امین بهروزی نویسنده و کارگردان تئاتر، درباره عدم لغو ۹ درصد مالیات برارزش افزوده از اجراهای تئاتری در روزهای پساکرونایی به خبرنگار مهر گفت: مشکلی اساسی که به نظر می‌رسد در این زمینه وجود دارد این است که تصمیم گیرندگان درباره چنین مسائلی شناخت درستی ندارند و همه هنرمندان را در یک سطح می‌بینند وقتی فعالیت امثال کسانی که ۲ سال یکبار می‌توانند اثری را به صحنه ببرند با هنرمندان پرکاری که در طول سال مدام مشغول فعالیت هستند و دستمزدهای کلان می‌گیرند که البته من هیچ مخالفتی با فعالیت این دوستان ندارم، یکی قلمداد می‌شود و این مشکل به وجود می‌آید.
وی ادامه داد: چه در مساله کسر مالیات از فعالیت هنرمندان تئاتر و سینما و چه کسر ۹ درصد مالیات بر ارزش افزوده از اجراهای تئاتری عده‌ای مخالف و عده‌ای موافق وجود دارند پس بهترین راه این است که توسط کارشناسان هر حوزه هنرمندان را از یکدیگر تفکیک کنیم تا عده‌ای کمتر متضرر شوند. در نهایت حذف مالیات برای هنری به لحاظ مالی نحیف مانند تئاتر نه تنها اقدامی درست که ضروری است.
کارگردان «روزهای بی باران» یادآور شد: مساله دیگر نگاه غلطی است که از طرف دولت در مورد تئاتر خصوصی وجود دارد به این مفهوم که دولت نباید از تئاتر حمایت کند در صورتی که در همه کشورهای پیشرفته دولت‌ها از هنرمندان تئاتر و نمایش‌ها حمایت مالی می‌کنند چون اگر این اتفاق نیفتد هیچ گروه تئاتری نمی‌تواند به فعالیتش به عنوان یک حرفه مستقل ادامه دهد. با حمایت دولت است که تئاترها به عنوان یک کالای فرهنگی امکان بقا پیدا می‌کند. بعد از به پایان رسیدن بحران کرونا اگر حمایتی از هنرمندان تئاتر و نمایش‌ها در کار نباشد، شرایط تلخ و نا به‌سامان اهالی تئاتر، تلخ‌تر هم می‌شود و عملاً بحران باقی خواهد ماند.
بهروزی عنوان کرد: در چند سال گذشته شاهد بودیم که هنرمندان تئاتر برای اینکه بتوانند روی پای خود بایستند و فروش بیشتری داشته باشند به چهره‌ها و متن‌های ضعیف و کمدی‌های سخیف روی آوردند که البته باید به آن‌ها حق داد چون برای بقا مجبور هستند به هر طریقی مخاطبان را به سالن جذب کنند.
این هنرمند تئاتر در ادامه درباره فعالیت‌های تازه خود نیز گفت: در طول سال گذشته مشغول نوشتن نمایشنامه‌ای پرپرسوناژ بودم که با کارهای قبلی‌ام متفاوت است. اوایل زمستان برای درخواست اجرا متن را به تئاترشهر ارائه دادم که پذیرفته شد و قرار بود که زمان اجرا در سال ۹۹ به من اطلاع داده شود که متأسفانه با بحران کرونا مواجه شدیم و فعلاً مشخص نیست نمایش کی امکان اجرا پیدا می‌کند اما امیدوارم کار بتواند نیمه دوم سال در تالار چهارسو اجرا شود.
وی ادامه داد: ابتدا قصد داشتم نمایش «وانهاده» را که پیش از این در گرجستان اجرا کرده بودم، به صحنه ببرم که به دلایلی آن اجرا منتفی شد که بعد از این اتفاق شروع به نگارش طرحی کردم که از قبل نوشته بودم و اوایل زمستان نگارش نمایشنامه با نام اولیه «علیه خماری» به پایان رسید اما بعد نام اثر به «خماری» تغییر پیدا کرد. این نمایشنامه برعکس نامش ارتباط زیادی به اعتیاد ندارد و بیشتر درباره مفهوم خماری است.
بهروزی درباره ویژگی‌های متن توضیح داد: کلیت متن درباره این مفهوم است که اصلاً پدیده خماری چیست و در عملکرد هر فرد چه تأثیری می‌گذارد به شکلی که فردی که به هر صورت دچار پدیده خماری شده است برای مبارزه با آن می‌تواند دست به هر کاری بزند و این پدیده می‌تواند ربطی هم به مواد مخدر نداشته باشد. این نمایشنامه به لحاظ ساختاری متفاوت و در عین حال ساده است که از ترکیبات صدایی و تصویری، صحنه‌های مختلف و مونولوگ تشکیل شده است.