خبرگزاری مهر، گروه بین الملل رامین حسین آبادیان: قریب به یک ماه است که تروریستهای آمریکایی در عراق تحرکاتی را در این کشور انجام میدهند که بسیاری از کارشناسان و ناظران سیاسی اعتقاد دارند هدف از این تحرکات، فراهم ساختن مقدمات لازم جهت پیاده سازی توطئهای جدید است.
نیروهای آمریکایی از ۲۷ اسفندماه روند تخلیه برخی از پایگاههای خود در عراق و تحویل آنها به نیروهای این کشور را کلید زدهاند. در ابتداء این پایگاه «القائم» در نزدیکی مرزهای سوریه و عراق بود که توسط آمریکاییها تخلیه و به نیروهای عراقی تحویل داده شد. پس از آن پایگاه «لفوسفات» واقع در استان الأنبار عراق نیز توسط ایالات متحده آمریکا تخلیه شد و نیروهای عراقی کنترل آن را به دست گرفتند.
پس از دو پایگاه مذکور، نوبت به پایگاه «القیاره» رسید که توسط آمریکاییها تخلیه شود. این پایگاه هوایی در شمال عراق و جنوب شرق استان نینوا واقع شده است و از این نظر که جاده راهبردی بغداد به ترکیه از نزدیکی این پایگاه میگذرد دارای اهمیت استراتژیک بالایی است. پایگاه «کی وان» نیز به عنوان چهارمین پایگاه موجود در عراق توسط آمریکاییها تخلیه و کنترل آن به نظامیان عراقی واگذار شد.
افزون بر این، پایگاه «الحبانیه» واقع در استان الأنبار هم توسط نیروهای آمریکایی تخلیه شد و کنترل آن را نیروهای عراقی برعهده گرفتند. این درحالی است که زمزمههایی پیرامون تخلیه قریب الوقوع پایگاه «ابو غریب» در شمال بغداد، پایتخت عراق به گوش میرسد؛ اتفاقی که اگر رخ دهد پایگاه «ابو غریب» را به ششمین پایگاه نظامی تخلیه شده توسط ایالات متحده آمریکا تبدیل خواهد کرد.
نکته قابل تأمل آن است که آن دسته از نیروهای آمریکایی که پایگاههای مذکور را تخلیه کردند، از خاک عراق خارج نشده و تنها به پایگاههای دیگر منتقل شدهاند. طبق آخرین اخبار و گزارشها اکثریت قریب به اتفاق نیروهای آمریکایی پس از خروج از پایگاههای تخلیه شده در پایگاه «عین الأسد» در استان الأنبار مستقر شدهاند. درهمین حال، آرایش نظامی جدید آمریکاییها نشان میدهد که حجم بالایی از تجهیزات نظامی آنها به فرودگاه «حریر» واقع در اقلیم کردستان منتقل شده است.
استقرار متمرکز نیروهای آمریکایی در پایگاه نظامی «عین الاسد» حاکی از اهمیت این پایگاه برای ایالات متحده است. پایگاه «عین الأسد» بزرگترین پایگاه نظامی آمریکا در عراق است که در فاصله حدود ۲۰۰ کیلومتری غرب بغداد واقع شده است. مساحت این پایگاه ۱۰ کیلومتر یعنی چیزی برابر با مساحت منطقه سبز بغداد، است. پایگاه عین الاسد به سیستمهای رصد هوایی تا شعاع بیش از ۴۰۰ کیلومتر مجهز است.
علاوه بر نیروهای نظامی آمریکا، بالگردهای جنگی، یگانهای شناسایی و تیمهای ویژه در عین الاسد مستقر هستند. افزون بر آنچه که گفته شد، پایگاه عین الاسد شامل یک مرکز آموزش نظامی نیز هست. بر اساس آنچه که گفته شد، پر واضح است که اهمیت استراتژیک عین الاسد موجب شده تا آمریکاییها در بازآرایش نظامی خود در عراق، این پایگاه را به عنوان هسته مرکزی فعالیتهای خود انتخاب کنند.
اما به راستی هدف اصلی و اساسی آمریکاییها از تغییر آرایش نظامی خود در عراق چیست؟ این فرضیه که آمریکاییها به دنبال اجرای مصوبه پارلمان عراق مبنی بر خارج ساختن نیروهایشان از این کشور هستند، به کلی منتفی است. علت هم آن است که علیرغم تخلیه شماری از پایگاههای عراقی، هیچیک از نظامیان آمریکایی از این کشور خارج نشدند. بنابراین، ناگفته پیداست که واشنگتن از رهگذر این تغییرات در آرایش نظامی خود در عراق به دنبال تحقق اهدافی است.
