به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، یکی از مزایای استفاده از این روش امکان تولید ربات‌هایی سبک و چابک است. زیرا از این طریق باتری از ربات‌ها حذف می‌شود و با توجه به وزن قابل توجه باتری‌ها، این روش خلاقانه یکی از چالش‌های فراروی سبک سازی ربات‌ها را برطرف می‌کند.
تا به امروز تنها روش جایگزین تأمین انرژی ربات‌ها، نصب صفحات خورشیدی بر روی آنها بود. اما این صفحات هم نسبتاً بزرگ و شکننده هستند و در محیط‌های تاریک و کم نور کارآیی ندارند.
در ربات مصرف کننده فلزات به عنوان منبع تأمین انرژی، برخی اجزای اصلی باتری‌ها مانند کاتد و الکترولیت‌ها نصب شده‌اند. اما به جای آند از هر سطح فلزی و به خصوص آلومینیوم که توسط این ربات بلعیده شود استفاده می‌شود.
کاتد باتری این ربات از کربن ساخته شده و این کربن در درون یک پوشش پلی تترا فلورو اتیلن قرار گرفته و البته نانو میله‌های پلاتینیومی هم برای افزایش توان تولید انرژی به این مجموعه اضافه شده است. الکترولیت این باتری هم یک هیدروژل حاوی آب شور است.
با بلعیده شدن فلزات و انتقال آنها به این مجموعه، سطوح فلزی به سرعت اکسید شده و فرایند تولید برق توسط باتری آغاز می‌شود. محققان می‌گویند این نوع باتری نسبت به باتری‌های مشابه مورد استفاده در ربات‌ها تا ده برابر کارآیی بیشتری دارد و امید می‌رود حتی بتوان در آینده از آن در خودروهای برقی نیز استفاده کرد.