به گزارش خبرگزاری مهر، این شماره نیز با نامهای از پراگ آغاز میشود: «نیایش!» نوشتۀ پرویز دوائی. سپس داستان کوتاهی میخوانیم با عنوان «کُندهها» نوشتۀ یان مانس و ترجمۀ پرتو شریعتمداری.
برخی از مقالههای نقد و بررسی کتاب این شماره:
«زیبای جامعهای فروپاشیده» از فرّخ امیرفریار نگاهی تازه دارد به رمان معروف محمد حجازی: زیبا. در این نوشته آمده است: «زیبای حجازی رُمانی است که از هر نظر با بوفکور متفاوت است و شخصیت و جهانبینی نویسندگان این دو رمان نیز قابلمقایسه نیست. امّا من با خواندن زیبا احساس کردم که حجازی هم بهنوعی از انحطاط فراگیر و درمان ناشدنی ما میگوید و جالبتوجه است که فاصلهٔ انتشار این دو رمان چند سال بیشتر نیست.»
«روایت زرّینتاج و دیگران از یومالتوپ» از زری نعیمی نقد نقدی مفصلی است بر رمان شکوفههای عنّاب نوشتهٔ رضا جولایی. رویدادهای این رمان در دورهٔ قاجار و فضای نهضت مشروطیت اتفاق میافتد. در این نقد هم از تازگی و ساختار محکم و تودرتوی رمان گفته شده است و هم از لغزشهایی که در آن دیده میشود.
«جمالزاده، متجدد سنّتگرا» از سپیده افشاری در بررسی کتاب شهروند شهرهای داستانی تألیف حسن میرعابدینی.
«یادماندههای حادثهنگار» از سیّد فرید قاسمی در نقد خاطرات محمد بلوری، از روزنامهنگاران باسابقه و صاحبنظر در گزارشنویسی حوادث.
«آینهٔ دل من» نوشتهٔ سایه اقتصادینیا در بررسی و نقد کتاب آینۀ دل من (هزار سال شعر زنان پارسیگو) اثر دیک دیویس که به زبان انگلیسی و در آمریکا منتشر شده است.
«حرفهایی دربارهٔ زبان زنده» از ایرج پارسینژاد که نقدی است بر کتاب زبان زنده اثر منوچهر انور.
«ریشهها و اندیشهها» نوشتهٔ ثریا پناهی به بررسی کتابی به همین نام اختصاص دارد که مجموعهای است از ۲۳ مقالهٔ برگزیدهٔ علینقی منزوی در موضوع تاریخ و اندیشهٔ ایرانیان.
«چاپی دیگر از طومار نقّالیِ نسخهٔ کتابخانهٔ مجلس» از سجّاد آیدنلو نقدی است بر کتاب رستمنامهٔ نقالان با تصحیح و مقدمهٔ محمدجعفر یاحقی و فاطمه ماهوان.
کتابِ هزارصفحهایِ فرهنگ مردم گناباد (لغات، اصطلاحات، ضربالمثلها و…) تألیف حسین پورابراهیم و… (همکاران) را محمدحسین عزیزی بررسی کرده است.
نادر انتخابی در مقالهٔ «تاریخ اجتماعی اندیشه» به بررسی اثری به همین نام پرداخته است. این کتاب به زبان فرانسه و شامل مجموعهای از مقالهها و پژوهشهایی است که به همایش بینالمللی تاریخ اجتماعی اندیشههای سیاسی (۲۰۱۵) ارائه شدهاند.
«الگویی برای زیستن یا مرگ» عنوان بررسی و نقد معصومه علیاکبری است بر کتاب فلسفه برای مبارزان از آلن بدیو، ترجمهٔ فؤاد حبیبی و کمال خالقپناه.
کاوه بیات و مجید رهبانی در دو مقالهٔ جداگانه، دو کتاب از مجموعهٔ «تاریخ شفاهی نشرایران» (مؤسسهٔ خانهٔ کتاب) را بررسی و نقد کردهاند: تاریخ شفاهی کتاب، گفتوگو با ناشران و کتابفروشان / به کوشش نصرالله حدادی؛ و پخش کتاب: گفتوگو با پخشکنندگان کتابهای عمومی و دانشگاهی / تهیه و تنظیم محمدهاشم اکبریانی.
برخی از مقالههای متنوع این شماره چنین است:
«میمنت میرصادقی: شاعر، و پژوهشگر ادبی» / کامیار عابدی
«نقد ادبی در دوازدهمین دورهٔ جایزهٔ ادبی جلال آلاحمد» / آرزو شهبازی
«تئودور نولدکه» / ای. ای. بیوان
«فراسوی آبهای مرگ: تدوین گیلگمش» / جوآن آکوچلّا، ترجمهٔ سعید پزشک
«پدرم که مینوشت» / آرش اخوّت
«چند شعر از اتیکاس فینچ» / ترجمهٔ پیمان دوستدار
«چه شد که صفحه سفید ماند؟» / کریستوفر رُز، ترجمهٔ پرتو شریعتمداری
زری نعیمی در صفحهٔ «هزار و یک داستان» این شماره پنج اثر را نقد و بررسی کرده است: دو پله گودتر / مهیار رشیدیان؛ فکرهای خصوصی / یاسمین خلیلیفرد؛ قم رو بیشتر دوست داری یا نیویورک؟ / راضیه مهدیزاده؛ لیلی که بود؟ / معصومه نیکوییتبار؛ و معسومیت / مصطفی مستور.
معرفی کوتاه ده کتاب، «تازههای بازار کتاب» از فرّخ امیرفریار و «درگذشتگان» در ادامه آمده است.
و «نمایه سال بیستوچهارم» پایانبخش این شماره است.
در صفحهٔ نخست جهان کتاب آمده است:
«سخت سالی را پشت سر میگذاریم؛ به قول حافظ: صعبروزی، بوالعجب کاری، پریشانعالمی. با اینهمه، از سپهر تیزرو چشم آسایش داریم.»