمک خانواده هامون حل شد. با توجه به اهمیت خورد و خوراک در تقویت فرد مبتلا که در روند بهبودی اش فوق العاده موثره، تعیین و تکلیف این موضوع خیلی مهمه.


۱۰- ما از شرایط بیمار، زمینه‌ها و بیماری‌های احتمالی دیگرش خبر نداریم. لذا برای خلق الله نسخه نپیچیم. یکهو دیدی قوز بالا قوز شد!


۱۱- نهایتاً و مهمتر از همه اینکه در گرفتاری‌ها، چیزی که پر رنگ تر از همیشه به یادگار میمونه، روابط انسانی و محبت آدم‌هایت. فراموشش نکنیم.


پ.ن: عکس هم مربوط به بام گردی با پسرم محمد در ایام قرنطینه است! انصافاً کِی فکرش و می‌کردیم روزی برسه که پشت بوم رفتن بشه تهِ تفریح مون؟! #در_خانه_بمانیم که تموم بشه این دوران.