رشت- «مبین شریفی» معلم مدرسه عشایری انوار دشتکی بالا حویق تالش است که در این روزهای کرونایی برای تدریس به دانش آموزانش رنج راه ۱۵ کیلومتری را بر خود هموار می کند تا آنها از تحصیل عقب نمانند.

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: از گذشته‌های دور تا به امروز بارها و بارها شاهد تعطیلی مدارس به دلایل مختلف اعم از جنگ، حوادث و بلایایی طبیعی و یا در سال‌های اخیر آلودگی هوا بوده‌ایم اما این موضوع هیچگاه سبب نشده تا آموزش فرزندان این سرزمین به عنوان آینده سازان ایران اسلامی با وقفه دچار شود. شیوع کرونا به عنوان یک اپیدمی جهانی این روزهای روی دیگری از این موضوع را به ویژه در حوزه آموزش و پرورش به نمایش گذاشته است.

آموزش از طریق شبکه‌های سیما در اوایل و این روزها در فضای مجازی با راه اندازی انواع گروه‌ها توسط معلمان و یا شبکه «شاد» توسط وزارت آموزش و پرورش همه و همه نشان می‌دهد که هم معلمان و هم وزارت آموزش و پرورش نگرانی والدین و دانش آموزان را درک کرده و به دنبال راهکاری مناسب برای ادامه آموزش‌ها هستند. موضوعی که این روزها به دلیل عدم نبود زیرساخت‌ها و امکانات مناسب شاید سخت باشد اما با تمام شدن اپیدمی کرونا می‌تواند به عنوان یک وزنه و بازوی کمکی در شرایط حساس در خدمت این وزارتخانه و معلمان و دانش آموزان باشد.

در این روزهای کرونایی که هر روز در گوشه و کنار این سرزمین که مردمانش در شرایط عادی نیز دل‌هایشان برای یکدیگر می‌تپید، جلوه‌های زیبایی از ایثار و فداکاری را در میان همه اقشار به ویژه معلمان شاهد بودیم. از معلم بازنشسته آستارایی که یک اشتباه آن در تلفظ واژه «آنلاین» بازتاب‌های فراوانی در فضای مجازی داشت و موجب شد تا وزیر آموزش و پرورش برای دلجویی از این معلم فداکار آستارایی پیامی صادر و در آن اعلام کند «به احترام معلم آستارایی می ایستم» گرفته تا معلمی که چند ساعت قبل از انجام عمل جراحی بر روی تخت بیمارستان نیز از طریق فضای مجازی با دانش آموزان خود در ارتباط بود همه و همه به ما یادآور می‌کند که همانگونه که بارها شنیده‌ایم «معلمی شغل انبیاست».

اما معلم گزارش ما نه از روی تخت بیمارستان و نه با تلفظ اشتباه یک واژه در فضای مجازی بر سر زبان‌ها افتاد بلکه «مبین شریفی» یک معلم دهه هفتادی است که با شیوع کرونا و تعطیلی مدارس دغدغه تدریس به دانش آموزانش همراهش بود تا اینکه با اجرای یک طرح از سوی ستاد ملی کرونا (فاصله گذاری اجتماعی) این فکر به ذهنش رسید که می‌تواند با اجرای همین طرح در این روزهای کرونایی صفحات باقیمانده از کتاب‌های درسی را به دانش آموزانش تدریس کند.

اجرای طرح فاصله گذاری در قالب کوچک‌تر

مبین شریفی متولد ۷۲ است که سال ۹۱ در رشته علوم تربیتی وارد دانشگاه فرهنگیان امام علی (ع) رشت شد و در سال ۹۵ نیز فارغ التحصیل و سپس در یکی از مدارس پایین دست منطقه حویق شهرستان تالش در پایه پنجم ابتدایی مشغول به تدریس شد.

وی به خبرنگار مهر گفت: در سال سوم تدریس خود به عنوان مدیر آموزگار به مدرسه انوار دشتکی بالا که منطقه‌ای عشایری است منتقل می‌شود.

شریفی با بیان اینکه از سال گذشته در این مدرسه و چند پایه مشغول به تدریس است، افزود: شیوع ویروس کرونا و تعطیلی چند ماهه مدارس سبب نگرانی دانش آموزان درباره وضعیت تحصیل و صفحات باقیمانده کتاب‌هایشان شد.

وی با اشاره به اینکه دانش آموزان مناطق پایین دست کوهستان حویق به صورت کم و بیش از تلویزیون و یا گوشی‌های هوشمند برای دریافت آموزش‌ها برخوردارند اما دانش آموزان منطقه انوار دشتکی بالا از همه این امکانات محروم هستند، گفت: اجرای طرح فاصله گذاری اجتماعی در نوروز امسال این فکر را به ذهنم رساند که من هم می‌توانم با اجرای این طرح با توجه به تعداد کم دانش آموزان این منطقه به ادامه تدریس بپردازم.

