به گزارش خبرنگار مهر، علیرضا فغانی که پس از حضورش در لیگ استرالیا ۱۵ بازی را قضاوت کرده است درمورد شیوع کرونا و بدشانسی که برای ادامه قضاوت‌های وی پیش آمد گفت: این شرایط غیرقابل انتظار برای مردم کل دنیا بود. چیزی که مهم است سلامتی مردم و برگشت به روزهای قبل است. همه تورنمنت‌های بزرگ هم تحت تأثیر قرار گرفته اند. من هم که همیشه بدشانس بوده ام!
وی در مورد اینکه شما هم شامل تصمیم فدراسیون فوتبال استرالیا برای کاهش ۷۰ درصدی درآمد می‌شوید گفت: بله طبیعتاً. ما چهار داور تمام وقت هستیم که از فدراسیون حقوق می‌گیریم و شامل این موضوع شدیم. البته ابتدا از این تصمیم ترسیدم اما دولت به کمک آمد و بخشی از حقوق را پرداخت کرد. این تصمیم دولت به مردم آرامش داد اما متأسفانه در ایران دولت این حمایت را از مردم نداشت.
داور بین المللی فوتبال در مورد قضاوت‌هایی که در استرالیا داشته و مقایسه آن با قضاوت در ایران گفت: شرایط دو کشور کاملاً متفاوت است. من ۱۵ بازی را در استرالیا قضاوت کرده ام که چند دربی هم شامل آن می‌شد. با این حال دربی‌ها بسیار کم حاشیه بودند و بعد از بازی تمرکزم را برای بازی بعد می‌گذاشتم ام در ایران حواشی قبل و بعد از دربی خیلی زیاد است و برخی اتفاقات باعث می‌شود فوتبال چهره انذارکننده ای به خود بگیرد و همین امر اجازه نمی‌دهد مردم از فوتبال لذت ببرند.
فغانی در مورد اینکه اگر در فوتبال ایران مسئولیت داشتید چه برنامه‌ای برای پیشرفت در نظر می گرفتید گفت: مشکل فعلی ورزش ایران این است که افراد غیرورزشی تصمیم گیرنده هستند. افراد سیاسی با لابی وارد ورزش شده اند و به عنوان رئیس برای ورزش تصمیم می‌گیرند. اگر می‌خواهیم شرایط بهتری داشته باشیم باید افراد ورزشی بیایند و کار را در اختیار بگیرند.
وی ادامه داد: افرادی مثل ابراهیم شکوری که ورزشی بوده اند می آیند سرپرست دبیرکلی می‌شوند اما با برخی اتفاقات او را کنار می‌گذارند. همین شرایط باعث می‌شود که فوتبالی‌ها نتوانند ورود کنند و کار را در اختیار بگیرند.
علیرضا فغانی که با رادیو نشاط استرالیا گفتگو می‌کرد ادامه داد: همین امر سبب می‌شود که افراد غیرورزشی تصمیم گیرنده شوند و فوتبال ما هر روز مشکل تازه‌ترین پیدا کند. تا زمانی که ورزشی‌ها امور را در اختیار نگیرند اتفاق مثبتی رخ نمی‌دهد. باید برای یک فدراسیون برنامه داشت. مثل ژاپن که افراد فقط مجری برنامه هستند نه مثل فدراسیون ایران که با رفتن یک نفر همه چیز بهم می‌ریزد.
وی در مورد تعویق المپیک و تأثیری که بر کار وی برای حضور در این بازی‌ها داشته است گفت: همیشه سه سال قبل از جام جهانی نامزدهای حضور در این مسابقات مشخص می‌شوند. ۱۰ تیم داوری در تورنمنت‌های مختلف مورد ارزیابی قرار می‌گیرند و در نهایت نفرات مورد نظر انتخاب می‌شوند. اما برای المپیک با توجه به اینکه من دوره قبل هم حضور داشتم فکر می‌کنم شانس را به جوانترها بدهند.
فغانی در مورد حضورش در جام جهانی دوره آینده گفت: با وجود شیطنت‌هایی که صورت گرفته بنده تمایل دارم همچنان در عرصه بین المللی به عنوان نماینده ایران شرکت کنم که این اتفاق خواهد رخ داد. در صحبتی که با آقای تاج داشتم ایشان بر این موضوع تاکید کردند و بنده هم اعلام کردم مایلم همچنان نماینده ایران در عرصه بین المللی باشم.
وی در مورد اختلاف نظری که هدایت ممبینی با وی برای حضور در لیست داوران برگزیده داشت گفت: این موضوعی بود که از سوی افرادی که در جلسه بودند بیرون آمد. برای من عجیب نیست ممکن است از سوی هر فردی اتفاق جدیدی رقم بخورد. زیاد هم برای من مهم نیست.
فغانی در مورد رفتن برادرش از ایران هم گفت: من جای محمدرضا نبودم که بخواهم سختی‌های او را تجربه کنم. همیشه باید به نظرات و تصمیم دیگران احترام گذاشت. برای محمدرضا آرزوی موفقیت می‌کنم. شاید من هم می‌توانستم به کشورهای اروپایی بروم اما تصمیم گرفتم قانونی از کشور خارج شود.
وی در پاسخ به این پرسش که دل شما برای فوتبال ایران تنگ شده است گفت: اصلاً. برای آدم‌هایش دلم تنگ می‌شود اما برای آن فضا و جوی که وجود داشت اصلاً.
فغانی در مورد اینکه آیا احتمال دارد دوباره برای قضاوت بازی‌ها خصوصاً دربی به ایران برگردد گفت: ممکن نیست بروم و دوباره قضاوت کنم. دربی برای داورانی است که در ایران قضاوت می‌کنند. من شش بار این بازی را قضاوت کردم و زیاد هم تمایل ندارم دوباره این بازی را قضاوت کنم. حواشی که این بازی دارد نمی‌ارزد به اینکه بخواهم دوباره دربی را قضاوت کنم.
داور بین المللی فوتبال کشورمان در مورد امکان بازگشتش به ایران گفت: هیچکس از فردا خبر ندارد و شاید شرایط طوری شد که من برگشتم به ایران. تمایل دارم اگر در استرالیا نشد به ایران برگردم و در کشور خودم قضاوت کنم.
وی در مورد اینکه اگر شرایط فراهم شود تمایلی برای ریاست فدراسیون فوتبال دارد و چه برنامه‌هایی برای این فدراسیون خواهد داشت گفت: طبیعتاً باید یک الگوی خوب برای اداره فدراسیون انتخاب کرد. مثلاً در آسیا باید کشورهایی مثل ژاپن را الگو قرار داد. من حتی به دنبال ریاست کمیته داوران هم نیستم چه برسد به ریاست فدراسیون. تمایل دارم زمانی که قضاوت را کنار گذاشتم فقط در بحث آموزش و نظارت فعالیت کنم.