به گزارش خبرگزاری مهر، ویژه برنامه «جرعه ای از ماه» با موضوع دعا و گفتگو با خداوند، با حضور حجت الاسلام پویا مفرد و حجت الاسلام حسین میرعماد از کارشناسان مذهبی، از آنتن رادیو گفت و گو پخش شد.
حجت الاسلام مفرد با بیان اینکه دعا تأثیر مستقیمی بر دفع بلا دارد گفت: در روایات متعدد داریم که دعا بلای حتمی را دفع می‌کند و این موضوع به عنوان یکی از ویژگی‌های اصلی دعا محسوب می‌شود.
وی با اشاره به نمونه‌ای قرآنی در این خصوص افزود: یکی از بهترین نمونه‌های دفع بلا با دعا در سوره مبارکه انعام مورد اشاره قرار گرفته است؛ قوم حضرت یونس (علیه السلام) در وضعیتی قرار می‌گیرند که عذاب خداوند بر آنها حتمی می‌شود و حضرت یونس هم از آنها فاصله می‌گیرد اما به خاطر تضرع به درگاه خداوند و دعای دسته جمعی، این عذاب قطعی الهی از آنها دفع می‌شود.
کارشناس مذهبی بیان داشت: ما در همین بلای کرونا نیز شاهدیم که انسان‌های بسیار زیادی در دنیا دست به تضرع و توبه به پیشگاه خداوند برداشته و دعای دسته جمعی می‌کنند و این نشان می‌دهد که انسان در فطرت خود متوجه شده که بلاهای بزرگ و سنگین با دعا برطرف می‌شوند.
وی با بیان اینکه بسیاری از بلاهایی که در طول تاریخ بر سر بشریت آمده به خاطر سو رفتار و سو تدبیر خود انسان بوده گفت: نمونه‌های بسیار زیادی از بلاها وجود دارند که با دعا برطرف شده اند.
حجت الاسلام مفرد مطالعه کتاب «داستانهای شگفت» شهید آیت الله دستغیب را به علاقمندان به این موضوع پیشنهاد کرد و گفت: علاقمندان با مطالعه این کتاب و دیگر کتابهای مشابه معتبر، می‌توانند با نمونه‌های دفع بلا و گرفتاری با دعا آشنا شوند.
همچنین در ادامه این ویژه برنامه، حجت الاسلام میرعماد در بیان ماهیت و چیستی دعا گفت: حقیقت دعا امید داشتن به این است که خالق صدای ما را می‌شنود. خود خداوند می‌فرماید اگر دعاهای شما نباشد اعتنایی به شما نمی‌کنم بنابراین حقیقت دعا سخن گفتن و نجوا کردن با خالق است.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: ما بعضاً دعا می‌کنیم اما از اجابت آن مأیوس بوده و امیدی به اجابت نداریم. به عنوان مثال مهم‌ترین حاجت این عالم دعا برای تعجیل در ظهور امام زمان (عج الله) است که نباید ذره‌ای در اجابت این دعا شک کرد زیرا دعا برای این مسئله، به معنای تحقق آرزوی همه انبیا و اولیای الهی و برچیده شدن بساط ظلم و کفر است بنابراین آیا امکان دارد که چنین دعایی برآورده نشود؟!
وی در ادامه به داستانی درباره امید به اجابت قطعی دعا اشاره و بیان کرد: مرحوم شیخ محمود عراقی از علمای بزرگ شیعه در کتاب "دارالسلام" می‌نویسد: "یک وقتی در نجف به چشم درد شدیدی مبتلا شدم که خواب را از من سلب کرده بود تا اینکه روز زیارتی مخصوص امام حسین (علیه السلام) رسید، یکی از طلبه‌هایی که به عیادتم آمده بودند سایه بانی را، که برای در امان ماندن از آفتاب با خود به سفر می‌بردم برای سفر به کربلا از من درخواست کرد اما من گفتم خودم به این سایه بان نیاز دارم. طلبه به من گفت شما با این حال مریض می‌توانید به کربلا بروید؟ من هم گفتم که هنوز مأیوس نشده ام. بعد از رفتن طلبه‌ها دلم شکست، حسرت زیارت مخصوص امام حسین (ع) و درد شدید چشم باعث رقت قلب در من شد، رو به سوی کربلا سلامی به حضرت دادم و از حضرت درخواست زیارت کردم. در حالت خواب دیدم که حضرت بر بالای تَلّ بندی به من فرمودند بیا و انگشت مبارکشان را به چشمانم مالیدند و وقتی از خواب بیدار شدم هیچ دردی احساس نمی‌کردم و خودم را با هر سختی به کربلا رساندم."
حجت الاسلام میرعماد در خاتمه تأکید کرد: کسی که دعا می‌کند به اجابت آن هم امیدوار است و باید به رحمت خدا و اهل بیت (علیهم السلام) امید داشته باشد.