تدریس در شرایط خاص

شریفی با بیان اینکه بعد از پایان تعطیلات نوروز به مدرسه رفتم و شرایط را برای تدریس دانش آموزان در محوطه حیاط مدرسه فراهم کردم، ادامه داد: در کنار تدریس کتاب‌ها تلاش کردم تا موارد و نکات بهداشتی در پیشگیری از ویروس کرونا اعم از چگونگی شستشوی دست‌ها، در هنگام عطسه باید چه کاری انجام دهند و یا باید از حضور در جمع خودداری کرده و فاصله را با دوستان، آشنایان و حتی خانواده‌های خود رعایت کنیم را به دانش آموزان آموزش دادم.

وی در ادامه این گفتگو با اشاره به اینکه در روزهایی که شرایط جوی خوب است به مدرسه می‌روم و با برپایی کلاس به دانش آموزان درس می‌دهم، گفت: بسیاری از مدارس عشایری منطقه حویق به دلیل تعداد بالای دانش آموز نوساز و جدید هستند اما مدرسه انوار دشتکی بالا بسیار کهنه و فرسوده است و امکانات خاصی ندارد به همین دلیل همان میز و نیمکت‌های موجود در مدرسه را به محوطه حیاط آورده و کلاس خود را دایر می‌کنیم.

شریفی با بیان اینکه منطقه کوهستان حویق با توجه به گستردگی خود دارای سه مدرسه عشایری فعال است، افزود: بر اساس اطلاعاتی که بر روی تابلوی قدیمی ورودی این منطقه در سال‌های گذشته قرار داشت تعداد جمعیت این منطقه بیش از هزار و ۲۰۰ نفر است اما جمعیت انوار دشتکی بالا شاید حدود ۱۰۰ نفر است. مردم این منطقه امکانات لازم را ندارند. در مدرسه من تنها پنج دانش آموز چند پایه تحصیل می‌کنند.

ساخت یک مدرسه در منطقه انوار دشتکی

وی با اشاره به اینکه تاکنون توانسته ۸۵ درصد کتاب را به دانش آموزان درس دهد، گفت: با توجه به شرایط جوی این روزهای استان و این منطقه، امکان اینکه کتاب‌ها به صورت کامل تدریس شود وجود ندارد اما من تلاش می‌کنم کتاب‌های پایه اول ابتدایی را با توجه به اهمیت این پایه به صورت کامل تدریس کنم و برای دانش آموزان سایر پایه‌ها بیشتر بر روی کتاب‌های ریاضی و فارسی تمرکز کنم تا دانش آموزان این مدرسه از سایر همسالان خود عقب نمانند.

شریفی در ادامه به شرایط سخت رفت و آمد خود به این منطقه با توجه به فاصله ۱۵ کیلومتری اشاره کرد و ادامه داد: قبل از افزایش قیمت بنزین با وسیله نقلیه تا مسیری را طی می‌کردم و بعد از آن با موتوری که در یکی از مدارس مسیر گذاشته بودم باقی مسیر تا مدرسه انوار دشتکی را طی می‌کردم اما با افزایش قیمت بنزین و عدم تخصیص سهمیه مجبورم کل این مسیر را با موتور طی کنم که هم هزینه‌ها افزایش یافته و هم خطرات خود را دارد. در روزهایی که شرایط هوا مساعد است ساعت ۶:۵۰ دقیقه صبح از خانه حرکت می‌کنند تا ساعت ۸ به مدرسه برسم اما با نامساعد بودن شرایط جوی زودتر از خانه حرکت می‌کنم تا زودتر به مدرسه برسم.

وی با اشاره به برخی مشکلات مدرسه انوار دشتکی و افزود: تنها مشکلی که در حال حاضر در این منطقه با آن مواجه هستیم ساختمان قدیمی و فرسوده مدرسه است اگر طی یکی دو سال آینده به آن رسیدگی نشود و یا مدرسه جدید ساخته نشود احتمال ریزش این ساختمان وجود دارد یکی از انتظارات ما از اداره کل آموزش و پرورش گیلان این است مدرسه‌ای یک کلاسه در این منطقه برای دانش آموزان بسازد.

خبرنگار مهر تلاش کرد تا با دانش آموزان مدرسه انوار دشتکی منطقه حویق تالش که در چنین شرایطی درس می خوانند صحبت کند اما با توجه به کوهستانی بودن و سختی دسترسی به این منطقه و همچنین عدم برخورداری دانش آموزان از تلفن، موفق به این کار نشد و با «آقای مبین شریفی» معلم این مدرسه نیز از طریق تلفنی گفتگویی انجام داد.