ازجمله اهداف ایالات متحده آمریکا از تغییر در آرایش نظامی خود در عراق فعال سازی هستههای پنهان داعش است. در واقع، آمریکاییها قصد دارند از مساحت بالای پایگاه عین الاسد و برخورداری آن از امکانات و تجهیزات لازم در راستای بازسازی صفوف بقایای داعش و ارائه آموزشهای نظامی به آنها بهره برداری کنند. درهمین ارتباط، «ثامر ذیبان» عضو ائتلاف الفتح در پارلمان عراق نسبت به تحرکات واشنگتن در مسیر احیای تروریستهای داعش هشدار داده است.
افزایش برخی حملات تروریستی در عراق به ویژه در استان نینوا علیه نیروهای امنیتی این کشور خود به تنهایی گواه بر این مدعاست. کما اینکه «نجاح الشمری» وزیر دفاع عراق اعلام کرده است که تعداد عملیاتهای تروریستی در این کشور طی هفتههای اخیر در مقایسه با گذشته شاهد افزایش بوده است. بنابراین، تمامی شواهد و قرائن دالّ بر فعال شدن هستههای پنهان داعش در عراق است؛ اتفاقی که نمیتواند بی ارتباط با آرایش نظامی جدید آمریکاییها باشد.
هدف دیگر آمریکاییها از بازاستقرار نیروهای نظامی خود در نقاط دیگر همچون پایگاه «عین الاسد» در واقع ایجاد یک نقطه متمرکز جغرافیایی برای هدف قرار دادن نیروهای مقاومت عراق یا همان حشد شعبی است. کما اینکه تلاشهای واشنگتن برای ضربه زدن به مقاومت دیگر مسأله پنهانی نیست و حتی رسانههای آمریکایی نیز صراحتاً بدان اشاره میکنند.
درهمین راستا، حدود ۲ هفته پیش بود که روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی اعلام کرد که پنتاگون طی حکمی محرمانه خواستار تهیه طرحی نظامی برای نابودی یکی از گروههای محور مقاومت در عراق شده است. این رسانه آمریکایی گروه مقاومت عراقی را که پنتاگون به دنبال نابود کردن آن است، «کتائب حزبالله» به عنوان بخشی از سازمان «حشد شعبی» معرفی کرده و نوشت چنین اقدامی میتواند توافق واشنگتن- بغداد درباره فعالیت نظامیان آمریکایی در عراق را تخریب کند.
نیویورک تایمز به نقل از چند مقام دولتی و نظامی آمریکا گزارش داد: در جریان جلسه ۱۹ مارس در کاخ سفید، دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا مجوزی برای انجام چنین عملیاتی صادر نکرده است اما به پنتاگون اجازه داده به تهیه نقشه نظامی برای چنین عملیاتی ادامه دهد. بنابراین، پر واضح است که آرایش نظامی جدید آمریکاییها در عراق و تمرکز عمده آنها در عین الاسد نمیتواند با آنچه که پیشتر نیویورک تایمز از آن پرده برداشته بود، بی ارتباط باشد.
افزون بر آنچه که گفته شد، آمریکاییها در بازآرایش نظامی جدید خود به دنبال دور ماندن از تیررس نیروهای مقاومت در عراق نیز هستند به گونهای که در صورت هر گونه تجاوز نظامی به آنها، در تیررس موشکهایشان قرار نداشته باشند. این همان مسأله ای است که «کریم الخیکانی» تحلیلگر عراقی مسائل سیاسی نیز بدان اشاره میکند. او در این ارتباط میگوید: «طرح جدید آمریکاییها فراهم کردن زمینه برای بازاستقرار نیروهای آمریکایی به دور از تیررس موشکهای گروههای مقاومت است».
از سوی دیگر، استقرار سامانههای موشکی «پاتریوت» در پایگاه نظامی عین الاسد به صورت گسترده از جمله دیگر تغییراتی است که آمریکاییها در حوزه نظامی در عراق ایجاد کردهاند. خبرگزاری آمریکایی «آسوشیتد پرس» تأیید کرده است که آمریکاییها سامانه دفاع موشکی جدید پاتریوت را در عین الاسد مستقر ساختهاند اما مدعی شد که هدف از انجام این اقدام حفاظت از نیروهای آمریکای در داخل پایگاه است!
بدیهی است که هدف اصلی و اساسی آمریکاییها از نصب سامانه پاتریوت در پایگاه عین الاسد و همچنین فرودگاه حریر، مقابله با حملات موشکی گروههای مقاومت در پاسخ به تجاوز نظامی احتمالی علیه آنهاست. آمریکاییها به خوبی نسبت به قدرت موشکی مقاومت عراق واقف هستند؛ به ویژه اینکه کتائب حزبالله عراق صراحتاً اعلام کرده است که در صورت هرگونه تجاوز نظامی، پایگاههای آمریکایی را بی درنگ هدف قرار میدهد.
اکنون این سوال مطرح میشود که پاتریوتی که نتوانسته است متحدان واشنگتن ازجمله ریاض را در برابر حملات موشکی گروههای مقاومت همچون گروههای یمنی در امان نگاه دارد، چگونه میتواند برای پایگاههای تروریستهای آمریکایی در برابر حشد شعبی مصونیت ایجاد کند؟